10เรื่องหลอนของหอและโรงเรียน
เขียนโดย 
นางฟ้าน้อยแสนสวย
วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.13 น.
แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 19.39 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) เพลงในห้องชมรมแดนซ์เก่า (2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"กึกๆๆๆๆ!!" เมื่อฉันกลับมาอีกทีก็ต้องพบกับห้องชมรมเก่ามันล็อค! คงไม่อยากให้ใครเข้าไปเลยสินะ
"โถ่เอ้ย!!" ฉันสบถออกมาก่อนที่ประตูมันจะ..
"เคร้งง! แอ๊ดดดดด..."
อยู่ดีๆโซ่ที่คล้องล็อคอยู่กับประตูก็ร่วงลงมาและประตูก็ถูกเปิดออก...
"แคกๆๆ!" ฉันสำลักฝุ่นอย่างหนักสงสัยคงไม่มีใครทำความสะอาดเลยสินะ
ฉันเดินก้าวเข้าไปในห้องทันทีและทำการกวาดพื้นแและถูอย่างสะอาด จะว่าไปห้องนี้ก็ดีอยู่แล้วเองทั้งโล่งทั้งกว้างมีกระจกตั้งหลายมุมแหน่ะทำไมถึงย้ายห้องกันล่ะ?
"ปี๊บๆๆๆ" เมื่อฉันกดสวิซไฟก็ต้องเซ็งทันทีเพราะมันติดๆดับๆจนน่ารำคาญจริงๆ
ทำไมฉันเริ่มรู้สึกแปลกๆนะ
ขนมันลุก
มันเย็นแปลกๆ...
เอาเถอะ! ฉันจะใช้ไอห้องซ้อมนี้จนกว่าจะจบวันแข่งขันก็แล้วกันมันไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์ด้วยซ้ำ
ฉันบ่นในใจก่อนจะเริ่มเอาแผ่นซีดีใส่กับเครื่องเล่น
"แทแดแด๊!!!!"
อื้อหือลำโพงยังใช้ได้ดีอยู่เลยนี่เป็นฉันละก็เสียดายแย่เลย
ฉันเริ่มกางแขนออกและเต้นไปเรื่อยๆท่าว่าจะไม่มีหยุดก็แน่นอนนี่นาฉันต้องชนะให้ได้เยย ><
"วืดดดดดด!!"
"เฮือก!"
ฉันหันกลับหลังทันทีเมื่อฉันมองในกระจกและเห็นเงาดำๆผ่านหลังฉันไป
"ตะกี้มันอะไรวะ?" ฉันบ่นออกมาก่อนที่ความคิดของฉันมันจะบอกว่าชั่งแม่งเหอะเต้นต่อ
เลิกเรียน...
ฉันยังคงซ้อมเต้นต่อไปอย่างไม่หยุดพักจนกระทั่งเพลงจบ..
"อ๊าาาเหนื่อยจัง!" พูดจบฉันก็กระดกขวดน้ำจนหมดขวดทีเดียว
"ตึง..ตือ..ดึอ..ตือ..ดื้อ..ดื้อ..ตือ..ดือ..ดือออ.. "
อยู่ๆก็มีเสียงเพลงคล้ายกล่องดนตรีบรรเลงขึ้นมา..
ฉันมองไปที่ลำโพงทันที..
เพลงมาจากไหน..
"ตึก..ตึก..ตึก" ฉันค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ลำโพงขึ้นเรื่อยๆ
"ซื้ดดดดดด!"
อยู่ดีๆก็มีคลื่นบางอย่างแทรกเข้ามา..
ดนตรีขาดหายไปบางท่อน..
"ฮะ..เฮ.." อยู่ดีๆก็มีเสียงแทรกเข้ามา
"ฟึ่บบ!" ฉันถอดปลั๊กออกทันที
และเพลงก็เงียบไป..
"ฮู่ววว" ฉันถอนหายใจก่อนที่จะรีบเก็บข้าวของใส่กระเป๋า
"ตึง..ตือ..ดือ..ดือ..ดือ..ดื้อ..ดือ..ดือ..ดื้ออ"
เสียงเพลงมันดังมาจากลำโพง!
ฉันมองไปที่ลำโพงทันที..
ปลั๊กก็ถูกถอดออกนี่นา..
"ปั้งงง!!"
ประตูถูกปิดลงอย่างดัง
"กรี๊ดดดด!!"
ฉันวิ่งไปที่ประตูและทำการเขย่าและถีบรัวๆ แต่ก็คงไม่ได้ผล
"ช่วยด้วยค่ะ!ช่วยด้วย!!" ฉันตะโกนและร้องไห้ไปในเวลาเดียวกัน
แสงไฟในห้องก็เกิดการติดๆดับๆอีกรอบ
"อย่า..."
"กรี๊ดดดดด!!" อยู่ๆเสียงปริศนาก็อยู่ข้างๆฉัน
"ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยให้เลยปล่อยฉันไปเถอะๆนะ ฮืออ.." ฉันทรุดลงไปนั่งกับพื้นและเอามือไหว้ในทันที
โปรดติดตามตอนต่อไป...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
