ป่วนรักอลวน

 
    " มากไปแล้ว!  เลิกพูดเองเออเองสักที! แล้วลบคลิปนั่นซะ ผมจะกลับบ้านแล้ว! "
 
    " อ้อ อย่าลืมลิงน้อยพี่พอลแฟรงค์ของผมด้วย! " ผมพูดอีกทีเพื่อย้ำคนน่าโมโหตรงหน้า อยากจะกระโดดสกายคิกใส่ใบหน้าอึนๆของไอ้บ้านี่เหลือเกิน ไม่น่าหลงรู้สึกผิดชั่วแวบนึงที่เห็นรอยช้ำที่โดนเซฮุนต่อยเลย! เขาควรจะโดนมากกว่านี้ด้วยซ้ำ! T^T
 
     "แลกกัน " หมอนั่นว่าหน้าตาย
 
     " แลก?" ผมขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจในคำถาม "กับอะไร " 
  
      มาร์คเงียบก่อนจะเลื่อนสายตาลงต่ำเล็กน้อยพร้อมระบายยิ้มต้องสาป ที่ดูไม่น่าไว้วางใจ!  ทำให้หัวใจผมกระตุกวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ถ้าผมไม่ได้ตาฝาด ผมว่าผมเห็นเงาปีศาจข้างหลังอีตาบ้านี่ด้วยนะ ฮือๆ (T^T;; ) อีตามนุษย์ถ้ำเอื้อมมือมาสอดประสานเข้ากับมือของผมก่อนจะกระแทกฝ่ามือเราเข้าหากันสองทีดังพั่บๆ เพื่อสื่อความหมายแทนคำพูด ใช่ แม้แต่เด็กอนุบาลก็ยังดูออกว่าเขาหมายถึงอะไร! บัดซบ หมอนั่นกำลังชวนผมซัมบาเดเฮ้ TOT!!
 
      " เคนะ "
 
      ไม่ ไม่โอเคเฟ้ย! มันไม่ใช่ความผิดของผมเลย ทำไมผมต้องทำแบบนั้นด้วย T_T
 
     " ไม่! ไม่ยุติธรรมเลย! ไม่เอา หยุดเลย อย่าแม้แต่จะคิด! T^T "
 
       ผมดันใบหน้าหมอนั่นที่พยายามจะซุกไซ้ออกอย่างไม่พอใจ แค่คิดภาพว่าผมต้อง..... ก็แข้งขาอ่อนไปหมดแล้ว! กระซิกๆ ก็จริงที่ผมกับเขาเคยแช่วับกันมาแล้วครั้งนึง แต่ตอนนั้นผมเมานี่หว่า! ไม่มีสติสัมปชัญญะรับรู้เลยทำแบบนั้นลงไป ต่างจากตอนนี้ที่มีเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์!
 
      " เอา " อีตานั่นดื้อแล้วงับนิ้วผมเบาๆ ด้วยนัยน์ตาหิวกระหาย
 
      " ไม่เอา "
 
       " เอา "
 
      " ไม่เอาเฟ้ย! นายมันบ้า! นายมันแย่ที่สุด! เลววววววว! "
 
      " อือ " เขาตอบรับตามคาดหมายและการกระทำห่ามๆ หื่นๆ นั่น ก็ยังคงดำเนินต่อ พออีตาหน้ามึนเห็นว่าผมเอามือมาบังไว้เต็มที่เขาก็ใช้มาตรการเผด็จศึกแสนชั่วร้ายอย่างเช่น....หันมาจี้เอวผมแทน!
 
      " ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ ไอ้ ฮ่าๆๆ หยุด ฮ่าๆๆ "
 
       อ้ากกก หยุดนะ! ผมหัวเราะจนตัวเกร็ง มือไม้อ่อนแรงเพราะอีตาหน้ามึนจี้อย่างสนุก ไอ้บ้ามาร์คคับ หยู้ดดดดด! นายมันคนพันธุ์ไหนกันวะเนี่ย! ปกติเคยเห็นในหนังเขาใช้แต่กำลังปลุกปล้ำ ล้อกขงล็อกแขน อีตาบ้าหน้ามึนนี่จี้เอวเฉยเลย!
 
      " โอ้ย หยุดนะ ฮ่าๆๆ หยู้ดดดด ฮ่าๆๆ " ลมหายใจผมเริ่มขาดช่วงเพราะหัวเราะค้าง ซึ่งโครต จะทรมานสุดๆ เขายิ้มชอบใจ พลางแกล้งไม่หยุดทำให้ผมเปลี่ยนจากมือที่กันตัวเขาออกมาเป็นล็อกแขนอีตาหน้ามึนนั่นให้เลิกกระทำบ้าๆ แทน! แฮ่กๆๆ ขอพักหายใจแป๊ป แบมแบมคนแมนไม่ไหวแล้ว!
 
     ผมพักหายใจได้ไม่นาน มาร์ครอจังหวะนี้ฉวยโอกาส โน้มตัวเข้ามาซุกไซ้แตะไตไปทั่วจนลมหายใจร้อนๆ ปะทะกับผิวกายทำเอาอุณหภูมิร่างกายผมพุ่งขึ้นถึงจุดเดือด ริมฝีปากบางและเรียวลิ้นลากไล้ไปทั่วเหมือนหยอกล้อ พอๆ กับนัยน์ตาสีนินที่จ้องมาอย่างพอใจ เมื่อเห็นผมสตั๊นต์เพราะการกระทำของเขา! ยิ่งเขาออกแรงกดลงมาหนักเท่าไหร่ ก็เหมือนเรี่ยวแรงผมถูกสูบหายไปมากเท่านั้น! มือที่เคยยื้อหยุดหมอนั่นจากการกระทำทรามๆ เช่นตอนนี้ กลับไม่เหลือแรงแม้แต่จะถือปากกา เมื่อฝ่ามือหนาของเขาหลุดพันธนาการมันเริ่มพฤติกรรมทรามๆ เหมือนเจ้าของอย่างการแตะต้องและขยำเม็ดทับทิมสีชมพูราวเป็นของเล่น ทำเอาผมสะดุ้งเฮือกจนรวบรวมแรงทั้งหมดผลักเขาออกไป !
 
     " พอแล้ว! ไม่เล่นด้วยแล้วนะ! นายเห็นผมเป็นอะไร! ถึงนึกจะมาทำแบบนี้ได้ตามใจชอบ! " ผมพูดด้วยความเร็วสามล้านคำต่อวินาที เพื่อให้อีตาหน้ามึนหยุดฟังผมพูด ก่อนที่จะดื้อด้านกระโดดเข้ามาทำเรื่องชั่วๆกับผมอีก!
 
     " เมีย "
 
    เวร! เวรกรรมของคนแมนจริงจริ๊ง!! T_T!  ผมลืมไปว่าหมอนี่เป็นมนุษย์ถ้ำที่อิมพอร์ตมาจากยุคหิน หลายล้านปีแสน แบมแบมจะไม่ท๊นนนนนนนนนนน!!!!!