ป่วนรักอลวน

10.0

เขียนโดย ใจจ้าว

วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.41 น.

  35 ตอน
  20 วิจารณ์
  44.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2558 22.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

22) พี่มาร์คเดือด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

     

    .....อีกแล้ว เขาทำหน้าแบบนั่นอีกแล้ว ราวกับกำลังอ้อนวอน ขอร้องให้ผมกลับไปนัยน์ตาสีน้ำตาลเกือบดำฉายแววเศร้าและสำนึกผิดเรียกร้องการอภัยที่มันไม่มีอยู่ในกลีบสมองของผมเลยสักเสี้ยวเดียว!

 

         " ดีเกลียดเลย " เซฮุนกัดฟันพูดเสียงกร้าว " ดูเหมือนว่าแบมจะได้เกลียดพี่อีกเรื่อง เพราะไอ้เวรนี่จะตายเพราะพี่วันนี้แหละ! "

 

          เซฮุนว่าพร้อมพุ่งพรวดเข้าไปทางมาร์ค จนแจ็คสันและเจบีออกมาขวางกันชุลมุล หมอนั่นบ้าไปแล้ว! บ้าไปแล้วแน่ๆ! ผมรีบแทรกตัวเข้าไปหยุดความอลหม่านที่ไม่รู้มือใครเป็นมือใคร ฉุดกระชากและยื้อหยุดกันอลวน แต่ก่อนที่ผมจะได้ประกาศวาจาประกาศิตสั่งห้าม ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือกำปั้นลุ่นๆ ที่พุ่งเข้ามาตรงหน้าผม! ไม่น่าาาาาาาาาาาา!!!

 

        [ JB Part ]

 

          พลั่ก! ผมมองร่างบางของหนุ่มน้อยเซถลาไปตามแรงหมัดก่อนจะเป็นลม พอดีกับที่แขนแกร่งของไอ้เสือร้ายมาร์คเพื่อนผมยื่นออกมารับอย่างพอเหมาะพอเจาะ ไอ้เจ้าตัวต้นเหตุเบิกตา กว้างอย่างตกใจ ก่อนจะอ้างปากพะงาบๆ ด้วยความช็อก ไอ้เวร ไอ้เสาไฟฟ้า ไอ้เปรตวัดพระแจ้ง ไอ้คนใจร้าย ต่อยคนน่ารัก ทำแบบนี้กับเมียเพื่อนผมไดไงวะ!

 

        เฮียบีขาโจ๋จิ๊กโก๋คุมซอยจะไม่ให้อภัยเจ้า! จั่นเจาไปเอาเครื่องประหารหัวหมาไซบีเรียนฮัสกี้มาเดี๋ยวนี้! -_-^

 

       " แบมแบม พี่ " ไอ้หง่าวนั่น เบิกตากว้างพร้อมกับมองมือตัวเองสลับไปมากับตำแหน่งรอยช้ำบนใบหน้าสวยหวาน บ้องแบ๊ว ของหนูแบม

 

        อู้  ขนาดเป็นลมยังเซ็กซี่ ไอ้เสือร้ายมาร์คมันไปสอยมาจากไหน วะเนี่ย เฮียหวั่นไหว อยากได้จุงเบย -..-

 

        "คะ...คนน่ารัก! " ไอ้เตี๊ยหวังหน้าถอดสีพร้อมกับวิ่งไปที่ร่างบางทันที " เฮียบี ทำไงดี คนน่ารักกำลังจะตาย TOT "

 

        " ไอ้เตี๊ยหวัง อย่าแช่งเขาสิครับ เขาแค่ตกใจจนเป็นลมไปเท่านั้น แหละน่า " ผมว่าก่อนจะถอนหายใจอย่างเซ็งๆ นอกจากส่วนสูงแล้ว ความรู้มันยังต่ำเตี๊ยเรี่ยดินอีกต่างหาก

 

         เฮียบีสุดหล่อเพลียค้าบบบบ !

 

        "แบม เอ่อ พี่ไม่ได้ตั้งใจ "

 

         แต่อัดหน้าเต็มๆ เลยนี่นะ ไอ้เสือมาร์คเหล่ตาต่ำก่อนจะปรายนัยน์ตาสีนินที่เต็มไปด้วยความโกรธ! อุต๊ะ! เกิดมาเพิ่งเคยเห็น ไอ้เสือมาร์คทำหน้าแบบนี้! เฮียบีตื่นเต้นว่ะครับ! ตั้งแต่รู้จักมันมานอกจากหน้ามึนๆและยิ้มแปร่งๆ ผมก็ยังไม่เคยรู้จักด้านมืดของมันเลยสักครั้ง แม่งเอ๊ย! อยากถ่ายรูปเก็บไว้ฉิบหาย  หน้าไอ้เสือร้ายมาร์คตอนโกรธ!

 

         " ฝาก " ไอ้เสือมาร์คว่าพร้อมช้อนร่างของแบมแบมให้แจ็คสันช่วยประคอง แหมไอ้เตี๊ยหวัง ฉันเห็นนะ แกแอบยิ้ม ไอ้แมวเจ้าเลห์ ไม่ได้ไม่ได้ เฮ๊ยบียอมไม่ได้ -_-^

 

        " เฮียบี " ไอ้เตี๊ยหวังหันมามาองตาผมปริบๆ ขอความช่วยเหลือทันที แน่นอนว่าเฮียบีรอเวลานี้ เอ๊ย! เฮียบีรอช่วยอยู่แล้วจ้ะ >_<// เมียเพื่อนก็เมียเพื่อนเถอะ ขอเป็นชู้ในใจก็ยังดีวะ!

 

       ผมเดินดุ่มๆไปช่วยประคองร่างบางอีกแรง ไอ้เสือมาร์คกัดฟันกรอด พร้อมกับเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อและต่อยหน้าไอ้เวรนั่นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย! ไม่มีแม้กระทั่งสัญญาณเตือน!

 

       ร่างไอ้คนใจร้ายนั่นกระแทกเข้ากับต้นเสาโดยที่ไม่ตอบโต้เลยสักนิด ดูเหมือนจะยังช็อกที่เผลอต่อยแบมแบมไม่หาย หมอนั่นจุกจนตัวงอเหมือนกุ้งขณะที่ไถลลงมานั่งกับพื้น

 

       " ถ้าทำอีก "

 

       ".........."

 

       " ตาย " ไอ้เสือมาร์คพูดเสียงต่ำก่อนจะสลับมาตีหน้าเรียบเหมือนเรื่องที่มันโกรธเมื่อกี้เป็นเพียงความฝัน! ไอ้เวรนั่นแค่นหัวเราะก่อนจะปากดีอีกรอบ ทำเอาผมแทบอยากจะเข้าไปช่วยกระทืบมันอีแรง! นี่ถ้าไม่ติดว่าเฮียรักษาศีลข้อหนึ่งน่ะนะ ไม่เหลือหรอกครับ นี่ไม่ใช่ข้ออ้างนะ

(. . )

 

       " วันนี้กูปล่อยพวกมึงไปเพราะแบมแบม "ไอ้เวรนั่นว่าด้วยเสียงแข็งกร้าว โอ๊ย โดนต่อยจนหมดแรงแล้วยังจะเก็ก -_-^

 

       " ไปไหนก็ไป อย่าให้กูเจออีก! รีบไปเลย! " มันว่าพร้อมกับมองมาทางพวกผมด้วยนัยน์ตาแข็งกร้าว ซึ่งแน่นอนว่าคนอย่างไอ้เสือมาร์คมันก็ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว ไอ้เสือมาร์คไหวไหล่พร้อมกับพยักหน้ารับกวนๆ ผมรู้จักมันมาหลายปีจนถึงตอนนี้ ผมก็ยังไม่แน่ใจว่ามันเป็นคนยังไง ตอนแรกผมคิดว่ามันโกรธไอ้เวรนั่นเพราะมันต่อยแบมแบมจนสลบจนกระทั่ง......

 

        " ดี "  ไอ้เสือมาร์คกระตุกยิ้มชั่วๆ แวบนึง แวบนึงจริงๆ เอาเป็นว่า ถ้าเมื่อกี้ ผมไม่จ้องหน้ามันอยู่ ผมก็ไม่มีทางรู้เลยว่า รอยยิ้มไอ้เสือมาร์ค แม่งเหมือนรวมความเลวร้ายเอาไว้ มันเป็นใบหน้าที่น่าพรั่นพรึงสำหรับผมเป็นอย่างมาก เพราะนั่นคือใบหน้าที่กำลังบอกว่ามันคิดอะไรชั่วๆ อยู่แน่นอน -_-+

 

        " งั้นรีบกลับ "

 

        ".........." 

 

        " ไปซั่มเมีย " มาร์คพูดเสียงนิ่ง แต่ผมรู้สึกว่าแค่ไม่กี่คำ กลับทำร้ายไอ้เวรที่ปากกล้าเมื่อกี้ได้มากกว่าการแตะต่อยมันซะอีก

 

        มันสะอึกก่อนจะหันมามองอย่างโกรธๆ พร้อมๆ กับผมและแจ็คสันสบตากันอย่างรู้ใจ ใช่ พวกผมกำลังคุยกันทางโทรจิตว่า ตกลงมาร์คมันของขึ้นเพราะเมียมันโดนต่อยหรือว่าโกรธที่ไอ้เวรนั่นทำมันเสียเวลาไปซั่มเมียกันแน่!

 

   

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา