ทุ่มสุดใจหนุ่ม Vampire

“หวา!!!!” รินที่เจ็บสะโพคอยู่ถึงกับทรงตัวไม่อยู่เมื่อสะดุดเข้ากับหมอน

“ดีน่ะผมคว้าไว้ทัน ไม่เป็นไรน่ะริน” ซันที่เข้ามารับตัวรินที่กำลังล้มลงไว้ทันพอดี ก็ค่อยๆพยุงตัวรินขึ้นยืนช้าๆ

“ผมไม่เป็นไรครับ” รินพูดยังไม่ทันจบก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองสวมเสื้อยืดสีขาวบางๆเพียงตัวเดียว

“แล้วทำไมรินแต่งตัวแบบนี้ล่ะ…….”ซันมองไปรอบๆ ก็เห็นฝาแฝดนอนกอดกันกลมอยู่บนโซฟา ด้วยร่ากายทีเปลือยเปล่าไม่มีเสื้อผ้าติดตัวซักชิ้น ทำให้ซันรู้ได้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น

            ซันเดินตรงเข้าไปดึงตัวฝาแฝดให้ตื่นขึ้น รินที่ได้แต่อายยกมือทั้ง 2 ข้างขึ้นปิดหน้าไว้ไม่ยอมปล่อย แถมไม่พูดไม่จาได้แต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น แต่จู่ๆน้ำสีขาวขุ่นก็ค่อยๆ ไหลออกมาจากช่องทางรัก ไหลลงมาตามต้นขารินอย่างช้าๆ รินรีบใช้มือทั้งสองข้างดึงชายเสื้อลงเพื่อปกปิด

“ซันครับ งั้นผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนน่ะครับ” รินรีบวิ่งออกไปจากห้องทันที ซันที่หันมาตามเสียงของริน  ในช่วงเสียวนาทีนั้น เค้าก็เห็นน้ำสีขาวที่ไหลลงมาตามขาของรินได้อย่างชัดเจน

“โช!!  โย!!  พวกแกทำรินแล้วใช่มั้ย!!!!! ตื่นมาอธิบายพี่เดี๋ยวนี้ ตื่น!!!!!!” ซันเข้าไปเขย่าตัวฝาแฝดอย่างแรง

“อืม!!! พี่ซันมีอะไร ใครทำอะไร รินริน งั้นหรอ?”โชสลึมสลือตื่นขึ้น

“อ่ะ!! ผมฝันดีมากเลยพี่ ผมฝันว่าได้ทำพันธสัญญา กับรินรินด้วยล่ะ” โยที่สะดุ้งตื่นขึ้นมา ก็รีบโวยวายด้วยความดีใจ  

“โยนายด้วยหรอ!! ชั้นก็ฝันเหมือนกัน พวกเราทำพร้อมกันด้วยน้า สุดยอดไปเลย” โชได้ยินที่โยเล่าด้วยความดีใจ ก็พูดต่อขึ้นมาทันที ทั้ง 2 ดูดีใจมาก จนลืมดูหน้าของซัน ที่ยืนอยู่ตรงเลยซักนิด

“พวกแกนี่มัน!!!!!” ซันจับหัวของฝาแฝดโขกเข้าหากันอย่างแรง จนเสียงดังสนั่น

“โอ๊ย!!!!!! พี่ซัน!!! พวกผมทำไรผิดเนี้ย” ฝาแฝดถึงกับพูดขึ้นมาพร้อมกันเลยทีเดียว

“ถ้าพี่กัสกับพี่รันรู้เข้า โดนหนักกว่านี้แน่ๆพวกแกน่ะ  อยากรู้ก็ไปถามรินเอาแล้วกัน ชั้นเหนื่อยอยากนอนจะตายอยู่แล้ว” ซันพูดจบก็เดินตรงดิ่งไปที่ห้องของเค้าทันที ปล่อยให้ฝาแฝดได้แต่นั่งงงและพูดคุยเรื่องความฝันให้กันและกันฟังอย่างมีความสุขอยู่บนโซฟาต่อไป

            รินที่อาบน้ำเสร็จก็ลงมาเตรียมตัวไปโรงเรียนแต่เช้า ในคณะที่รินกำลังยืนจัดข้าวกล่องอยู่นั้น ฝาแฝดที่อาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว  ก็ค่อยๆย่อง เข้ามาโผเข้ากอดรินจากทางด้านหลัง

“โอ๊ย!!!!!!” รินที่โดนแรงโผเข้ากอดของสองแฝดร้องออกมาอย่างดัง เพราะแรงกอดทำให้สะโพกที่เจ็บอยู่แล้ว เจ็บจี๊ดขึ้นมา รินถึงกลับตรงตัวไปอยู่ทรุดตัวลง

“อ่ะ!! รินริน  รินริน  รินริน”โยทำอะไรไม่ถูกแต่พยุงตัวรินเอาไว้แน่น

“รินริน เป็นอะไรเจ็บตรงไหน” โชตัดสินใจอุ้มริน มานั่งที่เก้าอี้ทันที

“เจ็บสะโพกคับ” รินเอามือจับที่สะโพก

            ฝาแฝดโชโย ที่เห็นสภาพของรินที่นั่งเจ็บสะโพกอยู่ตรงหน้า ถึงกลับตาโตด้วยความดีใจอยู่ลึกๆ ว่าความฝันของพวกเค้าอาจจะเป็นจริงขึ้นมาแล้วก็ได้ 

“รินริน ที่เจ็บสะโพกเนี้ยเป็นเพราะพวกเรางั้นหรอ?”โชลองถามไปด้วยใจที่เต้นแรงลุ้นสุดชีวิต  โยเองก็ลุ้นไม่ต่างกัน ทั้งคู่จ้องหน้ารินรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

 รินเองที่ได้ยินคำถามก็ถึงกับหน้าร้อนเพราะความอายขึ้นมาทันที ทั้งๆที่ตนเองเป็นคนโดนกระทำแท้ๆ ยังจะต้องมาเป็นคนยืนยันเหตุการณ์แบบนี้ นี่มันยังไงยังไงอยู่น่ะ รินนั่งเงียบอยู่พักใหญ่ก่อนจะตัดสินใจตอบคำถามออกไปด้วยความอาย

“คือ………..เพราะพวกคุณนั่นแหละครับ ผมไปโรงเรียนดีกว่า” รินก้มหน้าก้มตาพูดออกมาด้วยความอายก่อนจะรีบลุกขึ้น เพื่อจะเดินหนีฝาแฝด

“รินรินจริงหรอ ที่พูด” โชใช้มือทั้งสองข้างของเค้าจับหน้าของรินเอาไว้ก่อนที่โชจะก้มหน้าลงไปเพื่อตรวจดูสัญลักษณ์ที่ติ่งหูข้างขวา และโยที่ก้มตามมาดูติ่งหูข้างซ้ายด้วยเช่นกัน

            ที่ติ่งหูทั้ง 2 ข้างปรากฏตราสัญลักษณ์ที่มีสีสันที่สวยงาม ทำให้ฝาแฝดรู้ได้ทันทีว่า พวกเค้าได้ทำพันธสัญญากับรินเรียบร้อยแล้ว

“มันไม่ใช่ฝัน!!!! เป็นเรื่องจริง!!! ดีใจที่สุดเลยรินริน”โยอุ้มตัวรินขึ้นด้วยความดีใจ เค้าทั้งกอดทั้งหอม

“พอแล้วครับ!!! พอแล้ว!!” รินหันหน้าหนีเพราะเริ่มเขินและอาย

“ตาชั้นบ้างดิ!!” โชมองแบบอิจฉานิดๆ โยเห็นแบบนั้นก็ค่อยๆว่างตัวรินลงช้าๆเพราะกลัวรินเจ็บอีก  พอโชเห็นโยปล่อยตัวริน เค้าก็รีบเข้ามาทำท่าจะอุ้มริน  แต่ก็ต้องชะงักเมื่อรินเอ่ยปากห้าม

“ผมต้องไปโรงเรียนแล้วจริงๆครับ เดี๋ยวสายพอดี พวกคุณก็ไปนอนได้แล้วน่ะครับ” จบคำพูดของรินโชถึงกับทำหน้ามุ้ย เพราะน้อยใจที่มีแต่โยที่ได้กอดได้หอมรินแค่คนเดียว

“จุ๊บ!!! ผมไปก่อนน่ะครับ” รินเขย่งเท้าขึ้นไปจุ๊บเข้าที่ปากของโช ก่อนจะรีบร้อนออกจากบ้านไปทันที

            รินทำแบบนี้ ทำเอาหัวใจดวงน้อยๆของโชแทบระเบิดออกมา เพราะรินไม่เคยเข้ามาจุ๊บหรือกอดใครหรือพี่น้องคนไหนภายในบ้านหลังนี้ ก่อนเลยสักครั้ง โชยืนหน้าแดง และเสียงหัวใจที่เต้นแรงจน โยที่ยืนอิจฉาอยู่ข้างๆ ถึงกลับรำคานจนต้องเดินหนี

“โย!!! เมื่อกี้เห็นมั้ย รินรินจูบชั้น” โชเดินตามมากอดคอโยและย้ำเหตุการณที่เกิดขึ้นอีกครั้งด้วยคามดีใจ

“แค่จุ๊บเหอะ!!! อย่ามาอวด เดี๋ยวรินรินกลับมา ชั้นจะไปอ้อนขอบ้างไม่ยอมหรอก ชิ” โยเดินหน้ามุ้ยหนีโชเข้าห้องไป โชได้แต่เดินตามไปง้อคู่แฝดของตน

            รินที่กำลังเดินตรงไปที่โรงเรียนอยู่นั้น  สายตาของรินก็ไปสะดุดเข้ากับ ชายร่างบางคนหนึ่งที่มีส่วนสูงกว่ารินเพียงเล็กน้อย เค้าสวมชุดสีดำมิดชิดและหมวกที่ปกปิดหน้าตาของเค้าเอาไว้ ด้วยความสงสัยรินเดินตรงเข้าไปหาผู้ชายคนนั้นในทันที

“มาเดินเล่นตอนนี้มันไม่อันตรายไปหน่อยหรอครับ” รินเอ่ยปากทักทันทีที่รินเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายคนนั้น

โปรติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ