ทุ่มสุดใจหนุ่ม Vampire

“พี่รักรินน่ะ”โฟคสารภาพความในใจพร้อมกับโน้มตัวเข้าใกล้ริน

“เออ!!!......ผมมีคนที่ชอบแล้วครับ…..น่าจะมั่งครับ  ถึงจะแค่ชอบพวกเค้าข้างเดียวก็เถอะครับ  ผมคงรับความรู้สึกของพี่โฟคไม่ได้” รินยกมือขึ้นห้ามโฟคไว้

            โฟคได้ยินดังนั้นก็ กดตัวรินลงกับเตียงก่อนจะค่อยซุกไซ้ไปที่ซอกคอ ส่วนมือที่กำลังลุกล้ำเข้าไปใต้เสื้อของริน ก่อนจะโอบกอดตัวรินไว้

“อย่าครับ!!!! พี่โฟค!” การที่โฟคกอดรินไว้แบบนี้ กลับไม่ทำให้รินหัวใจเต้นเลยแม้แต่น้อย ทำให้รินเข้าใจความรู้สึกของตัวเองในทันที

“ขอพี่อยู่แบบนี้สักพักน่ะ” โฟคกอดรินเอาไว้อย่างนั้นอยู่นาน

“ดื่นน้ำซะ และนอนพัก เดี๋ยวตื่นแล้วพี่จะพาไปส่ง” โฟคส่งแก้วน้ำให้  รินที่รับมากินโดยไม่สงสัยอะไร  เวลาผ่านไปด้วยความเน็ตเหนื่อย รินก็เผลอหลับไป ในอ้อมกอดของโฟค

            ระหว่างนั้นพวกคุณชาย ที่คิดว่ารินหลับไปแล้ว ต่างก็กำลังแยกย้ายกันออกจากห้องนั่งเล่นเพื่อไปนอน

“พี่ๆ เฮียโฟค วีดีโอคอล มา” โอโซนที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ตะโกนเรียกพี่ๆให้กลับมา พวกเค้ากลับมาพร้อมหน้ากันที่หน้าจอโทรศัพท์ของโอโซน ก่อนที่จะกดรับสาย

“ว่างัย!!  พวกแกน่าจะคุ้นๆหน้าคนที่นอนอยู่ข้างชั้นน่ะ  เป็นเจ้าของกันภาษาอะไรแค่ทำพันธสัญญาให้สมบูรณ์ยังทำไม่ได้เลย ถ้าอยากได้คืนก็มาที่คฤหาสน์บนเกาะส่วนตัวของชั้นสิ มาก่อนที่ชั้นก็หมดความอดทนทำกับเค้าอีกรอบน่ะ” โฟคเอากล้องหันไปหารินที่นอนอยู่ในอ้อมแขน ก่อนจะก้มลงจูบที่ปากของริน และตัดสายไป

            ทั้ง 6 รีบเดินทางไปเกาะส่วนตัวของโฟค  ถึงแม้ว่าพวกเค้าจะมาถึงเกาะพอดิบพอดีกับพระอาทิตย์ขึ้น  แต่ไม่มีปัญหาเพราะทางเข้าคฤหาสน์เป็นถ่ำ เส้นทางตรงไปถึงห้องโถงของคฤหาสน์ได้เลย  ในขณะที่เดินไปตามทางในถ่ำพวกคุณชายก็วางแผนไปด้วย

“รันแกต้องเป็นคนแอบเข้าไปช่วยรินออกมา ส่วนพวกชั้นที่เหลือจะเป็นตัวล่อให้เอง” พี่กัสมอบหน้าที่แสนสำคัญให้กับรัน

“ทำไมต้องเป็นชั้นว่ะพี่” รันถามขึ้นด้วยความตกใจ เพราะคิดว่าพี่กัสจะไปช่วยรินด้วยตัวเอง

“ที่ต้องเป็นแก เพราะว่าบนตัวรินไม่มีตราสัญญาลักษ์ของแก เฮียโฟคคงไม่คิดว่าแกจะมาด้วยงัย!  เข้าใจ!!” พี่กัสอธิบายจบรันก็แยกตัวออกไปทันที

รันที่ตามเครื่องส่งสัญญาณของฝาแฝด ใส่ไว้ในตุ้มหู ที่ให้รินใส่ไว้นั้น ทำให้ง่ายต่อการระบุสถานที่ ที่รินอยู่ในตอนนี้  รันกระโดดขึ้นไปตรงระเบียงห้องที่มีสัญญาณยืนยัน

“ริน!! รินได้ยินชั้นมั้ย  ทำไมเหงื่อออกเต็มตัวขนาดนี้เนี้ย” รันอุ้มรินขึ้นด้วยท่าเจ้าสาวก่อนที่จะรีบตรงไปที่เรือ

“คุณ…….คุณรันหรอครับ!” รินพูดด้วยเสียงสั่นคอนและจับเสื้อที่อกของรันไว้แน่น

“ไม่ต้องพูดแล้วน้า ชั้นจะพานายกลับบ้าน” รันรีออกเรือพารินกลับบ้าน

            ส่วนทางทั้ง 5 คน ที่บุกเข้าไปตรงๆเจอกับดักมากมาย ทั้ง ลูกธนู  ธนูไฟ  หนามแหลม  ลูกเหล็กยักษ์ แม้กระทั้งมีดบิน กระสุนปืน  พวกเค้าก็ผ่านมาได้พร้อมกับบาดแผลที่ได้มากันทั่วหน้า

“พี่กัส!  สัญญาณของรินรินออกห่างจากเกาะนี้ไปเลื่อยๆแล้ว” โยรีบตะโกนบอกให้ทุกคนรู้

“อย่างนี้แปลว่า พี่รันช่วยรินรินได้แล้วซิ” โชยื่นยันกับทุกคนอีกครั้งว่ารินปลอดภัยแล้ว

“งั้นพวกเราถอยได้ ไปๆๆ เร็วๆๆ” พวกคุณชายรีบออกจากเกาะส่วนตัวของเฮียโฟคทันที

            ระหว่างที่พวกคุณชายวิ่งออกมาจากคฤหาสน์ไปนั้น พวกลูกน้องของโฟคก็รีบตามไปทันที

“พอแล้วไม่ต้องตามนี่เป็นคำสั่ง” โฟคประกาสคำสั่งหยุดตามล่าพวกคุณชาย

“แต่ว่านายท่าน!!” คุณพ่อบ้านพูดขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของโฟคไม่สู้ดีนัก เพราะดูท่าโฟคจะรักรินเข้าแล้วจริงๆ

……………………………………………………………………………….

“พี่ๆ เฮียโฟค โทรวีดีโอคอลมาอีกแล้ว” โอโซนเรียกพี่ๆของเค้า ให้รีบมารวมตัวกันอีกครั้ง ตรงโยที่กำลังขับเรืออยู่

“ไง!!!! พวกแกควรรีบๆกันนิดนึงก็ดีน่ะ ชั้นดันบังเอิญให้เด็กของพวกแก กินยาลบตราสัญญาลักษ์ไปแล้วสิ เค้าจะทนได้นานแค่ไหนน่ะ  เมื่อยานั่นออกริษน่ะ” โฟคตัดสายไปอีกครั้ง  โฟคที่วางสายกลับทำหน้าเสียใจและดีในในเวลาเดียวกัน

“ยาลบตราสัญญาลักษ์นั้น เป็นยาที่ห้ามใช้กับมนุษย์ที่ทำพันธสัญญาไม่สมบูรณ์ เพราะวิธีแก้มีเพียงสองทางเท่านั้น ต้องทำให้พันธสัญญาสมบูรณ์หรือไม่ก็ตาย!!!”

โปรติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ