สู้...อาชีวะลายคราม

     กลุ่มอาชีวะนำเรื่องของนุ้ยกับแม็ก มาปรึกษากับโทนและนวลที่ร้าน ด้วยความเป็นห่วงเกรงว่านุ้ยจะหลงผิด เพราะเลือกคบกับแมน ซึ่งไม่มีเพื่อนคนใดในกลุ่มรู้จักเลย นอกจากแต้วเพียงคนเดียวที่เคยไปเที่ยวด้วยกันมาบ้างในตอนที่นุ้ยกับแมน เริ่มคบกันแรกๆ     สามสหาย OMG กับแม็กและแต้วเดินทางมาถึงร้านโทนโภชนา     ขณะเดียวกันโทนกับนวลก็ปิดร้านเก็บข้าวของเสร็จพอดี กลุ่มอาชีวะทักทาย โทนกับนวลด้วยความเคารพ แล้วทุกคนก็มานั่งพร้อมหน้ากันที่โต๊ะประจำ     ‘อ้าว ! วันนี้นุ้ยไม่มาด้วยเหรอแม็ก ?’ นวลถามอย่างสงสัย     ‘ใช่ครับ พวกเราตั้งใจจะมาปรึกษากันเรื่องนุ้ยนี่ล่ะครับ’ แม็กตอบอย่างกังวลใจ     ‘มีเรื่องอะไรกันเหรอ’ โทนถามอย่างห่วงใย     ‘นุ้ยบอกเลิกกับผมครับ และบอกว่าคบคนอื่นอยู่ แต่ในกลุ่มไม่มีใครรู้จักกับคนที่นุ้ยคบด้วยเลย’ แม็กเล่าอย่างเศร้าซึม     ‘แต้วต้องขอโทษด้วยนะแม็กที่ปิดบังเรื่องนุ้ยคบกับคนอื่น’ แต้วกล่าวอย่างสำนึกผิด     ‘อ้าว ! แต้วรู้จักคนที่นุ้ยคบด้วยงั้นเหรอ ?’ ก็อตถามด้วยความตื่นเต้น      ‘ก็เคยไปเที่ยวด้วยกันตอนที่นุ้ยคบกับเขาคบกันตอนแรกๆน่ะ’ แต้วตอบ     ‘แล้วแต้วปิดบังไว้ทำไมล่ะ’ แม็กถามอย่างแคลงใจ     ‘แต้วไม่อยากให้แม็กเสียใจ ถ้าบอกไปแม็กก็คงต้องผิดหวัง’ แต้วตอบด้วยสีหน้าเศร้า     ‘แล้วคนที่นุ้ยคบด้วยเป็นใคร ? มาจากไหน ?’ โอถาม     ‘เขาชื่อแมนเช่าบ้านอยู่ใกล้ๆกับนุ้ย ทางบ้านของเขามีฐานะค่อนข้างดี ทุกครั้งที่ไปเที่ยวด้วยกัน เขาจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด’ แต้วเล่าตามที่ตนเองได้รับรู้มา     ‘แล้วแต้วสนิทกับแมนหรือเปล่า’ โทนถาม     ‘ไม่สนิทค่ะ แต่เคยไปเที่ยวด้วยกันสามคนอยู่สองครั้ง และถ่ายรูปร่วมกันไว้ แต้วยังเก็บไว้อยู่เลย’ แต้วตอบพลางค้นรูปในกระเป๋าขึ้นมาให้ทุกคนดู     นวลดึงรูปจากมือแต้วมาเพ่งดูอย่างพิจารณา     ‘แมนคือคนในรูปนี้เหรอ ? พี่เคยเห็นในบาร์ที่พี่กับพี่โทนทำงานอยู่’ นวลเอ่ยพร้อมส่งรูปให้โทนดู     ‘ใช่ คนนี้ล่ะ พี่เคยเห็นติดต่ออยู่กับเอเย่นต์ค้ายาเสพติดและส่งผู้หญิงค้าบริการ ถ้านุ้ยคบหาด้วย ถือว่าเสี่ยงมาก’ โทนพูดอย่างกังวลใจ     ‘ถ้าอย่างนั้นเราต้องรีบบอกให้นุ้ยรู้ตัว’ มายแสดงความคิดเห็นอย่างเป็นห่วง     ‘แต่เราจะกล่าวหาโดยไม่มีหลักฐานไม่ได้นะ’ แม็กคัดค้าน     ‘ถ้าอย่างนั้นคืนพรุ่งนี้พี่จะลองเข้าไปในบาร์ เผื่อจะได้ข้อมูลอะไรอะไรมาบ้าง’ โทนเสนอ     ‘ระวังตัวด้วยนะ’ นวลเอ่ยเตือนด้วยความห่วงใย     ‘แล้วจะให้พวกผมช่วยอะไรได้บ้าง ?’ แม็กถามอย่างกระตือรือร้น     ‘มาอยู่คอยช่วยเหลือพี่นวลทางนี้แล้วกัน ร้านจะเปิดตามปรกติ’ โทนพูด     ‘ถ้าอย่างนั้นตกลงตามนี้นะ’ นวลสรุป     ‘ขอบคุณพี่ทั้งสองคนมากครับ’ แม็กกล่าวขอบคุณแทนเพื่อนๆ          เมื่อปรึกษาหารือกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว กลุ่มอาชีวะก็ร่ำลาสองสามีภรรยาและได้แยกย้ายกันกลับบ้าน     ทุกคนต่างเร่งให้ถึงวันพรุ่งนี้โดยเร็ว เพื่อจะได้รู้ความจริงเกี่ยวกับแมน แล้วจะได้บอกให้นุ้ยรับรู้ก่อนจะสายเกินไป