หนุ่มจอมมารกับสาวผู้กล้า

     โฮโระล้มตัวลงนอนจมเลือดตัวเอง ท่ามกลางความเงียบที่ยูมิและเนโกะนั่งมองโฮโระโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย

          "โฮโระ!!!"

          "ฮะๆ ตายง่ายจังว่ะ นี้เหรอจอมมารแห่งโลกมืด กระจอกเป็นบ้าเลย!!!"

     ยูมิมองโฮโระที่นอนจมเลือดด้วยความแค้นแบบสุดๆ จนเธอลุกขึ้นยืนก้มหน้าและหยิบมีดจากกระเป๋าตัวเองออกมาสู้

          "แกนะแก!!!"

     ยูมิขว้างมีดใส่สเตฟานเรวที่ลอยอยู่บนอากาศแต่ไม่โดน สเตฟานเรวจึงลอยเข้าใกล้ยูมิที่ยืนโกรธข้างๆเนโกะที่นั่งมองด้วยความกลัว

          "ไปตายซะ ยูมิทาเทีย"

     ยูมิโดนต่อยที่ท้องของตนจนตัวเองล้มลงไปนอนด้วยความจุกท้อง และหันไปมองเนโกะที่ยังนั่งมองยูมิที่นอนลงไปด้วยสายตาที่เป็นห่วง

          "ต่อเป็นตาเจ้าแล้ว เจ้ามนุษย์"

          "ไม่น่ะ!!!"

     ทันใดนั้นก็มีบางอย่างจับแขนสเตฟานเรวไว้ นั้นคือสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนทำให้ยูมิถึงกับตะลึงมากกับเหตุการณ์ในตอนนี้

          "โฮโระ"

          "นี่แกยังไม่ตายอีกเหรอ"

          "โทษที ความตายไม่ใช่ที่สุดท้ายของฉัน"

     โฮโระจับสเตฟานเรวเหวี่ยงไปไกลๆจากเนโกะที่ยังไม่ยืนขึ้น โฮโระเดินไปหายูมิที่ยังนอนจุกท้องจนลุกยังไม่ขึ้น

          "ให้ช่วยไหม?"

          "ขอบใจ"

     โฮโระดึงยูมิขึ้นมานั่งแล้วตัวเองวิ่งตามสเตฟานเรวที่ตนเองเหวี่ยงไป พอไปถึงก็เห็นสเตฟานเรวกำลังในพลังมหาศาลเพื่อใช้โจมตีครั้งสุดท้าย

          "แกไม่น่าเข้ายุ่งเลย!!!"

          "ฉันว่าแกมากกว่าน่ะ ที่ไม่ควรยุ่งกับฉัน"

     โฮโระยกมือขึ้นดึงพลังจากรอบๆตัวมารวมที่มือข้างเดียว จึนเกิดเป็นดาวกระจายขนาดใหญ่กว่าปกติที่เขาเคยใช้

          "เรามาจบเรื่องนี้กันดีกว่า"

     โฮโระวิ่งเข้าใส่สเตฟานในทันที จนเกิดการระเบิดขึ้นโดยไม่รู้ว่าใครชนะในการตู่อสู้ครั้งนี้ จนเวลาผ่านไป 2 เดือน

          "ไปล่ะ"

          "ระวังตัวด้วยน่ะครับ"

          "เข้าใจแล้ว"

     โฮโระเดินออกจากห้องเช่าของตนเองไปยังทางแยกที่มีไฟสัญญาณจราจร ซึ่งเป็นวันที่อากาศหนาวมากเพราะเข้าเดินธันวาคมแล้ว

          "มาไวจังน่ะ"

          "ก็ได้ที่ทำงานใหม่ต้องไปให้เร็วหน่อย จริงไหม?"

     เมื่อสัญญาณไฟเปลี่ยนสีพวกเขาจึงเดินไปยังที่ทำงาน เมื่อไปถึงก็เจอเพื่อนร่วมงานมากมายที่ยืนทักทายพวกเขาอยู่

          "ไง โฮโระ"

          "ไง"

     คนที่ยืนตรงหน้าโฮโระก็คือสเตฟานเรวหรือ 'เอเคน รุริ' ซึ่งเป็นชื่อที่ใข้ในโลกมนุษย์ ซึ่งเขาเปลี่ยนแปลงไปมากกว่าครั้งก่อน

          "เอาล่ะทุกคน วันนี้ตั้งใจเต็มที่กัน!!!"

          "โอ๊ว!!!"

     ทุกต่างร่าเริงและเริ่มงานกัน ส่วนโฮโระก็ไปนั่งที่ของตัวเองแล้วมองรูปที่วางบนโต๊ะข้างๆคอมพิวเตอร์ที่มีทุกคนถ่ายรวมกันที่ทะเลเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

          "ถึงแม้จะเป็นใครก็ตาม ก็มีเพื่อนกันทั้งนั่น ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือจอมมารก็ตาม"

...จบเรื่อง...