กลรักเกาะสวาท [Romance 25+]
-
เขียนโดย ปันปัณณ์
วันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 08.46 น.
10 ตอน
0 วิจารณ์
36.19K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2558 13.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ตอนที่ 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 3
แดเนียลพาภรรยาหมาดๆ เดินทางมาถึงคฤหาสน์คลิฟเฟอร์ในช่วงบ่ายของวัน ซึ่งเมริษาเองก็คุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างดี เพราะหญิงสาวมักจะมาวิ่งเล่นและนอนค้างกับอาแดนของเธออยู่บ่อยๆ เมื่อสมัยที่เธอยังเป็นเด็กนั่นเอง หญิงสาวติดแดเนียลยิ่งกว่าบิดาของตัวเองเสียอีก เธอทำกิจกรรมร่วมกันกับแดเนียลทุกอย่าง จนกระทั่ง...เธอเรียนจบชั้นไฮสคูลและต้องเดินทางไปเรียนต่อที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ...ตอนนั้นเองที่ทำให้ทั้งคู่ต้องห่างกัน
“ขึ้นไปนอนพักบนห้องก่อนนะเอพริล ถ้าอาได้ยินไม่ผิด...ดูเหมือนว่าเราจะเพิ่งกลับถึงบ้านเกือบรุ่งสางนะ”
แดเนียลกึ่งจูงกึ่งลากมือหลานสาวนอกไส้ที่ตอนนี้เปลี่ยนสถานะเป็นภรรยาของเขาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ถึงแม้เจ้าตัวจะยังไม่รู้สถานะของตัวเองในตอนนี้ก็ตาม
“เอพริล ขอไปนอนห้องอื่นนะคะ เอพริลไม่อยากนอนห้องอาแดน”
หญิงสาวรีบบอกทันที เพราะปกติแล้วเธอมักจะใช้ห้องของชายหนุ่มเป็นที่พักพิงเสมอ แต่เนื่องจากมีบางอย่างที่ยังโกรธเคืองเขาอยู่ เมริษาจึงต้องการประท้วงด้วยคำพูดนี้ออกไป
“ทำไมล่ะ ก็ปกติเอพริลก็นอนกับอาที่ห้องนั้นอยู่แล้วนี่ จะเปลี่ยนไปนอนห้องอื่นทำไมกัน ไม่สงสารแม่บ้านที่ต้องเข้ามาทำความสะอาดเหรอ ในเมื่อคืนนี้เราก็ต้องเดินทางไปประเทศไทยกันอยู่แล้ว เอพริลคงไม่อยากเพิ่มงานให้ป้ามาเรียหรอกใช่ไหม” แดเนียลเลิกคิ้วสูงแสร้งทำเป็นสงสัย
“ก็...เอพริลไม่อยากนอนที่ห้องนั้นนี่ค่ะ! ไม่รู้อาแดนพาผู้หญิงกี่คนมานอนแล้วบ้าง” หญิงสาวสะบัดมือหนี เดินออกไปอีกทางหนึ่งเมื่อชายหนุ่มกำลังจะเปิดประตูห้องนอนของเขา
“เอพริล! อย่าดื้อกับอาน่า เรามีเรื่องต้องคุยกัน หลายเรื่องเลย และอีกอย่างนะยัยตัวแสบ อาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเหยียบมาที่คฤหาสน์แห่งนี้เลยสักคน...นอกจากเรา” โชคดีที่แดเนียลคว้าเอวบางไว้ได้ทัน ตวัดวงแขนรัดร่างบอบบางแล้วหิ้วหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องปิดประตูล็อกกลอนอย่างแน่นหนา ไม่ว่าอย่างไรวันนี้เขาต้องเจรจากับเธอให้รู้เรื่อง
“ว้าย!...ปล่อยเอพริลลง... ปล่อย... อาแดนไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องตัวเอพริลนะ!...บอกให้ปล่อยยังไงล่ะ”
หญิงสาวพยายามดิ้นให้หลุดจากวงแขนแกร่ง ที่หนีบเธอไว้ด้านข้างทำราวกับหญิงสาวไร้น้ำหนักตัวเสียอย่างนั้น ชายหนุ่มวางร่างม้าพยศลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา กดทาบทับร่างหญิงสาวไว้ไม่ให้ดิ้นไปไหน
“แล้วใครกันล่ะที่มีสิทธิ์ หรือจะเป็นไอ้หนุ่มผมทองคนเมื่อคืน ที่เอพริลยืนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับมันอยู่อย่างนั้น...หืม?” แดเนียลขบกรามแน่น เมื่อนึกถึงภาพของหลานสาวตัวดี ยืนกอดอยู่กับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ในผับดัง
ตั้งแต่เมริษาเรียนจบหญิงสาวก็เอาแต่เที่ยวกลางคืน เธอออกจากบ้านทุกคืนและกลับบ้านมาเกือบเช้าของทุกวัน จนคนที่เป็นพ่อเป็นแม่อดห่วงไม่ได้ กลัวว่าหญิงสาวจะเกิดเรื่องเสื่อมเสียขึ้นเสียก่อน จึงต้องจัดการให้ผู้ชายคนเดียวที่สามารถควบคุมเมริษาให้อยู่หมัดได้เข้ามาจัดการเป็นเจ้าของเธออย่างถูกต้องตามกฎหมาย และเขาคนนั้นก็คือ...แดเนียล คลิฟเฟอร์ และนี่คือสาเหตุของการปรากฏตัวของแดเนียลในเช้าวันนี้ หลังจากที่เขาหายหน้าไปจากหญิงสาวนานหลายปี
เมื่อคืนนี้เมริษาก็บังเอิญเห็นแดเนียลควงนางแบบหุ่นสะบึมเข้ามาที่ผับแห่งเดียวกับที่เธอมาเที่ยวด้วย ภาพการนัวเนียกันของสองหนุ่มสาวทำให้เมริษาโกรธเกรี้ยว จนถึงขั้นประชดชายหนุ่มกลับด้วยการยืนกอดรัดกับผู้ชายที่บังเอิญเข้ามาจีบเธอพอดี แต่เธอก็ทำแค่นั้นไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้เลยจริงๆ หญิงสาวรู้สึกเจ็บจี๊ดที่ใจ...จะพบกันทั้งที ดันมาเจอเขาอยู่กับผู้หญิงอื่นเสียได้ ไม่รู้เขาจะตอกย้ำเธอไปถึงไหนว่าเธอนั้นก็เป็นได้แค่หลานร่วมโลกของเขาเท่านั้น...ไม่มีสิทธิ์คิดเป็นอย่างอื่น ...เสือผู้หญิงชัดๆ!
มีความสุขในการอ่านนะคะ
ปันปัณณ์...
แดเนียลพาภรรยาหมาดๆ เดินทางมาถึงคฤหาสน์คลิฟเฟอร์ในช่วงบ่ายของวัน ซึ่งเมริษาเองก็คุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างดี เพราะหญิงสาวมักจะมาวิ่งเล่นและนอนค้างกับอาแดนของเธออยู่บ่อยๆ เมื่อสมัยที่เธอยังเป็นเด็กนั่นเอง หญิงสาวติดแดเนียลยิ่งกว่าบิดาของตัวเองเสียอีก เธอทำกิจกรรมร่วมกันกับแดเนียลทุกอย่าง จนกระทั่ง...เธอเรียนจบชั้นไฮสคูลและต้องเดินทางไปเรียนต่อที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ...ตอนนั้นเองที่ทำให้ทั้งคู่ต้องห่างกัน
“ขึ้นไปนอนพักบนห้องก่อนนะเอพริล ถ้าอาได้ยินไม่ผิด...ดูเหมือนว่าเราจะเพิ่งกลับถึงบ้านเกือบรุ่งสางนะ”
แดเนียลกึ่งจูงกึ่งลากมือหลานสาวนอกไส้ที่ตอนนี้เปลี่ยนสถานะเป็นภรรยาของเขาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ถึงแม้เจ้าตัวจะยังไม่รู้สถานะของตัวเองในตอนนี้ก็ตาม
“เอพริล ขอไปนอนห้องอื่นนะคะ เอพริลไม่อยากนอนห้องอาแดน”
หญิงสาวรีบบอกทันที เพราะปกติแล้วเธอมักจะใช้ห้องของชายหนุ่มเป็นที่พักพิงเสมอ แต่เนื่องจากมีบางอย่างที่ยังโกรธเคืองเขาอยู่ เมริษาจึงต้องการประท้วงด้วยคำพูดนี้ออกไป
“ทำไมล่ะ ก็ปกติเอพริลก็นอนกับอาที่ห้องนั้นอยู่แล้วนี่ จะเปลี่ยนไปนอนห้องอื่นทำไมกัน ไม่สงสารแม่บ้านที่ต้องเข้ามาทำความสะอาดเหรอ ในเมื่อคืนนี้เราก็ต้องเดินทางไปประเทศไทยกันอยู่แล้ว เอพริลคงไม่อยากเพิ่มงานให้ป้ามาเรียหรอกใช่ไหม” แดเนียลเลิกคิ้วสูงแสร้งทำเป็นสงสัย
“ก็...เอพริลไม่อยากนอนที่ห้องนั้นนี่ค่ะ! ไม่รู้อาแดนพาผู้หญิงกี่คนมานอนแล้วบ้าง” หญิงสาวสะบัดมือหนี เดินออกไปอีกทางหนึ่งเมื่อชายหนุ่มกำลังจะเปิดประตูห้องนอนของเขา
“เอพริล! อย่าดื้อกับอาน่า เรามีเรื่องต้องคุยกัน หลายเรื่องเลย และอีกอย่างนะยัยตัวแสบ อาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเหยียบมาที่คฤหาสน์แห่งนี้เลยสักคน...นอกจากเรา” โชคดีที่แดเนียลคว้าเอวบางไว้ได้ทัน ตวัดวงแขนรัดร่างบอบบางแล้วหิ้วหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องปิดประตูล็อกกลอนอย่างแน่นหนา ไม่ว่าอย่างไรวันนี้เขาต้องเจรจากับเธอให้รู้เรื่อง
“ว้าย!...ปล่อยเอพริลลง... ปล่อย... อาแดนไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องตัวเอพริลนะ!...บอกให้ปล่อยยังไงล่ะ”
หญิงสาวพยายามดิ้นให้หลุดจากวงแขนแกร่ง ที่หนีบเธอไว้ด้านข้างทำราวกับหญิงสาวไร้น้ำหนักตัวเสียอย่างนั้น ชายหนุ่มวางร่างม้าพยศลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา กดทาบทับร่างหญิงสาวไว้ไม่ให้ดิ้นไปไหน
“แล้วใครกันล่ะที่มีสิทธิ์ หรือจะเป็นไอ้หนุ่มผมทองคนเมื่อคืน ที่เอพริลยืนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับมันอยู่อย่างนั้น...หืม?” แดเนียลขบกรามแน่น เมื่อนึกถึงภาพของหลานสาวตัวดี ยืนกอดอยู่กับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ในผับดัง
ตั้งแต่เมริษาเรียนจบหญิงสาวก็เอาแต่เที่ยวกลางคืน เธอออกจากบ้านทุกคืนและกลับบ้านมาเกือบเช้าของทุกวัน จนคนที่เป็นพ่อเป็นแม่อดห่วงไม่ได้ กลัวว่าหญิงสาวจะเกิดเรื่องเสื่อมเสียขึ้นเสียก่อน จึงต้องจัดการให้ผู้ชายคนเดียวที่สามารถควบคุมเมริษาให้อยู่หมัดได้เข้ามาจัดการเป็นเจ้าของเธออย่างถูกต้องตามกฎหมาย และเขาคนนั้นก็คือ...แดเนียล คลิฟเฟอร์ และนี่คือสาเหตุของการปรากฏตัวของแดเนียลในเช้าวันนี้ หลังจากที่เขาหายหน้าไปจากหญิงสาวนานหลายปี
เมื่อคืนนี้เมริษาก็บังเอิญเห็นแดเนียลควงนางแบบหุ่นสะบึมเข้ามาที่ผับแห่งเดียวกับที่เธอมาเที่ยวด้วย ภาพการนัวเนียกันของสองหนุ่มสาวทำให้เมริษาโกรธเกรี้ยว จนถึงขั้นประชดชายหนุ่มกลับด้วยการยืนกอดรัดกับผู้ชายที่บังเอิญเข้ามาจีบเธอพอดี แต่เธอก็ทำแค่นั้นไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้เลยจริงๆ หญิงสาวรู้สึกเจ็บจี๊ดที่ใจ...จะพบกันทั้งที ดันมาเจอเขาอยู่กับผู้หญิงอื่นเสียได้ ไม่รู้เขาจะตอกย้ำเธอไปถึงไหนว่าเธอนั้นก็เป็นได้แค่หลานร่วมโลกของเขาเท่านั้น...ไม่มีสิทธิ์คิดเป็นอย่างอื่น ...เสือผู้หญิงชัดๆ!
มีความสุขในการอ่านนะคะ
ปันปัณณ์...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ