กลรักเกาะสวาท [Romance 25+]

ตอนที่ 2

แดเนียล คลิฟเฟอร์ ชายหนุ่มเพลย์บอย เสือผู้หญิงที่มีข่าวกับดารานางแบบไม่เคยซ้ำหน้ากันเลยสักครั้ง และเขาก็เป็นผู้ชายคนเดียวที่เมริษามอบหัวใจให้จนหมด แต่ก็ต้องบอบช้ำจากการกระทำของเขาคนเดียว มาถึงวันนี้เธอต้องแสดงความเข้มแข็งออกมาเพื่อกลบเกลื่อนความบอบช้ำที่มีภายในจิตใจ เธอจะไม่มีวันให้เขามามีอิทธิพลต่อหัวใจของเธอเป็นครั้งที่สองแน่

“นี่คือเอกสารที่เอพริลจะต้องเซ็น ถ้าเราไม่ไว้ใจอาจะอ่านรายละเอียดก่อนก็ได้นะ อาไม่รีบ”

“ไม่เป็นไรค่ะ! เอพริลจะเซ็นเลย นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่มีข่าวไม่เว้นแต่ละวัน...คงจะไม่โกงเด็กอายุยี่สิบสี่หรอกจริงไหมคะ” เมริษาลากเอกสารบนโต๊ะมาวางตรงหน้าจรดปากกาลงนามอย่างรวดเร็ว โดยที่ไม่อ่านรายละเอียดของเนื้อหาบนกระดาษเลยสักนิด เพราะอารมณ์ขุ่นมัวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว นี่ถึงขนาดเตรียมสัญญามาเสร็จสรรพ กลัวว่าจะไม่มีคนไปให้ใช้งานหรือยังไง เธอก็คงเป็นได้แค่นี้สินะ... ลูกจ้าง!

เมื่อเด็กหัวดื้อเซ็นเอกสารเรียบร้อยแล้วบุพการีของเธอทั้งสองถึงกลับผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ไม่คิดเลยว่าเรื่องมันจะจบลงง่ายดายแบบนี้ ส่วนหนึ่งก็เพราะแดเนียลนั่นเอง ที่เขารู้จักใช้คำพูดให้เด็กหัวดื้อคนนี้ยอมทำในสิ่งที่เขาต้องการได้เสมอ แดเนียลสนิทสนมกับตระกูลเทย์เลอร์ไซต์มาช้านาน ชายหนุ่มเป็นคนที่ช่วยกอบกู้สถานะทางการเงินของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่โธมัส เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นมากับมือ แต่เกิดพิษของเศรษฐกิจเล่นงานเสียจนเกือบล้มละลาย ซึ่งตอนนั้นเมริษายังไม่ลืมตาดูโลกเลยด้วยซ้ำ

“แล้วเอพริลต้องเดินทางไปเมื่อไรคะ” เมริษาเอ่ยถามขึ้น หลังจากทนายส่วนตัวของแดเนียลเดินเข้ามารับเอกสารจากมือของเจ้านายหนุ่ม หญิงสาวอดคิดไม่ได้ว่า ทำไมอาแดนของเธอถึงต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย และคำตอบของชายหนุ่มก็ยิ่งตอกย้ำความเร่งด่วนมากยิ่งขึ้น

“วันนี้”

“หา...! วันนี้!” หญิงสาวลุกขึ้นพรวด “มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอคะอาแดน ...เอพริลยังไม่ได้เตรียมตัวเลย”

หญิงสาวขมวดคิ้วมองชายหนุ่ม ทำตาระห้อย อะไรมันจะรวดเร็วขนาดนั้น เธอเพิ่งเรียนจบกลับมาอยู่ที่บ้านไม่เท่าไร ก็ต้องเดินทางไปอยู่ต่างแดนอีกแล้ว... ยิ่งคิดหญิงสาวยิ่งจิตใจห่อเหี่ยว

“ก็ไม่เห็นจะต้องเตรียมตัวอะไรเลยนี่นา ข้าวของเครื่องใช้เอพริลก็เอาไปเท่าที่จำเป็นไป เพราะอาจัดการเตรียมไว้ให้หมดทุกอย่างแล้ว เราจะออกเดินทางกันคืนนี้ด้วยเครื่องบินส่วนตัวของอา” แดเนียลกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เขาจะไม่ยอมใจอ่อนให้กับสายตาอ้อนวอนคู่สวยนั้นแน่นอน อีกอย่างสิ่งที่เขาต้องการได้จากเธอมากที่สุดในตอนนี้ เขาก็จัดการจนได้มันมาเรียบร้อยแล้ว ไม่ว่าอย่างไรเด็กหัวดื้อคนนี้ก็ไม่มีทางปฏิเสธเขาได้อีกต่อไปแล้ว ...ไม่มีวัน

"เอพริล... ลูกไปอาบน้ำอาบท่าเตรียมตัวเถอะจ้ะ หนูต้องเดินทางไปยังคฤหาสน์คลิฟเฟอร์ก่อนออกเดินทางนะลูก ...เครื่องบินส่วนตัวจอดอยู่ที่นั้น” มัลลิกาบอกลูกสาวให้รีบไปเตรียมตัวเพราะเธอมีเรื่องจะฝากฝั่งลูกสาวหัวดื้อกับแดเนียลอีกสักหน่อย

เมริษาหมดสิทธิ์ที่จะคัดค้านใดๆ หญิงสาวจึงลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปจากห้องรับแขกไป ย่ำเท้าหนักๆ ผ่านหน้าชายหนุ่มที่ตอนนี้นั่งอมยิ้มให้กับอาการแง่งอนของเธออย่างเอ็นดู เมื่อร่างของหญิงสาวเดินหายลับไปจากห้องขนาดใหญ่ มัลลิกาก็เอ่ยขึ้นมาทันที

“แดน พี่ฝากหลานด้วยนะ ยังไงแกก็ยังเด็ก...หากเอพริลดื้อรั้นไปบ้างก็ให้อภัยแกนะ แต่พี่รู้ว่าแดนเป็นคนเดียวที่สามารถควบคุมเอพริลได้ ถ้ายังขืนปล่อยให้ยัยหนูอยู่ที่นี่แบบนี้ พี่กลัวว่าจะเกิดเรื่องเสื่อมเสียขึ้นเสียก่อน” คนเป็นแม่กล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ด้วยความเป็นห่วงลูกสาวคนเดียว เธอจึงจำเป็นต้องจัดการเรื่องทั้งหมดให้จบในวันนี้ และที่มัลลิกาทำไปทั้งหมดก็เพื่อตัวของเมริษาเองคนเดียวเท่านั้น

“พี่ทั้งสองไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะดูแลเอพริลในฐานะภรรยาให้สมกับที่พี่ๆ ไว้วางใจ”

“ฉันเชื่อใจแกนะแดน...ฝากเอพริลด้วย เพราะถ้าขืนให้อยู่ที่นี่ต่อไป ก็คงจะใช้ชีวิตแบบนี้ไม่จบไม่สิ้น ฉันนอนไม่เคยหลับเลยสักคืนบอกตรงๆ” โธมัสถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เมื่อนึกถึงวีรกรรมที่ลูกสาวตัวแสบก่อขึ้นทุกค่ำคืน

มีความสุขในการอ่านนะคะ

ปันปัณณ์...