จอมซาดิส(คิด)มีรัก

   

 

 "ซันชายยยยยยยยยยยยย" ขณะนี้ฉันกำลังยืนอยู่หน้าห้องของนังพี่ตัวดี แล้วกำลังเรียกให้มันตื่น ให้ตายสิหลังจากกลับมาจากทะเลก็หลับเป็นหลับตาย 

 

ก๊อกๆ 

 

"ซันนนนนน" -_-;

เงียบบบบ 

 

"ไอ้ซันนนนนนนนนนน!!"  

แอ๊ดดดดดดด

 

เย้ ในที่สุดนังพี่ชายตัวดีก็เปิดประตูออกมาในสภาพที่งัวเงียสุดๆ หัวยุ่ง ตาปรือ หาวหวอดๆ ทำหน้างงๆ แถมใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว เดินออกมาเปิดประตูท่าทางชิวๆ ก็นะ อืมมม =_='

 

"งืมๆๆๆ==" ดูเหมือนจะยังไม่ตื่นดีด้วยซ้ำ

"ไปอาบน้ำ เดี๋ยวเค้าจะพาไปกินข้าว" ฉันเอ่ยปากชวนอย่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้หิวมากกก

 

"อ่า ก็ได้ แต่ว่า" ฉันที่กำลังหันหลังเดินไปก็ชะงักหันหลังเดินกลับมา

"ว่า ?"

 

"อาบน้ำให้หน่อยเด้ -O-"  ไอ้พี่บ้าาาาาาาาาาาาาาา

"ทำไมต้องให้เค้าอาบให้ ซันโตแล้วนะ -_-*"

 

"ก็อยากมีโมเม้นแบบ กุ๊กกิ๊ก กับน้องสาวอ่ะ บรึ๋ยๆ ไรงี้ >_<"  พูดเสร็จก็สะดีดสะดิ้งไปมา

"ซัน นายน่ารักดีนะ แต่นายเป็นพี่ชายฉันนะ -_-"

 

"Oh goddddddd!! ขนาดก้อนหินยังแหลกเป็นเม็ดทราย นับประสาอะไรกับหัวใจ T0T"

"มาเป็นเพลง --"

 

"เซียร์ พี่ขอกอดที TT" จู่ๆซันก็จะอ้าแขนเตรียมจะกอด ฉันเขยิบหนีแทบไม่ทัน ฟู่ววว 

"ไปอาบน้ามมมมมมมมมมม" ฉันดันหลังพี่ชายตัวดีแล้วไล่ให้ไปอาบน้ำไวๆ

 

"ครับบบบบบบๆ -0-" แล้วซันก็ผลุบหายเข้าไปในห้องน้ำ โอเค ระหว่างนั้นฉันก็ลงไปนั่งรออยู่ชั้นล่าง ฉันทิ้งตัวลงนั่งโซฟา พร้อมกับดึงไอโฟนขึ้นมาเสียบหูฟัง ระหว่างรอก็ฟังเพลงไปก่อนละกัน 

 

จู่ๆฉันก็นึกถึงหน้าอีตาห่าเหวนั่นขึ้นมา ว๊ายๆๆๆๆ อะไรกัน แถมฉากที่เขาจูบปากฉันใต้ทะเลนั่น ติดตาติดใจชะมัด ราวกับรีเพลย์ให้มันเล่นซ้ำๆให้มันย้ำเตือนหัวใจอยู่อย่างนั้นแหละ พอละไม่อยากนึกถึง หยุดนะ หยุด โดยที่ฉันไม่รู้ตัวฉันก็ยื่นไม้ยื่นมือทำท่าประกอบ ราวกับจะผลักอะไรบางอย่างออกจากตัว 

 

หมับ!! 

 

"ทำอะไรอ่ะ เซียร์" ซันเดินมาตอนไหนก็ไม่รู้มาคว้ามือฉันที่กำลัง เหวี่ยงไปเหวี่ยงมากลางอากาศ 

"ปะเปล่าาา" ฉันดึงมือออก ให้ตายสิฉันทำอะไรอยู่วะเนี่ย-*-

 

"ไล่แมลงวันหรือไง พี่อาบน้ำแล้วนะไม่มีอะไรมาตอมหรอก-.-" โอ้ยไอ้ซัน ไอ้โง่ไม่ใช่แบบนั้นโว้ย

 

"ฮ่ะๆ ไปกินข้าวกันเถอะ เค้าหิวแล้วนะ" ฉันเปลี่ยนเรื่อง พร้อมทำหน้าตา น่าสงสาร หงิงๆ 

 

 

          ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมือง ผู้คนครึกเครื้น ตอนออกจากบ้านมาก็เที่ยงกว่าแล้ว เสียเวลาปลุกซันมาก ตอนขามา กว่าซันจะเช็ดเจ้ารถออดี้คันดำ แสนงดงามคันโปรดเสร็จ 

กว่าซันจะเอารถออกมาจากรั้วบ้าน กว่าซันจะปิดบ้าน โอ้ยยยยย ขณะนี้ บ่ายแก่ๆจะบ่ายสองอยู่แล้ว ลีลามาก คุณชาย 

 

"ผัดกระเพรา สองจานครับ ใส่ไข่หนึ่ง ไม่ใส่ไข่หนึ่งฮ้ะ ^^" รับประแดกแบบเดิม เหมือนหรู แต่กินผัดกระเพรา == อย่าพูดไปอายเขา 

 

"คราวหน้า เค้าจะสั่งเมนูใหม่แล้วนะ" ฉันหันไปพูดกับซัน ในขณะที่ซันหยิบช้อนหยิบซ้อมให้

 

"แล้วแต่เลย น้องรักของพี่" ซันยิ้ม จากนั้นฉันก็มองออกไปข้างหน้า ถัดไปอีกสองโต๊ะ 

 

แท้นน แท๊นนนนน!!

 

"โย่ววว" หมอนั่นทักพร้อมทำไม้ทำมือเชิงทักทาย =[]= เจออีกแล้ววววว ฉันตกใจพร้อมกับทำเป็นมองไม่เห็นทันที ไม่เห็นทั้งนั้น ไม่เห็นๆๆๆ ==' 

 

"มีอะไรเหรอ" ซันทำหน้าสงสัยแล้วจะหันหลังไปมอง ฉันกิมกี่มาก ตั้งสติปุ๊บ เอาสองมือคว้าใบหน้าซันชายให้โฟกัสมาแค่หน้าของฉันเพียงคนเดียว ขอร้องละอย่ารู้อะไรเลย พลีสสสสสส TT

 

"ชอบพี่ซะแล้ว เหรอน้อง^^" ซันชายยิ้มหวาน ไอ้ซันนายเป็นคนที่หลงตัวเองมาก 

 

"จะอ้วกเว้ย จะอ้วกเว้ย"

 

ไอ้บ้านั่น จู่ๆก็พูดอะไรออกมาเนี่ย ซันชายหูพึ่งทันที แล้วหันขวับไปมอง

ไม่นะซัน นายอย่าไปหลงกล หมอนั่นนะ TT 

 

"เอ่อ ขอโทษนะฮะ ข้าวติดคอเหรอครับ?"

 

ว๊ายยยยยยยยยยยยย ซันนายตอบโต้ทำมายยยยย

อีตาบ้านั่นเงยหน้าขึ้นมา แล้วยิ้มให้พร้อมกับพูดว่า

 

"ผมคุยกับเพื่อนผมอ่ะครับ" ไหนวะ เห็นมาคนเดียวไม่ใช่เหรอ

 

"เพื่อน?" ซันพยายามมองหาไอ้คำที่หมอนั่นบอกว่าเพื่อนไม่เจอซักคนในรัศมีที่ใกล้ๆ

 

"เพื่อนผมเพิ่งตายอ่ะครับ กลายเป็นเพื่อนเฮี้ยนโรงเรียนหลอน ไม่เคยดูเหรอครับ"

 

หน้านี่ตอแหลเลยค่ะ -_-

 

"อ่อ ตามสบายครับ ดีจังมองเห็นได้ด้วย^^"  

ซันเขาหลอกนาย นายนี่โง่บรมเลย --

 

"มากับแฟนเหรอครับ?" ยัง ยังไม่จบ อีตาบ้าอย่าหาเรื่องใส่ตัวได้มะ อีกอย่างซันไม่ใช่แฟนฉัน 

 

"ฮะๆ ครับก็อย่างที่เห็น" ว๊ากกกกกกกกก ฉันเอื้อมมือไปดึงหูซัน จนซันร้องโอ้ย ==

 

"ระวังโดนแย่งนะครับ ^^"

 

นั่น!! ไม่เอาดิ่ อย่าจุดไฟในนี้เชียวนะ ซันยิ่งเป็นคนอารมร้อนอยู่ด้วย ในชีวิตเคยเห็นซันปี๊ดแตก ตอนมีคนเดินชนฉันล้ม ซันนี่แทบจะวิ่งชกหน้าไอ้ห่านั่นเลย ซึ่งสีหน้าของซันน่ากลัวมาก ประมาน ยมบาลเรียกพี่ พญายมเรียกพ่อเลยอ่ะ == ไม่ได้โม้ พูดจริง

 

"ก็ต้องข้ามศพผมก่อนอ่ะ" ซันพูดอย่างใจเย็นพร้อมกับกระดิกเท้าไปด้วย แต่ที่เห็นสีหน้าคือไม่ได้เย็นไปด้วยเลยนะ TT 

 

"ซันๆ เค้าว่าเรากลับบ้านดีกว่า เซียร์ไม่อยากอยู่แล้วที่นี่ร้อน เซียร์อยากกลับบ้านวะ" ฉันรีบชิงตัดบทพูดก่อนเลย ก่อนที่จะเป็นเรื่องเป็๋นราวไปมากกว่านี้ 

 

"นะๆๆๆๆ" ฉันกระตุกแขนนังพี่ชายตัวดี พร้อมกับรบเร้า จะกลับๆลูกเดียว 

 

"ก็ได้ๆ ที่รัก"

 

ซันใจอ่อนลุกขึ้นจากโต๊ะ พร้อมกับมาโอบเอวฉัน ฉันแอบเห็นสีหน้าหมอนั่นด้วย หมอนั่นกำลังยิ้ม ยิ้มบ้าอะไรวะ == ดวงตานี่ลุกเป็นประกายเลย ฉันเดินไปหาพนักงานพร้อมกับแจงพนักงานว่าให้เปลี่ยนห่อกลับบ้าน อย่างด่วนจี๋ชะนีจ๋า พนักงานทำหน้างงๆเล็กน้อย แต่ก็ห่อใส่ถุงให้ ยื่นตังให้พนักงานเสร็จ รีบคว้าถุง แล้วหันไปลากนังพี่ตัวดีที่แทบจะพ่นไฟออกจากตาได้อยู่แล้ว ฉันรีบลากซันออกมาจนถึงที่จอดรถ ไม่สนใจอะไรแล้วจับไอ้พี่ตัวดีที่ยังคงแค้นฝังรากฝังโคนอยู่กับตาบ้านั่น ยัดตัวซันลงฝั่งคนนั่ง พร้อมกับเอาหูถุงข้าวห้อยคอมัน แล้วปิดประตู วิ่งอ้อมไปฝั่งคนขับแล้วขับออกไป นาทีนี้ เซียร์ไม่สนอะไรแล้ว แต่เซียร์ขอขับแทนแล้วกัน TT

 

เพราะเซียร์ยังไม่อยากตาย TT^TT