จอมซาดิส(คิด)มีรัก

"สวัสดีครับ ผมมาซื้อดอกไม้ครับ.."

ผมก้าวเข้าไปในร้านดอกไม้แถวย่านสุขุมวิท พร้อมกับเลือกดอกไม้สวยๆช่อนึงซึ่งไม่ใหญ่มาก เอาไว้ไปมอบให้สาวคนนึง ที่ผมรู้สึกดีต่อเธอแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะมีแฟนแล้วก็เถอะ ทำไงได้รักคนมีเจ้าของอยากจะเป็นผัวคนที่สองของเธอ -_- 

"เรียบร้อยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ^^"  

พนักงานสาวสวยน่ารักพร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ให้ผม จากนั้นผมจึงเดินออกไปแล้วตรงรี่ไปที่รถและขับออกมา 

เส้นทางที่แสนคุ้นเคยที่ผมมักจะขับมาทางนี้บ่อยๆ ไม่ใช่อะไรหรอก นี่คือแถวบ้านผู้หญิงที่ผมชอบนั่นแหล่ะ 

ฟึ่บบ 

ผมปิดประตูรถพร้อมกับกำช่อดอกไม้ในมือ แล้วปีนเข้าไปในรั้วบ้านของเธอ ซึ่งตอนนี้คงไม่มีใครอยู่ 

กฎของผมมีอยู่ว่า...ถ้าชอบใครผมตามถึงบ้านแต่ไม่เคยถามสุขภาพสาวสักคำว่าเขาชอบหรือเปล่า

จากนั้นผมก็ปีนขึ้นไปชั้นสองของห้องผู้หญิงคนนั้น พร้อมกับวางดอกไม้ไว้ตรงขอบหน้าต่าง ถ้าเป็นนิยายคงจะเป็นเรื่องที่โรแมนติกจนน่าคลื่นไส้  เหอะ ผมไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนเลย และผมเพิ่งจะทำแบบนี้กับเธอคนแรก ตอนแรกๆผมไม่ได้ชอบอะไรเธอ หลังๆมาผมคิดว่าเธอน่ารักดี ยิ่งรู้ว่าเธอมีแฟนแล้วผมก็ยิ่งไปกันใหญ่ ผิดที่ผมนั้นคงมาช้า หรือพระเจ้าคงกลั่นแกล้งเป็นแน่แท้

แกร๊งง

เสียงประตูรั้วถูกเปิดออก ในขณะที่ผมยังห้อยต่องง แต่งงง อยู่ที่หน้าต่างอยู่ เธอทำหน้าตกใจแล้วชี้นิ้วมาทางผม

"อ๊ะะ นายย.."

"อีกแล้วเหรอ"  เธอทำหน้ายุ่งเหยิง พร้อมกับย่ำเท้ารัวๆเดินมาทางนี้ 

ตึกก

ผมกระโดดลงมาพร้อมกับสบตาของเธอและยิ้ม

"มาทำอะไรในบ้านคนอื่น มันบุกรุกรู้มั้ย วันก่อนก็พาฉันเกือบไปตาย นี่รู้ตัวบ้างหรือเปล่า "

เธอบ่นใส่ผมรัวๆ พร้อมกับขมวดคิ้ว

"นายรีบไปซะ ก่อนที่ซันจะมา"

"อะไรๆก็ไอ้ซัน" ผมเริ่มขมวดคิ้ว

"เห๊ะะ ทำไมถึง..."

ฟึ่บบ 

"อ๊..อะไร" 

ผมยันเธอติดกำแพงพร้อมกับจ้องลงไปในตาของเธอ 

"อะไรอีก ต้องการอะไร จะคุกคามเหรอ?"  เธอสู้ด้วยแววตาที่แข็งกร้าว 

"เปล่า...แค่มาส่งของ "

ผมพูดและปลดปล่อยเธอจากพันธนาการ และหันหลังเตรียมจะออกไป

"เดี๋ยวว" 

ผมชะงักเท้าหยุด 

"ดอกไม้นั่นคืออะไร"

ผมเงียบ

"มันคือของนายใช่มั้ย " 

"นายกำลัง..."

"จีบ..ฉัน"

"....."

"ใช่หรือเปล่า" 

"แล้วผมจีบเธอได้หรือเปล่าล่ะ"

ผมหันกลับไปมองเธออีกครั้ง

เธอทำสีหน้าอึ้งไป พร้อมกับหลบสายตาผม

"คือว่า..."

"ไม่เป็นไรเธอมีแฟนอยู่แล้วนี่ ฉันเข้าใจดี"

"หะะ...ไม่ใช่นะ" 

ผมเงียบอีกครั้งและจ้องมองเธอนิ่งๆ

.....................................

....................

................

...........

ฉันหัวใจเต้นแรงแบบหยุดไม่อยู่ที่จู่ๆผู้ชายที่ส่งดอกไม้ให้ทุกวันคือมิ้ก คนที่คอยมาวุ่นวายกับฉันไม่หยุดไม่หย่อน ฉันไม่คาดคิดว่า ทั้งเขาและฉันเริ่มมีความรู้สึกดีๆให้กันตั้งแต่เมื่อไหร่ เวลาไหน มันเป็นอะไรที่ปุ๊บปั๊บไม่ทันตั้งตัว เพราะอะไรเขาถึงมาสนใจฉัน ทั้งๆที่เราไม่แม้แต่จะเข้ากันได้ด้วยซ้ำ ถ้าฉันรับรักเขา แล้วซันล่ะจะเป็นยังไง แถมเขายังเข้าใจผิดอีกว่าซันคือแฟนของฉัน ฉันจะบอกเขาไม่ได้ เพราะถ้าบอกไปแล้ว เขาก็ยิ่งมาวุ่นวายกับฉัน ส่วนซันคงไม่ยอมแน่ๆเรื่องนี้  

ฉันจะทำยังไงดี..

"ขอโทษละกัน ลืมมันไปนะ" 

เขาพูดพร้อมกับขึ้นรถแล้วขับออกไป

และทิ้งให้ฉันสับสนงุนงงอยู่ตรงนี้