จอมซาดิส(คิด)มีรัก

 

เดี๋ยวนี้ฉันรู้สึกว่ามีไอ้บ้าที่ไหนคอยตามเอาดอกไม้มาวางให้ตลอดเลย จากวันนั้นที่ริมหน้าต่าง วันนี้ที่รั้วหน้าบ้านแต่ซันเห็นก่อนซันกระชากทิ้งลงถังเลย ฟึ่บบ! พร้อมๆกับสบถ "ใครวะ ไอ้s***#!" 

เอ่อ.... =_=' พี่ชาย ฉันอยู่รอดมาถึงทุกวันนี้ได้ไงวะมีพี่แบบนี้ 

"เซียร์แอบติดต่อกับใครหรือเปล่าช่วงนี้"

ซันเดินดุ่มๆเข้ามาถาม 

 

"เค้าไม่รู่อ่ะซัน เค้าไม่รู้ว่าใครเอามาให้ -3-"

พร้อมกับทำหน้าซึนเดเระ

 

"ซีเรียสนะเว้ย เอาดีๆ!"  เฮือกกก น่ากลัวว้อยยยยยย TOT

 

"เซียร์ไม่ได้ติดต่อใครจริงๆนะ....-_-" 

 

"..."  นิ่งงง.... 

 

"เซียร์พูดจริง!"

 

"โอเค พี่ยังหวงเธออยู่นะ"

 

"หวง?"  เอ๊ะ...

 

"คือแบบ เผื่อเซียร์เจอคนไม่ดีอ่ะ พี่ทนไม่ได้ที่จะเห็นเซียร์เสียใจ พี่ต้องฆ่าไอ้บ้านั่นแน่ๆ-_-" 

 

"อ่าา.."

 

"เชื่อพี่นะน้องงง @_@"  

 

"ฮ่าๆๆ ซันอย่าเครียดดิ เซียร์ยังไม่มีใครซะหน่อย" ฉันหัวเราะเบาๆ 

 

"ถ้ามีบอกพี่นะ" อ่าา

"นะะ!!!!!!"  อ๊ากกกกกก จะตะโกนทำไมเนี่ยะ 

 

"เดี๋ยวหูเค้าแตกกก =_="  ไอ้พี่เวร

 

"เออนั่นแหละ-_-" แล้วซันก็เดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้ฉันยืนกิมกี่อยู่หน้ารั้วบ้านคนเดียว 

 

 

ปริ้นนน ปริ้นนน รถบีเอ็มคันดำแล่นมาจอดหน้าบ้านพร้อมกับเจ้าตัวเปิดกระจกรถออกมาแล้ว... ไม่นะมันจะควักปีนมายิงฉันหรือเปล่า ไม่นะะ!!!!!! 

 

"-_- ขึ้นรถ"

 

"เห๊ะ..O_O" 

 

"อะไร?" 

 

"นาย...." 

 

มิ๊ก 

 

"ขึ้นรถ" 

 

"จะไปไหน ฉันไม่ไป"

 

"ระแวงอะไรขึ้นรถสิ ออทิสติก.."

 

"อะไรน้าาาาาาาาาาาาาาา=[]=" 

อ..ออทิสติกเรอะ มิ๊กเปิดกระตูรถออกมา จากนั้นก็เดินตรงมาที่ฉันแล้วคว้าแขนฉัน หมับ! 

ลากกก ลากกกขึ้นรถ

 

"ด..เดี๋ยวว" 

 

ปึงงง ปิดประตูรถใส่หน้าตูเลยยย -_-'

 

"นี่จะไปไหนเนี่ยะ" 

 

"พาฉันไปดื่มกาแฟหน่อย-_-"  

 

ห๊ะ...

 

"นายก็ไปเองก็ได้นี่ ฮะๆ"

อะไรแปลกคน จู่ๆก็โผล่มาลากชาวบ้านขึ้นรถตามอำเภอใจ แล้วยังให้พาไปกินกาแฟ ใครกันแน่ที่ออทิสติก

 

"ฉัน..เหงา" 

 

O_O 

 

"ฉันไม่อยากนอนกับนาย -_-" 

 

"เหงา ไม่ได้หงี่เว้ยเธอ เธอพูดตรงเกินไปแล้วนะ-O-" 

 

"ผู้ชายมันก็มีเท่านี้แหละ มีไม่กี่อย่าง"  สกิลการพูดตรงของฉันได้มาจากใครวะ -*-

 

"อย่าเหมารวมเด้ ฉันอยากแค่ไหนก็หากินได้ ไม่พึ่งเธอหรอก" 

 

"จ้ะ พ่อหล่อเทพบุตร จุติเทพลงมาเกิด" 

 

"ไม่ขนาดนั้น แค่สิบเมีย -.-" 

 

"ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง ฉันไม่กินกาแฟ" 

 

"จะไปกินกาแฟทำไมล่ะ " 

 

"อ่าว แล้วจะไปไหน" 

 

"ไปเดท -_-" 

 

"หะ!!!!!!" 

 

"เฮ้ ตกใจอะไรขนาดนั้น" 

 

"ฉันไม่เคยไปเดทกับใครมาก่อน มันประหม่านะ.."

เอาแล้วไง จู่ๆก็ชวนไปเดทให้ตายเถอะ แกเล่นอะไรกับฉันวะ=[]=

 

"....อึ่กก" 

 

"อะไรล่ะ?"

 

"ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" 

"ให้ตายสิ เธออยู่รอดมาได้ไงเนี่ยเธอยังเวอร์จิ้นอยู่เหรอ" 

 

"จอด -//-"

 

"ฮ่าๆๆๆ ไม่"

 

"จอด!!!!!!!!!" 

 

"ไม่เอาครับไม่จอด^^"

 

"นายล้อฉัน"

 

"เปล่านะ ฮ่าๆๆๆ"

 

"แล้วนายหัวเราะฉันทำไมมม"

 

"ฮ่าๆๆๆๆ...น่ารัก..."

 

=///=  ตึ่ก ตึ่ก หัวใจเต้นงั้นเหรอ อย่าเชียวนะ....

 

"เฮ้หน้าแดง เป็นอะไรหรือเปล่า" 

"เอ๊ะ..ป...เปล่าาา O//O"  

 

"ถึงแล้วว"  รถจอดลงตรงที่หมาย เอ่อคือ....

 

"สวนสนุก -_-"  เห็นฉันเป็นเด็กหรือไง 

 

"ลงมา" มิ้กลากฉันออกมาแล้วตรงไปที่ จุดจำหน่ายตั๋ว

 

"รถไฟเหาะ 2 ที่่ครับ" 

 

"เฮ้ยยย!" ฉันอุทานลั่นพร้อมคนบริเวณนั้นหันมามองเราเป็นแถบ

 

"อะไร?" มิ้กถาม 

 

"ฉันไม่เคยเล่นมัน" 

 

"ปอดแหก?"

 

(-_-) (_ _) (-_-) หงึ่กๆ พยักหน้า...

 

"ไม่เป็นไรหรอก" 

 

ฟึ่บบบ 

 

"ว้ายยยย"

 มิ้กคว้าแขนฉันแล้วลากไปยังที่นั่งบนรถไฟเหาะทันที

ปรึกษาฉันก่อนนนนนนนนน T[]T

 

และแล้วรถไฟก็เริ่มเคลื่อน จนถึงจุดสูงสุดจากนั้น....

 

"ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!

"ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!! 

 

ไม่!!!!ลูกยังไม่อยากตายยยย =[]= 

 

วนไปค่ะ 4 รอบ จนกระทั่งสิ้นสุด

 

"เฮ้.."

ฉันยังคงหลับตาแน่นไม่สนคำพูดใคร

 

"เธอ...ปล่อยก่อน-  -"

 

"ทำไมเล่า ฉันกลัววนะ" หลับตาอยู่

 

"คือ...คนมองเราอยู่นะ"

 

อะไรของนาย มองอะไรคนกลัวจะตายห่า

 

"เลือกสถานที่หน่อยอีหนู ลุงหัวใจจะวาย"

เสียงคุณลุงแว่วเข้ามาในโสตประสาท 

 

ฉันลืมตาแล้วมองไล่ไปตามมือตัวเองที่กำลังจับสิ่งนั้นอยู่....

 

ฉันเงยหน้ามองมิ้กแล้วก้มมองมือตัวเองที่จับสิ่งนั้นอีกครั้ง....

".......!!"

 

".....!!ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!=[]=

 

"หนูไม่ได้โรคจิตนะคะคุณลง=/0/=" ฉันยืนขึ้นแล้วพูดโพล่งออกไป คุณลุงยิ้มแล้วหัวเราะ

 

"ผมอายนะ -//-"  มิ้กทำท่ากอดตัวเองอย่างแนบแน่น

 

"ยังมีหน้ามาอายเหรอ ฉันสิควรอาย=//="  อยากมุดแผ่นดินหนี 

 

"ผมไม่รู้เลยว่าควรตื่นเต้นเพราะรถไฟเหาะหรือเพราะเธอจับของผม"

"มันตื่นเต้นมาก-_-"

 

"นี่...หยุดนะ"

ฉันลุกขึ้นเดินหนีทันที ตอนนี้ตัวจะแตกแล้วเนี่ยะเอามือปิดหน้าออกไปได้ไหม

 

"ขะ..ขอโทษษ><"

ฉันหันไปสู้หน้าพร้อมคำนี้

 

"ไม่ได้ว่าอะไรนี่-_-"

 

"นายไม่โกรธเหรอ ต่อหน้าคนอื่นเลยนะ-[]-"

 

"โกรธทำไม รู้สึกดีออก....-.-"  

อะ..ไอ้คนวิปริต =[]=

 

"เจ็บหรือเปล่า ฉันแรงเยอะนะ" 

 

"มันแค่ตื่นเฉยๆ -_-"

 

"ต..ตื่นน อะไรตื่น?? =[]=" 

 

"อ่ะ..มันหลับละ" หมอนั่นเอามือแตะๆดู

 

"อ๊ายยยยยย น่าเกียจจ อย่าทำแบบนี้ต่อหน้าฉันนะ"

 มีความหน้าหนามากอีตาคนนี้นี่

 

"วันนี้ฉันฝันร้ายแน่ๆ" 

 

"เจ๊ากัน..ฉันเคยเปิดกระโปรงเธอ เธอจับของฉัน ไม่มีอะไรต้องอายแล้ว -..-" 

 

"บ..บ้าเอ้ยยยย" =O= 

ฉันหันหน้าหนี อีตามิ้กยืนยิ้มอยู่ข้างๆอย่างมีความ(จิต)สุข

สำหรับวันนี้ฉันอยากลาไปตายจังเลยค่ะ