Everything for you เยียวยาหัวใจยัยกาแฟ

เจมส์. :

     ผมกับพวกเพื่อนๆยืนดูกาแฟวิ่งรอบสนามหลังจากที่โดดเรียนมา เลวเนอะ- -ฮาแฮ้ะยัยนั่น

ตะโกนบ้าระหำ่มาก เสียงก็แหล้มแหลม กลัวครูไม่ได้ยินมั้ง-*-เห็นตัวเล็กๆอย่างงี้วิ่งเร็วโคตร- -

แถมยังซุ่มซ่ามอีกนะวิ่งยังไงถึงสดุดขาตัวเอง55555เบอะมาก     ผมแอบชอบยัยนั่นมานานแล้ว

เธอชอบทำอะไรเบอะๆ ยิ่งเบอะยิ่งชอบ โรคจิตป้ะว่ะ--

เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ชอบตามกรื้ดรุ่นพี่ นิสัยบ้าบิ่นของเธอทำให้ผมเทใจให้ทั้งหมดเลยยย

โอ้ววว ยัยกาแฟของผม <3 ตอนนั้นยัยนั่นคบกับกับไอ้กั้งอยู่ผมเลยไม่เข้าไปจีบ

แต่ตอนนี้เธอโสดแล้ว ผมจะจีบเธอให้ได้ และเธอต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น !!!!

อิอิ555555  ผมล่ะขำความคิดตัวเองว่ะ- -*  "เห้ยไอ้เจมส์ คนที่วิ่งข้างๆกาแฟ ชื่ออะไรหรอว้ะ"

นัทพูดขึ้น 'ชื่อพลอย ชอบเค้าอะดิ' "เออดิว่ะขนาดวิ่งยังน่ารัก ไม่เหมือนยัยกาแฟวิ่งไปแหกปากไป

เหมือนพม่าจะตีกรุงศรี 555555" นัทเอ่ยพลางหัวเราะ"

'กาแฟของกูจะเหมือนพลอยได้ไงล่ะ ยัยนั่นบ้าบิ่นจะตาย'--*

เห้ออ ผมถึงกับส่ายหัวกับความบ้าของเธอ

"เอางี้ป้ะไอ้เจมส์ ตอนเที่ยงเราไปกินข้าวโต้ะเดียวกับพวกกาแฟกัน กูอยากเจอพลอยอีก"

แหมมเจอเมื่อกี้นี้ชอบซะและนะ 'เออไปก็ไปดิ เอาไอ้แป๊กไปด้วย กูก็อยากเจอกาแฟเหมือนกัน

'>< 

.........................................................  <3 ...................................................   

กาแฟ. : บนห้อง 5/3.

     โอ้ยฉันล่ะเหนื่อยจริงๆเล๊ยยยย วิ่งตั้ง40รอบแถมต้องตะโกนอีกเห้อ ปวดขาก็ปวด

อายเจมส์ด้วย เหอะ ทำไมก่อนหน้าที่ฉันจะวิ่งทำไมฉันไม่เห็นนายเจมส์ฟ้ะ - -

'' กาแฟ วิ่งเหนื่อยไม๊ '' ยัยเอี้ยมถามฉันด้วยท่าทางล้อเลียน '

เหนื่อยดิว้ะ ถามมาได้ ล้อเลียนฉันเข้าไปเลยฉันจะไม่คุยกับแกอีก'

ฉันตอบยัยเอี้ยมห้วนๆ "เออน่าเดี๋ยวก็หายเหนื่อย เที่ยงนี้ฉันเลี้ยงข้าวแกเพื่อเป็นการง้อแก

ยัยพลอยด้วย เอาปร้าาาาาาา" เอ๋?? ฉันหันควับมองหน้ายัยเอี้ยม 'จริงหรอ? ที่ว่าแกจะเลี้ยงฉัน'

"จริงเซ่ จะกินแม้ะ" 'ฉันจะสั่งอะไรก็ได้ตามใจปากช้ะป้ะ?'

ฉันถามเพื่อความแน่ใจอีกที55555 "เอออออ พวกแกจะกินอะไรก็ได้หมดอะมื้อนี้เอี้ยมเลี้ยงเอง"

ยัยนั่นควักเป๋าตังมาโชว์ คิคิ มื้อนี่ฉันกินเต็มที่ค่ะ ><      

"พลอย แกจะให้เอี้ยมเลี้ยงหรือแกจะซื้อกินเองย้ะ? "แหมยัยบ้าก็ยัยเอี้ยมเอ่ยปากที่จะเลี้ยงแล้ว

ฉันจะซื้อกินเองทำมะเขืออะไรล่ะฮ่าๆๆ'' ยัยพลอยหัวเราะแบบคนโรคจิตมากอะ - -*

ฉันล่ะสยองเจงๆ 

โรงอาหาร 11.45น.

''กาแฟ แกไปจองโต้ะนะเดี๋ยวฉันกับเอี้ยมจะไปซื้อข้าวให้''

ยัยพลอยพูดขึ้นหลังจากที่ลงมาจากห้อง 'เห้ยแก ฉันเอากระเพราหมูสับ ส้มตำปลาร้าใส่

พริก12เม็ด กับแกงจืดนะ' ฉันสั่งอยากตะกละตะกาม ฮิฮิ ไม่ใช่ตังเราหนิ ><

"โอ้โหหห แก นี่จะกินหรือจะยัดเนี่ย โอเคๆ เด๋วไปซื้อให้ รอตรงนี้นะแล้วก็อย่าซนด้วย"

คนนะยะไม่ไช่หมาที่จะวิ่งซน ยัยบ้าเอ้ย และฉันก็ได้ที่โต้ะนั่งกลางสุด แจ่มจริงๆเล้ย

เอาการบ้านนขึ้นมาทำรอพวกพลอยดีกว่า แต่ยังไม่ทันจะทำก็มีคนมาตบโต้ะดัง ปั้ง !!!

อ๋อก็ไม่ไช่ใครนี่ไหนหรอก ยัยโอเล่นั่นเองกับพวกของมันนั่นเอง "เมื่อคืนแกไปไหนกับเจมส์มา"

ยัยนั่นถามด้วยนำ้เสียงที่โมโห ต่างกับฉันที่ตอบยัยนั่นอย่างทองไม่รู้ร้อน

'ฉันจะไปไหนกับเจมส์ก็เรื่องของฉันสิ จะถามทำไม' "แกไม่รู้หรอว่าโอเล่ชอบเจมส์อยู่"

ยัยมิกะเสริม แหมยัยแว่น ทำเป็นพูดแทนเพื่อน 'ไม่รู้ และก็ไม่อยากรู้ด้วย' ฉันตอบเสียงกวนๆ

"ฉันขอสั่งนะห้ามแกยุ่งกับเจมส์อีก เพราะโอเล่เพื่อนฉันชอบแล้ว" ยัยคัตสึพูดขึ้นบ้าง

'แล้วทำไมฉันต้องทำตามที่พวกแกสั่ง พวกแกเป็นพ่อแม่ฉันหรอ? ก็ไม่ไช่นะ? อืมมม ฉันคงทำตาม

ที่แกบอกไม่ได้อะ เพราะเจมส์เค้าดีกับฉันมากเลย ฉันชอบเค้าซะแล้วล่ะสิ ! โฮ้ะๆๆ' ฉันพูดแล้วเน้น

คำว่า "ฉัน ชอบ เจมส์" อย่างชัดๆ เพื่อยั่วโมโหพวกยัยโอเล่ หึๆ แล้วมันก็ได้ผลด้วยล่ะสิ

ยัยนั่นปรื้ดแตกเลยฮ่าๆๆ ''ในเมื่อฉันสั่งแล้วไม่ฟัง ก็อย่าอยู่เลยแก คัตสึมิกะ ล๊อคมันไว้''

ยัยนั่นสั่งพวกของมัน ยัยมิกะวิ่งเข้ามาจะล๊อคฉัน แต่ฉันจับแขนมันทันแล้วถีบหน้าท้องมันอย่างแรง

จนมันกลิ้งถลาลงกับพึ้น ยัยคัตสึถึงกับเหวอ แต่ก็วิ่งเข้ามาจิกหัวฉันแล้วกดหัวฉันโขกกับโต้ะ ฉันเริ่ม

จะโมโหจริงๆแล้วนะ ฉันพลิกตัวแล้วคว้าผมของคัตสึแล้วออกแรงดึงเต็มที่ จนมันหน้าแหงน แล้วจับ

หัวมันกระแทกฟุตบาท ฉันกระแทกจนเลือดมันออกอะ ฮ่าๆๆ "แก แกทำเพื่อนฉัน" ยัยโอเล่พูดขึ้น

แล้วเดินเข้ามาตบหน้าฉัน เพียะ ! ฉันเลยตบกลับมันไป2ที เพียะ เพียะ!!! "นี่แก แกกล้าตบฉัน

อย่างงั้นหรอ?" 'เออสิว้ะ ถ้าฉันไม่กล้าแล้วใครจะกล้า' เมื่อยัยโอเล่ได้ยินคำนั้นถึงกับโมโหสุดขีด

จึงจับตัวฉันและฉีกเสื้อทางหัวไหล่จนแหว่งยาว "เห้ยพวกแก ตบกันเรื่องอะไรหน่ะ หยุดน้ะเว้ย'' ยัย

พลอยกับยัยเอี้ยมถือกับข้าวมาวางบนโต้ะแล้วตะโกนห้าม 'แกฉีกเสื้อฉันแบบนี้ ก็อย่าหวังว่าจะกลับ

เข้าห้องไปได้อย่างสวยๆ"เลย ฉันถลึงตาแล้วคว้ากระเพราหมูสับบนโต้ะของฉันสาดใส่เสื้อมัน '

'กรื้ดดดดด นังกาแฟ แกกล้าทำกับฉันขนาดนี้เลยหรอ'' ยัง ยังไม่จบแค่นี้ฉันยังราดแกงจืดใส่

กระโปรงมัน และที่เด็ดสุดฉันคว้าส้มตำปลาร้าสุดรักสุดหวงของฉันเทลงบนหัวยัยโอเล่

ฮ่าๆๆๆสะจายเว้ย  

"หยุดนะกาแฟ" เสียงๆนึงทำให้ฉันรู้ทันทีว่าใครตะโกนมา นายเจมส์กับเพื่อนเขานั่นเอง- - มาไม

ตอนนี้ว้ะ พอยัยโอเล่รู้ว่าเจมส์มาก็คว้าตัวไปค้องแขนทันที

''เจมส์ดูสิคะ ยัยกาแฟมันทำแบบนี้กับโอเล่" แหมห่าเอ้ย ออเซาะเจมส์ของฉันจังนะ

"กาแฟ มันเกิดอะไรขึ้น"แป๊กถาม 'ฉันนั่งอยู่ดีๆยัยพวกนี้ก็เข้ามาถามฉันว่าเมื่อคืนฉันไปไหนกับ

เจมส์มา พอฉันตอบไม่เข้าหูพวกมันก็เลยตบฉัน แต่ฉันป้องกันตัวเลยไม่เจ็บอะไรมาก"

(เจ็บชิบหาย) ฉันตอบด้วยสีหน้าเรียบๆโอ้ย ปากก็แตกเสื้อก็ขาดผมก็ยุ่งอีก เห้อออ

''โอเล่ เธอไปหาเรื่องกาแฟทำไม" นายเจมส์ถามโอเล่บ้าง "เอ่อ ก็ยัยกาแฟบอกว่ามันชอบเจมส์

หน่ะสิ โอเล่ไม่ยอมนะ" ยัยนั่นพูดตะกุกตะกัก ยัยพลอยกับเอี้ยมถึงกับเหวอ  แต่นายเจมส์อะสิ

เหวอกว่า55555 'ทำไมล่ะก็ฉันชอบเจมส์'ฉันพูดแล้วคว้าเจมส์มาแนบกับตัว

'เราชอบนายอะ นายเป็นแฟนเราป้ะ' ฉันถามอย่างออดอ้อน ฮิฮิ มารยาใส่เจมส์ซะ55555

"เอ่ออออ คือ เอ่ออ เป็นสิ แหะๆ" นายเจมส์เกาหัวแกร๊กๆด้วยความอาย

นายนั่นตอบทำไห้ฉันหน้าแดงเล้ยย ><เขินจุม  "กรื้ดดดดดดด โอเล่ไม่ยอมอะโอเล่ไม่ยอม"

ยัยนั่นกรื้ดใหญ่เลย และแล้วก็มีเสียงนึงที่ทำให้ยัยนั่นต้องหยุด เพราะเป็นเสียงอาจารย์บวบนั่นเอง

"ฉันขอสั่งให้นักเรียนที่มีเรื่องหรืออยู่ในเหตุการณ์ทุกคน มาพบอาจารย์ที่ห้องปกครองเดี๋ยวนี้"

โอ้ยยยย เอาล่ะสิฉัน โดนแน่ๆ โดนตีตูดแน่ๆ อ้ากกกกกกก !!!!!!!!!!!