Everything for you เยียวยาหัวใจยัยกาแฟ
เขียนโดย 
เมล่อน
วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.38 น.
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 12.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) อายกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกาแฟ. :
คาบเรียนที่2 ห้อง5/3.
'เอี้ยม การบ้านฟิสิกส์แกเสร็จยังอะ' -...- "เสร็จแล้ว ทำไมหรอ อย่าบอกนะว่าเธอยังไม่ได้ทำ
ฉันไม่ไห้ลอกนะเว้ย" เอี้ยมพูดแล้วหันหน้าหนี - -* 'โถ่แก ถ้าแกไม่ไห้ฉันลอก
ฉันก็โดนวิ่งหน้าเสาธงอ่ะดิ น้าแกน้าาา ยืมหน่อยพลอยก็ยังทำไม่เสร็จ
แกเป็นเพื่อนฉันเปล่า? ห้ะ" ฉันอ้อนแล้วทำตาพริบๆ ''เออโอเค เอาไปลอกซะ
ลอกเร็วๆนะเดี๋ยวอาจารย์จะมาสอนแล้ว'' 'โอเคๆ' ฉันตอบแล้วหยิบสมุดของเอี้ยมมาลอก
กับพลอย แต่สายไปแล้ว เมื่ออาจารย์บวบกำลังเดินมาสอนพอดี อ้ายยยยย
โดนแน่ๆยัยกาแฟเอ้ย --* "นักเรียนทุกคน ทำความเคารพ สวัสดีค่ะ"
ยัยหัวหน้าโอเล่สั่งทำความเคารพ "สวัสดีนักเรียนทุกคนนะคะ ก่อนเรียนวิชาฟิสิกส์นี้
ขอให้นักเรียนทุกคนส่งการบ้านก่อนค่ะ"อาจารย์บวบพูดเรื่องการบ้านขึ้น
ฉันถึงกับใจหายวาบ-*- ทุกคนลุกจากโต้ะไปส่งงานหมด เหลือแต่ฉันกับยัยพลอย -..-
"นี่สุพิญญา พิมพันต์ ทำไมพวกเธอไม่ส่งการบ้าน" อาจารย์บวบจ้องพวกฉันอย่างเขม็ง - -*
"แฮะๆ คือพวกหนูยังไม่ได้ทำการบ้านอะค่ะ" พลอยยิ้มเจื่อนๆ
"พวกเธอรู้ไหม ว่าถ้าไม่ส่งการบ้านวิชาครูจะต้องโดนลงโทษยังไง" 'วิ่งรอบสนาม40รอบค่ะ'
ฉันกับพลอยพูดพร้อมกัน "ครูขอสั่งให้พวกเธอลุกออกจากโต้ะแล้วไปรอครูที่หน้าเสาธง" ป้าดดดด
สนามก็ไม่ไช่จะเล็กๆนะเว้ยยย - -* .....................................
หน้าเสาธงข้างสนาม เวลา 10.35น.
"นี่กาแฟ แกดูดิว้ะ เด็กนักเรียนมองเราเต็มเลยอะ T^T ฉันอายจัง เมื่อไหร่อาจารย์จะมาว้ะเห้อ"
ก็จริงอย่างที่ยัยพลอยว่าอะแหละ เด็กนักเรียนทั้งตึก แล้วก็เด็กที่เตะบอลในสนามอีก
พวกเราสองคนยืนอยู่หน้าเสาธงเพื่อรอรับโทษ - -* ซักพักอาจารย์บวบก็เดินมา
"สุพิญญา พิมพันต์ ทำไมถึงไม่ทำการบ้านส่งฉัน" ครูถามพลางทำสีหน้าดุเดือดมาก
-0- 'เอ่อ คือ เมือคืนพวกเราติดธุระอะค่ะ' ฉันกับพลอยตอบพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
"หรอ พวกเธอสองคนจะมีธุระอะไร ถ้าไม่ไช่เที่ยวกลางคืน" รู้จะถามทำไมค้ะแหมมม
- -ฉันก้มหน้าก้มตาเพราะไม่อยากเห็นสายตาอันดุเดือดของอาจารย์บวบ
"พวกเธอต้องวิ่งรอบสนาม40รอบพร้อมตะโกนให้ลั่นสนามว่า พวกเราจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ
ตะโกนจนกว่าจะวิ่งครบ ทำได้มั้ย" ห้ะ !!! ให้ตะโกนด้วยหรอ แบบนี้ก็อายแย่ดิว้ะ
โอ้ยยยย ซวยอะไรกันนักกันหนาเนี่ย 'ได้ค่ะ' พลอยกับฉันขานพร้อมกัน
"พวกเธอไปวิ่งได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะขึ้นไปสอนต่อ ถ้าพวกเธอโกงฉันจะหักคะแนนเธอ20คะแนน"
:3 'ค้าาาาาาาาาาาา' แล้วพวกฉันก็รีบวิ่งรอบสนาม ใส่เกียร์หมาเลยค่าาา ถ้าฉันไม่ทำฉันก็โดนหัก
คะแนนหน่ะสิ ถ้าแม่รู้ฉันตายแน่ๆ - - อ้ากกกก !! 'พลอย วิ่งเร็วๆหน่อยสิ ใส่เกียร์4เลย
บรึ้นๆ555555' ฉันวิ่งไปหัวเราะไป "บรึ้นๆบ้านแกดิ" ยัยนั่นทำหน้าเครียด - -
"พวกเราจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ พวกเราจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ" ฉันกับพลอยตะโกนแบบนี้อยู่หลายรอบ
อาจารย์บวบก็ออกมาดูอยู่บางครั้ง ฉันวิ่งนำหน้าพลอยไปตะโกนไปทำไห้ไม่ได้มองทาง
สะดุดขาตัวเองซะงั้น อ้ากกกกกกก!!!! ฉันล้มลงอย่างไม่เป็นท่า โคร๊มมม!!! ยัยพลอยวิ่งมาตามห
ลังประชันชิดทำไห้เบรคไม่ได้ เลยเป็นว่ายัยพลอยล้มใส่ฉันอีกทีนึง -*-
ซวยซำ้ซวยซ้อนอะไรอย่างงี้น้ายัยกาแฟเอ้ย "โอ้ยยย ฉันเจ็บจัง"ยัยพลอยพูดขึ้น
'แหมแก ถ้าแกเจ็บฉันนี่ไม่โครตจะเจ็บเลยหรอ แกล้มทับฉันเนี่ย' - -
ฉันบ่นพลอยโดนไม่รู้ว่ามีเด็กนักเรียนหัวเราะกันตรึม แถมเด็กเล่นบอลในสนามก็หัวเราะเยาะฉันอีก
เอ้ะ ! ใครว้ะ หน้าคุ้นๆ ฉันขยี้ตาแล้วเพ่งมองเมื่อมีคนเดินเข้ามาไกล้
อร้ายยยยยยย เจมส์นี่หว่า ฉันอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน-*-
"วิ่งยังไงของเธอเนี่ยยัยเบอะเอ้ย" เจมส์พูดแล้วพยุงตัวฉันขึ้น แถมยังปัดกระโปรงไห้ด้วย
กรื้ดด >< 'นี่นายๆ ไม่ต้องปัดให้ฉันก็ได้ เดี๋ยวฉันปัดเอง'-..-
ฉันเอ่ยแบบอายๆ - - ''55555เธอนี่นะเอ๋อจริงๆเล้ยยย''
เจมส์จับหัวฉันแล้วผลักไปมา ฉันใช่เพื่อนเล่นนายหรอออออ -.- "
พวกเธอไปขึ้นห้องได้แล้ว ครูที่สอนเธอบอกให้ฉันดูพวกเธอจนกว่าจะวิ่งเสร็จหน่ะ"
เพื่อนของเจมส์เอ่ย ฉันกับพลอยพยักหน้าแล้วรีบวิ่งขึ้นห้องอย่างเร็ว ขืนเดินช้าก็อายแย่อะดิ แม่ง
หัวเราะอะไรนักก็ไม่รุ้ เห้ออออ -*-
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
