Everything for you เยียวยาหัวใจยัยกาแฟ
เขียนโดย เมล่อน
วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.38 น.
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 12.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) โรงเรียนนานาชาติไฮเปอร์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตื้ดดดดดดดด ... ตื้ดดดดดดดด.. ใครโทรมาตอนนี้นะ พึ่งจะเช้าเอง ฮุ้ววววว -*-
'โหยว ใครเหยอ โทรมาทามมาย ถ้าไม่มีอารายฉันวางแล้วน้าา ' ฉันรับสายแล้วทำท่าขยี้ตา (- -)
"เฮ้!! อย่าพึ่งวาง เธอจะขี้เซาไปไหนเนี่ย นี่มันเช้าแล้วนะ ตื่นๆไปอาบนำ้ได้แล้ว ฉันให้เวลาอีกครึ่งชัวโมงแล้วฉันจะไปส่งเธอที่โรงเรียน" ฉันตื่นทันทีเมื่อเสียงในสายนั้นเป็นนายเจมส์ 'เจมส์ นายเอาเบอร์ฉันมาจากไหนย้ะ?' ฉันถามด้วยความแปลกใจ "ก็ฉันบอกเธอแล้วไงเรื่องของเธอฉันรู้ทุกเรื่อง เอามาจากไหนไม่สำคัญหรอก ตกลงเธอจะไม่อาบนำ้ไช่ป้ะ งั้นรอฉันก่อนนะเดี๋ยวฉันไปอาบให้"
ไม่ต้องเลยย่ะฉันอาบเอง อีกครึ่งชั่วโมงมารอฉันได้เลย. ฉันรีบพูด ก็นายนั่นจะมาอาบนำ้ไห้ฉันหนิ หวายยย- - แค่คิดหัวใจก็จะวายตาย555555
...................................................................................................................
ฉันยืนรอนายเจมส์หน้าบ้าน หลังแต่งตัวเสร็จ หึๆชุดนักเรียนก็สวยซะไม่มี เป็นเสื้อขาวแขนยาวผูกเนคไทค์สีแดงกระโปรงแดงสก๊อต โอ้โหหหห ออร่าฉันเจิดจรัตเจรงๆ ฉันยืนชมตัวเองอยู่ไม่นาน ซักพักนายเจมส์ก็ขับรถมาถึง แล้วฉันก็แปลกใจทันที นายนี่อยู่โรงเรียนเดียวกับฉันเรอะ ทำไมไม่เคยเห็นแฮะ "มองฉันอยู่นั่นแหละจะไปไหมโรงเรียนหน่ะ" เจมส์ถามฉันแล้วทำหน้าบู้ใส่ 'ไปสิๆ ฉันพูดตะกุกตะกัก ผู้ชายอาร๊ายทำหน้าบู้ใส่แล้วยังหล่อ หึ้มมมม มันหน้านัก ฉันคิดในใจ คิคิ
ฉันขึ้นรถกับนายเจมส์มาได้ซักพักก็อดที่จะถามไม่ได้ - - ก็อยากรู้อะ นี่นายเจมส์ นายอยู่โรงเรียนเดียวกับฉันหรอ ทำไมฉันไมเคยเห็นหน้านายเลยอะ- -* "หืออออ เธอจะไปเห็นฉันได้ยังไงล่ะเธอไม่ค่อยจะมองผู้ชายคนไหนอยู่แล้ว ยกเว้นแต่ไอ้กั้งอะไรของเธอหน่ะ"นายนั่นพูดแล้วทำหน้าหงอย เฮ้นาย นายเป็นอะไร -*- ฉันไม่เข้าใจทำหน้าหงอยเป็นตูดหมาไปได้ ไอ้บ้า ฉันพูดแล้วแลบลิ้นไปด้วย5555 "แหมยัยกาแฟ ถ้าหน้าฉันเป็นตูดหมาหน้าอย่างเธอก็คงจะเป็นตูดลิงนั่นแหล่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ แล้วเจมส์ก็หัวเราะดังลั่นรถ -0- เออหัวเราะไปเลย ชิส์ - แล้วนายอยู่ม.อะไรหรอ? บอกหน่อยฉันอยากรู้ "ฉันอยู่ม.5/1 ถามทำไมจะเข้ามาหาฉันหรอ" นายนั่นยิ้มอย่างคนบ้า - - ถามเฉยๆ แหม ไอ้คนหลงตัวเอง
พอถึงหน้าโรงเรียน นายเจมส์ก็เข้าไปจอดถึงข้างใน แหม จอดข้างนอกก็ไม่ได้ ฉันอายนะเว้ย เด็กในโรงเรียนมองฉันอย่างกับฉํนเป็นตัวประหลาดเลยอ้ะ * "เลิกเรียนแล้วเรากลับบ้านพร้อมกันนะ บาย" นายเจมส์พูดแล้วขับรถไปอย่างเร็ว - - ขึ้นห้องดีกว่าเรา ฉันพึมพำกับตัวเอง
ห้องม.5/3
นี่ยัยกาแฟ !!! เมื่อคืนเธอหายไปไหนกับเจมส์มา พลอยถามฉันอย่างคนที่อยากรู้- -
เอ้ะพลอย แกรู้จักนายเจมส์ด้วยหรอ? "รู้จักสิเจมส์นี่อะนะเป็นนักฟุตบอลโรงเรียนเราไง
ฮอตที่สุดในม.5แล้วย่ะ" อ่อหรอ ทำไมฉันไม่เคยรู้เรื่องน้าาา ฉันคิดในใจ "
นี่ยัยกาแฟ แกยังไม่บอกฉันเลยนะว่าไปไหนกับเจมส์มา " ถามจังเลยเห้ออออฉันบ่น
'นายนั่นพาฉันไปขับรถเล่นเฉยๆ แหละหน่า' ฉันพูดพลางอมยิ้ม ^^
"ฮุ้นหน่ะ ฮั่นแหน่ะ ชอบเจมส์ล่ะซิ แหมมมม หน้าแดงเป็นลิงถือลูกท้อเลยนะ555555
"ยัยพลอยแซวฉัน T^T นี่ยายบ้า ออดดังแล้ว ไปเรียนกันดีกว่านะ - -
....................................................><...........................................................
เจมส์. :
ผมกำลังเดินเข้าห้อง5/1 ก็มีใครคนนึงกระชากคอเสื้อ "เมื่อคืนมึงพากาแฟไปไหนมา" เสียงไอ้กั้งนั่นเอง (ไอ้กั้งมันอยู่คนละห้องกับผม มันอยู่ห้อง6) ผมสบัดมือมันออก 'กูจะพากาแฟไปไหนมันก็เรื่องของกู มึงเลิกกับกับกาแฟแล้วจะเสือกอะไร' ผมพูดโดยเกรงใจใครทั้งสิ้น ไอ้กั้งกำมือทั้งสองข้างและยกหมัดหมัดนึงต่อยหน้าผมดังผัวะ ผมไม่รีรอต่อยมันกลับไป2รอบ 'มึงเลิกกับกาแฟแล้วก็เลิกไป ต่อจากนี้กูจะเป็นคนดูแลเธอเอง มึงมันคนนอกอย่ามาหวงก้างหน่อยเลยว่ะ' ไอ้แป๊กไอ้นัทเดินผ่านมาพอดี "เห้ย!!ไอ้เจมส์ มีเรื่องอะไรกันว้ะ คุยกันดีๆก็ได้หนิหว่า" ไอ้นัทพูดแทรกขึ้น 'คุยดีๆอะไรมึงดูสิ อยู่ดีๆไอ้กั้งก็มาต่อยกู' "ไอ้กั้ง มึงต่อยไอ้เจมส์ทำไมว้ะ" ไอ้แป๊กพูดขึ้นบ้าง "ก็เมื่อคืนไอ้เจมส์มันพากาแฟของกูออกจากผับ" กั้งตอบ 'แล้วเมื่อคืนใครว่ะที่ยืนจูบกับยัยโบฟางที่หน้าห้องนำ้ แล้วพอกาแฟมาเห็นมึงก็บอกเลิกเธอ ใจมึงทำด้วยอะไรว้ะ' ผมตะคอกใส่หน้าไอ้กั้งอย่างโมโห "กูจะไปขอกาแฟคืนดี" ไอ้หมอนั่นพูดกับผมอย่างไม่สนใจ 'มึงคิดว่าง้อได้ก็ง้อไป แต่กูจะไม่ยอมไห้กาแฟกลับไปคบกับมึงหรอก ไอ้เวร - ผมพูดแล้วยิ้มที่มุมปาก : แล้วไอ้กั้งก็เดินกลับเข้าห้องไปอย่างผู้แพ้ "เห้ยไอ้เจมส์ มึงปกป้องกาแฟขนาดนั้น มึงชอบเธอหรอ" ไอ้แป๊กพูดขึ้น "ยัยกาแฟหน้ารักดีนะขาวดีฉันเห็นฉันยังชอบเลย" ไอ้นัทเสริม 'เออกูชอบ กูชอบเธอมานานล่ะ ถ้าพวกมึงยุ่งกับกาแฟของกูละก็ กูไม่ปล่อยพวกมึงไว้แน่ ! "แหม มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบของๆเพื่อน ป้ะ ไปเรียนกัน" แล้วไอ้นัทกับไอ้แป๊กก็เดินกอดคอผมเข้าห้องเรียน.....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ