Everything for you เยียวยาหัวใจยัยกาแฟ

9.5

เขียนโดย เมล่อน

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.38 น.

  17 chapter
  4 วิจารณ์
  19.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 12.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ใจเต้นตึกตัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
........................................>.<.....................................................................
กาแฟ. :
เพราะจังเลยอะเจมส์ ^^ ฉันชมนายเจมส์แล้วปรบมือดังๆ
ให้เป็นจังหวะ 1 2 1 2 3 1 2 1 2 1 เหมือนที่ปรบมือในตอนกีลาสี-..- 55555
"เพราะจิงหรอ?"นายเจมส์ยืนหน้าถามฉัน
เพียงไม่กี่เซนหน้าของเขากับฉันก็จะชนกันอยู่แล้ว
อ้ากกกกกก เขิน>< 'เพราะจริงหน่ะสิ เพราะมากมากเลย'
ฉันยิ้มเจื่อนๆไห้เขา อยู่ดีๆทำม้ายทำไมหัวใจฉันมันเต้นตึกตัก
เป็นจังหวะสามช่าไปได้ --*
'นี่นายเจมส์ ฉันขอเล่นกีต้าร์บ้างได้ป้ะ'
"เธอเล่นเป็นด้วย?"
นายนั่นมองฉันเหมือนไม่อยากจะเชื่อ
เป็นสิ เดี๋ยวฉันจะร้องเพลงเพลงนึง
เพลงนี้บ่งบอกถึงความรู้สึกของฉันในตอนนี้เลยล่ะ ตั้งใจฟังนะ .....'
เจ็บ Silly fools : 
ต้นเหตุมันเป็นเพราะเจ็บชำ้ และฉันนั้นจำต้องจากไป ช่วยบอกกับเธอไว้ที
ว่าฉันคนนี้จะรักเธอตลอดไป ช่วยบอกว่าหัวใจที่มี มันถูกเธอยำ่เธอยี ไม่มีชิ้นดีต้องเก็บไว้
เธอมีใจให้ใครอีกคน ฝืนฉันฝืนไม่ไช่ไม่ทน แต่ใยต้องเป็นคนที่ต้องทนรับไว้
   มันเจ็บจนเกินที่ใจจะทน เจ็บจนหมดแรงแม้ยืนก็ล้ม นำ้ตาท่วมท้น ทุกข์ทนทั้งใจ
มันเจ็บจนเกินที่ใจจะทน เจ็บจนมันแรงแม้ยืนก็ล้ม เพราะเธอสับสน ฉันจึงต้องไป...
.........
กาแฟ เธอร้องไห้ทำไม? เจมส์ถามฉันพลางเอามือปาดนำ้ตาไห้ 
เจมส์ ที่ผ่านๆมาเราไม่เคยคิดที่จะมีคนอื่นเลยนะ แต่ทำไมอะ ทำไมมันต้องหลอกใช้เราด้วย เราไห้มันได้ทุกอย่าง ทุ่มเททั้งกายและใจ แต่ทำไมถึงผลักใสแบบนี้ ฉันมันไม่เหลืออะไรแล้ว ฉันสะอึ้นอย่างไม่อายเจมส์ "เธออยากร้องก็ร้องมาไห้หมดเลยนะ ร้องเยอะๆ ร้องไห้นำ้ตามันหมดภายในวันนี้ พรุ่งนี้เธอจะได้ไม่ร้องอีก  ใครว่าเธอไม่เหลืออะไร เธอยังมีพ่อแม่ มีเพื่อน มีครอบครัวที่ดี และเธอก็ยังมีฉัน เธออย่าเสียใจไปเลยนะ" ประโยคหลังทำไห้ฉันหยุดร้องไห้ เธอยังมีฉัน หรอ? ใจกลับมาเต้นแรงอีกครั้ง "เธอเลิกร้องไห้แล้วหรอ" อืม เรากลับบ้านกันเถอะ นายรู้ป้ะเนี่ยว่าบ้านฉันอยู่ไหน? ฉันถามเจมส์เพื่อความแน่ใจ "เรื่องของเธอฉันรู้ทุกอย่าง" หมอนั่นพูดแล้วยิ้มให้ฉันอย่างเจ้าเล่ห์ "ป้ะ กลับบ้านกันเถอะ" แล้วเจมส์ก็เอื้อมมือมาจับมือฉัน             ไม่ต้องเลยไม่ต้องจับเลย ฉันขึ้นรถเองได้ แบร่ :P ฉันหันไปแลบลิ้นใส่เจมส์ ก่อนจะขึ้นรถกลับบ้านไปด้วยกัน.....
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา