Fic Harry Potter ป่วนรักที่ฮอกวอตส์

Fic Harry Potter

Chapter 3 . . . แฮร์รี่ พอตเตอร์   (Harry Potter)

Verbina Part.

“เธอชอบเขาหรอ”

         คำพูดของป็อบที่กระซิบหูฉันทำให้ฉันต้องหน้าร้อนทันที จะบ้าหรอ ฉันจะไปชอบได้ไง ฉันพึ่งจะเคยเจอนายแว่นที่ยืนอยู่ข้างหน้าฉันเองนะ

หรือว่าจะเป็น...

รักแรกพบ ที่เคยเห็นตามในหนังสือนิยายรักน้ำเน่าที่ป็อบเคยเล่าให้ฟัง

นางเอกกับพระเอกเจอกันครั้งแรกก็ตกหลุมรักทันที

จะบ้าหรอ

ฉันไม่ใช่นางเอกนิยายรักน้ำเน่าซะหน่อย

แต่...ฉัน...ก็...

“หวัดดี”

.

.

.

อ๊ากกกกก ฉันเป็นบ้าอะไรเนี่ยอยู่ๆก็ทักทายนายแว่นเฉยๆเลย สมองฉันต้องเออเร่อแล้วแหงๆเลย

“อะ หวัดดี”   นายแว่นเองก็ทักฉันตอบเหมือนกัน

“ฉันชื่อ ป็อบ นายชื่ออะไร”  

ป็อบบบ แล้วนายจะไปถามชื่อเขาถามไมมม

ถึงฉันอยากจะรู้ชื่อของนายแว่นก็เถอะ

ฉันรู้สึกว่าตัวเองร้อนขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับแจ๊ค

“ฉันไปก่อนนะ”   พูดจบฉันก็รีบหันหลังทันที แต่ยังไม่ทันออกจากร้านฉันก็โดนแจ๊คดึงเสื้อของฉันเอาไว้ก่อน

“แต่เธอยังไม่ได้ซื้อไม้กายสิทธิ์เลยนะ”

“ตะ แต่ว่า...”   ฉันมองไปด้านนายแว่นที่กำลังฉันอย่างงงๆอยู่

“ฉันชื่อ แฮร์รี่ แฮร์รี่ พอตเตอร์”

.

.

.

“บ้าน่า”   แจ๊คพึมพำก่อนที่จะหันไปมองหน้าป็อบ

“ฉันชื่อ เวอร์บีน่า”

เอาอีกแล้วๆ ปากของฉันมันจะเร็วไปไหนเนี่ยยย

“ยินดีที่ได้รู้จักนะ”   รอให้ฉันออกจากที่ร้านนี้ก่อนเถอะป็อบ ฉันจะยึดข้าวกล่องนายทั้งหมดเลย

“อ่ะ ขอโทษให้รอนะ คุณลูกค้า”   เสียงของใครบางคนทำให้แจ๊คสะดุ้ง

มีชายชรายืนตรงหน้าพวกเรา เขายืนตรงเคาท์เตอร์ขายของ

“อ่า ใช้แล้วๆ ใช่ๆ คุณคือแฮร์รี่ พอตเตอร์”   คำพูดของเขาทำให้ฉันนึกออกทันที

แฮร์รี่ พอตเตอร์

เด็กชายผู้รอดชีวิต

ทำไมสมองของฉันมันช้าขนาดนี้เนี่ย นายแว่นคือ แฮร์รี่ พอตเตอร์ เด็กชายผู้รอดชีวิต จากคาถาของพ่อมดร้ายกาจคนหนึ่ง

มั้งนะ

“คุณหนูๆด้านหลังเองก็มาซื้อไม้กายสิทธิ์สินะ เชิญทางนี้ จะได้ลองพร้อมๆกันเลย”   ฉันเดินไปตรงเคาท์เตอร์ใกล้ๆกับแฮร์รี่    “ไม้กายสิทธิ์น่ะ ที่จริงแล้ว เป็นคนเลือกพ่อมดนะ” เขาพูด

“เอานี่ คุณพอตเตอร์ คุณจะใช้มือข้างไหน ใช้ไม้กายสิทธิ์ล่ะ”   เขาถามแฮร์รี่ก่อนที่จะหันมาด้านฉัน   “แล้วคุณหนูทั้งสองคนล่ะ”

“เอ่อ คือ ผมถนัดขวาฮะ”   แฮร์รี่

“หนูถนัดขวาค่ะ”   ฉัน

“ผมซ้ายครับ”   ป็อบ

คุณโอลลิแวนเดอร์พยักหน้าก่อนที่เขาจะขยับตัวไปตามชั้นๆต่างที่มีกล่องสี่เหลี่ยมวางอยู่เรียงรายไปหมด

“ฉันเสียใจที่ต้องบอกว่าฉันขายไม้กายสิทธิ์ที่ทำให้เกิดแผล”   เขาพูด ก่อนที่ฉันจะเปิดกล่องไม้กายสิทธิ์ตามป็อบ

“โอ๊ย”   ทันทีที่ฉันจับไม้กายสิทธิ์ก็รู้สึกเหมือนไฟช็อตทันที ฉันรีบไม้กายสิทธิ์ที่ตกพื้นเมื่อกี้อย่างระวังก่อนที่จะวางไว้ในกล่องเหมือนเดิม

“สิบสามนิ้วครึ่ง ไม้ยิว ใช่ เป็นไม้ที่... ดูเหมือนว่าจะปฎิเสธคุณหนูอย่างเห็นได้ชัดสินะ”   เขาพูดก่อนที่จะหันไปพูดกับแฮร์รี่และป็อบต่อ   “ของคุณพอตเตอร์กับคุณหนูอีกท่านไม้ยาวสิบนิ้วหนึ่งกระเบียด ทำจากไม้วิลโลว์ ไหนพวกคุณสองคนลองโบกไม้กันสิ”

“ผมชอบไม้นี้”   ป็อบพูด

เพล้ง

ฉันสะดุ้ง ก่อนที่จะหันไปทางแฮร์รี่ที่เพิ่งโบกม้ายสิทธิ์เมื่อกี้แล้วทำให้แก้วแตก

“อ่า ใช่ๆ ไม้นั่นรู้สึกจะเข้ากับคุณหนูได้สินะ งั้น คุณพอตเตอร์”   คุณโอลลิแวนเดอร์พูดก่อนที่จะสลับกล่องไม้กายสิทธิ์ตรงฉันกับแฮร์รี่

แฮร์รี่หยิบไม้กายสิทธิ์ขึ้นมาอย่างสบายๆ โดยที่ไม้กายสิทธิ์ไม่มีทีท่าจะปฎิเสธแฮร์รี่เลยสักนิดเดียว ฉันเองก็ค่อยๆหยิบไม้กายสิทธิ์ขึ้นมาเหมือนกัน ก่อนที่จะรู้สึกแปลกๆ รู้สึกที่ไม่เหมือนไม้กายสิทธิ์อันเมื่อกี้

ให้ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนกับอ้อมกอดของแม่

ฉันหันไปที่แฮร์รี่ที่มีแสงสีเขียวรอบๆตัวเขา ดูเหมือนว่าคุณโอลลิแวนเดอร์จะดีใจที่สามารถเลือกไม้กายสิทธิ์ให้เขาได้

“ไม้นี้ เธอโอมั๊ย”   ป็อบถามฉัน ฉันมองไม้กายสิทธิ์ในมืออย่างลังเลก่อนที่จะพยักหน้า

“ช่างประหลาด ช่างน่าประหลาดจริงๆ”   คุณโอลลิแวนเดอร์พูดออกมา

“เอ่อ ขอโทษนะฮะ อะไรที่น่าประหลาด”   แฮร์รี่ถาม

“ฉันจำไม้ทุกอันที่ฉันขายได้ คุณพอตเตอร์ ทุกๆอันเลยล่ะ บังเอิญว่านกฟีนิกซ์ตัวที่ให้ขนหางในไม้ของคุณ”

นกฟีนิกซ์ คืออะไร??

“คิดดูแล้วน่าแปลก ไม้เป็นคนเลือกพ่อมด ฉันคาดว่ามันคงคาดหวังสิ่งที่ยิ่งใหญ่จากคุณพอตเตอร์ ครั้นหนึ่งคนที่ไม่ควรเอ่ยชื่อก็ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ถึงจะร้ายกาจ แต่ก็ยิ่งใหญ่”   เขาพูดจบก็หันมามองฉันกับป็อบต่อ   “วันนี้ได้เจอเรื่องประหลาดเยอะแยะมากมาย ไม้กายสิทธิ์สองไม้นี้เลือกผู้ใช้ในเวลาเดียวกันโดยคู่พี่น้องฝาแฝดอย่างคุณหนู”

“...”   ฉันหันไปมองหน้าป็อบที่ยืนจ้องเขม็งคุณโอลลิแวนเดอร์

แปลก

ทำไมเขาไม่เรียกชื่อพวกเราสองคน

แล้วทำไมเขารู้ว่าเราเป็นฝาแฝดกัน

มีญาณทิพย์รึไง

ผลท้ายพวกเราสามคนบวกกับแฮร์รี่อีกหนึ่งชีวิตที่เดินออกจากร้านขายไม้กายสิทธิ์โอลลิแวนเดอร์โดยจ่ายค่าไม้กายสิทธิ์คนละเจ็ดเหรียญทองเกลเลียนยกเว้นแจ๊คที่ไม่ได้ซื้อไม้กายสิทธิ์

ตอนนี้ฉันก็กำลังยืนอยู่หน้าร้านไม้กายสิทธิ์โอลลิแวนเดอร์กับแจ๊คและป็อบ แฮร์รี่ยืนคุยกับเอ่อ... ท่าให้ฉันเดาต้องเป็น ลูกครึ่งพ่อมดครึ่งยักษ์แหงๆ

“แฮร์รี่ไปโรงเรียนพร้อมกันมั๊ย”

ฉันอยากตบปากตัวเองจริงๆ

“เอ่อ... จะดีหรอ”

“ดีสิ”