Fic Harry Potter ป่วนรักที่ฮอกวอตส์

Fic Harry Potter

Chapter 2 . . . ตะลุยตรอกไดแอกรอน

Verbina Part.

วันสุดท้ายของเดือนสิงหาคมที่ฉันรอคอย และฉันกับป็อบต้องไปซื้อของที่ตรอกไดแอกรอนกัน เพราะเหตุนี้ทำให้ฉันต้องตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะฉันต้องทำข้าวกล่องไว้ไปกินบนรถไฟกัน

“อรุณสวัสดิ์”   ฉันหันไปบอกกับป็อบที่พึ่งตื่นนอน ดูเขาจะอึนๆกับฉันนิดๆ

“อะ อรุณสวัสดิ์”

“ไปอาบน้ำได้แล้ว^^”   ป็อบพยักหน้า

วันนี้อยากจะบอกว่า

ชีวิตดี๊ดี

หลังจากที่ป็อบอาบน้ำเสร็จกินข้าวเสร็จฉันก็รีบไล่ให้ป็อบไปล้างจานทันที ฉันเดินเข้ามาในห้องนอนก่อนที่จะเอาหีบที่ยัดพวกเข้าของต่างนานาๆมาไว้นอกบ้านเพื่อเตรียมตัวจะไปซื้อของที่ตรอกไดแอกรอน และขึ้นรถไฟที่ลอนดอนทันที

เฮ้ย

เดี๊ยวก่อนนะ

รู้สึกว่าเหมือนลืมอะไรบ้างอย่าง

.

.

.

“ว๊ากกก แล้วฉันจะไปที่ตรอกไดแอกรอนได้ยังงายยย”   ฉันร้องออกมาทันทีที่นึกออก ฉันลืมนึกเรื่องนั้ซะสนิท ป็อบรีบวิ่งออกมาหาฉันก่อนที่จะถามฉันว่าฉันเป็นอะไร ฉันบอกให้ป็อบฟังว่าเราจะไปยังไงก่อนที่ฉันจะแอบเห็นป็อบเอามือของตัวเองตบหน้าผากอย่างเซ็ง

“เดินตามฉันมา”   ป็อบบอกก่อนที่จะถือหีบสองใบแล้วเดินนำฉันไป ฉันเดินตามเขาอย่างเงียบๆก่อนทีจะพบว่าเขาพาฉันมาแถวๆโพรงลับที่ฉันชอบแอบหนีไปข้างนอก เขาหันซ้ายหันขวากก่อนที่จะมองไปข้างบนต้นไม้

“แจ๊ค เรามาถึงแล้ว”

“หวัดดีบีน่า หวัดดีป็อบด้วย อ่ะ หวา โอ๊ย”

“...หวัดดี...”   ฉันบอกกับแจ๊คที่พึ่งต้นไม้เมื่อกี้ แจ๊คลุกขึ้นก่อนที่จะเกาหัวของตนเอง

“ไปกันรึยัง”   ป็อบพูด

“อ่ะ งั้น ไปกันเลย >0<”

“แล้วจะไปยังไงอ่ะ”   ฉันถาม

“เกาะแขนฉันไว้แน่นๆนะ”   ฉันรีบเกาะแขนแจ๊คทันทีที่เขาพูดจบ

“Let Go”

พรึ่บ

รู้ตัวอีกทีพวกเราสามคน ฉัน ป็อบ และแจ๊ค ก็มาโผล่ที่หน้าร้านค่อนข้างมืดและดูโทรม(ประมาณบ้านฉัน) แจ๊คจูงมือฉันกับป็อบคนละข้างเหมือนกับคุณแม่ลูกสอง ก่อนที่จะพาฉันเดินเข้าไปในร้าน ก่อนที่จะทักทายคนในร้านแล้วพาฉันมาเดินผ่านบาร์เข้าในลานเล็กๆที่กำแพงล้อมรอบ เขาหยิบไม้กายสิทธิ์ของตัวเองออกมาก่อนที่จะเคาะที่กำแพง

เดี๊ยวก่อนนะ

แจ๊คพกไม้กายสิทธิ์

“ดะเดี๊ยวแจ๊ค นายมีไม้กายสิทธิ์ด้วยหรอ”   ฉันถามเขาก่อนที่เขาจะหันมามองหน้าฉันอย่างงงๆ แล้วขำออกมา

“ฮ่าๆ บีน่า ถามแปลกเนอะ ฉันเองก็เป็นพ่อมดนะ”

เรื่องนั้นฉันรู้เฟ้ย

ฉันสะบัดหน้าหนี แจ๊คจะดึงแขนให้ฉันถอยออกมายืนห่างๆกำแพง กำแพงค่อยมีรูขนาดเล็กแล้วจากนั้นรูนั่นก็ใหญ่ขึ้นจนเป็นซุ้มทางเดินเข้าไป

“ยินดีต้อนรับสู่ตรอกไดแอกรอนขอรับคุณหนู”   แจ๊คพูดก่อนที่จะโค้งตัว เล่นเอาฉันขำไปเลย ฉันกับป็อบเดินเข้าไปก่อนที่จะเห็นหม้อใหญ่ทรงกลมที่กองซ้อนกันอยู่ข้างนอกร้านที่อยู่ใกล้พวกเราสามคนมากที่สุด มีหม้อทุกขนาด ทำจากทองแดง ทองเหลือง ดีบุก ตะกั่ว เงิน

“พวกเธอสองคนต้องซื้ออะไรบ้างนะ”   แจ๊คถาม

“ฉันไม่รู้ แล้วฉันก็แทบไม่มีเงินด้วย”   ฉันบอกก่อนที่แจ๊คจะเอามือตบหน้าผากตัวเอง

“เรื่องเงินฉันออกให้อยู่แล้ว แต่ว่าเรื่องซื้อของเนี่ยแหละ อย่าบอกนะว่าทางโรงเรียนลืมแนบใบมาให้พวกเธอ”

“ใบอะไรอ่ะ”   ฉันถาม ก่อนที่ป็อบจะกระตุกเสื้อฉันแล้วยื่นใบอะไรบ้างอย่างให้ฉัน เขากระซิบบอกฉันว่าให้ฉันส่งต่อให้แจ๊คที ฉันพยักหน้า แล้วยื่นใบให้แจ๊คต่ออีกที ก่อนที่จะหันมองป็อบประมาณว่า ทำไมแกไม่ยื่นเขาเองว่ะ ยื่นต่อๆกันทำเพื่อ??

“อ่า งั้นไปซื้อเครื่องแบบก่อนดีกว่า”   แจ๊คเดินพรางจูงมือพวกเราสองคนด้วยก่อนที่จะเดินเข้าไปในร้านเสื้อคลุมสำหรับทุกโอกาสของมาดามมัลกิ้น   “เอ่อ บีน่า เดี๊ยวเธอไปซื้อชุดก่อนนะ ฉันกับป็อบจะไปซื้อหนังสือเรียนมาสองชุด อ่ะ แล้วเธออย่าลืมบอกมาดามมัลกิ้นด้วยล่ะ ว่าสำหรับสองคน เพราะยังเธอกับป็อบตัวก็ประมาณเท่าๆกันอยู่แล้ว ฉันไปแล้วนะ”   ฉันพยักหน้ารัวๆกับคำพูดของแจ๊ค ก่อนที่จะเดินเข้าไปในร้าน

“เครื่องแบบฮอกวอตส์หรอจ๊ะ หนุ่มน้อย”

.

.

.

“ขอโทษค่ะ หนูเป็นผู้หญิง”   ฉันพูด

“เอ่อขอโทษด้วยนะจ๊ะ แม่หนูคนสวย”

รู้อยู่แล้วครัช ว่าสวย

“ไม่เป็นไรค่ะ”

“มาทางนี้เลยจ๊ะ พ่อหนุ่มอีกคนกำลังลองอยู่พอดี”   เธอพูดจบก็พาฉันมาที่หลังร้าน

ที่ด้านหลังร้านมีเด็กผู้ชายผิดสีเซียดๆกำลังยืนอยู่บนแป้นรองเท้าเตี้ยๆ คนที่ฉันคาดว่าจะเป็นมาดามมัลกิ้นจับฉันให้ยืนอยู่บนแป้นเดียวกัน และเขาก็เริ่มวัดตัวฉัน

“สวัสดี”   ฉันทักคนที่อยู่ด้านหลังฉัน   “เรียนที่ฮอกวอตส์หรอ”   ฉันถาม

“ใช่”   เขาตอบ   “ว่าแต่นายชื่ออะไร”

“บีเวอร์น่า แล้วฉันก็เป็น ผู้ หญิง ด้วย”   ฉันตอบ   “แล้วนายล่ะ”

“ฉันชื่อ เดรโก เดรโก มัลฟอย”

“ยินดีที่ได้รู้จักนะ”

“อื้ม เธอคิดว่าตัวเองจะได้อยู่บ้านไหนล่ะ ฉันคิดว่าฉันได้อยู่สลิธิริน”

“เหมือนกันเลย ฉันเองก็คิดอย่างนั้น”   ฉันตอบ ก่อนที่จะนึกบางอย่างออกมา   “มาดามค่ะ มาดาม คือสำหรับสองคน เอ่อ แบบว่า...”

“อ้อ แจ๊คบอกแล้วจ๊ะ ว่าสั่งชุดสำหรับสองคน”   ฉันพยักหน้า   “ว่าแต่หนูหน้าตาคุ้นๆเนอะ เหมือนกับ... เอ่อ... พ่อแม่หนูก็เคยเรียนที่ฮอกวอตส์ใช่มั๊ยจ๊ะ”   มาดามมัลกิ้นถามฉัน

.

จริงสิ พ่อฉันเคยเรียนฮอกวอตส์มั๊ย แล้วแม่ล่ะเคยรึเปล่า

.

“เอ่อ เสร็จจ๊ะ หนูจ๋า”   ฉันรีบกระโดดลงจากแป้นทันที ก่อนที่จะบอกลาเดรโก

“แล้วเจอกันที่โรงเรียนนะ เดรโก”   ฉันพูด ก่อนที่จะรีบวิ่งไปหาแจ๊คที่กำลังจ่ายตังค์อยู่

“แจ๊ค ต่อไปซื้ออะไรหรอ”   ฉันถามแจ๊คที่ยืนถือของอยู่

“ไม้กายสิทธิ์น่ะ ไปซื้อที่ร้านโอลลิแวนเดอร์จะดีกว่านะ”   แจ๊คพูด

“เยส ฉันเคยคิดนะ ถ้าฉันมีไม้กายสิทธิ์ ฉันสาปให้ป็อบกลายเป็นหนอน”   ฉันพูดขึ้น

“ทะ ทำไมหรอ”   แจ๊คถามฉันด้วยสีหน้าซีดๆ

“ก็หนอนหนังสือไง”

“มุขแป๊ก”   ป็อบที่ไม่มีบทมานานพูดก่อนที่จะก้มหน้าอ่านหนังสือแนวฆาตกรรมต่อ

ไม่นานนักแจ๊คก็พาฉันเข้าไปในร้านโอลิแวนเดอร์ที่มีผู้ชายตัวใหญ่ยักษ์ยืนอยู่หน้าร้าน ฉันยิ้มให้เขาแห้งๆก่อนที่จะวิ่งเข้าไปในร้าน

พอพวกเราสามคนเข้าไปข้างในร้าน ก็มีเสียงกระดิ่งดังขึ้น แล้วก็มีเด็กผู้ชายสวมแว่นหันหน้ามามองฉัน

ตึก

“เฮ้ บีน่า ไม่สบายหรอ หน้าแดงใหญ่เชียว”   แจ๊คถามฉัน ทำให้ฉันต้องส่ายหน้ารัว

“เธอชอบเขาหรอ”