ลั้นลา...อาชีวะ

      แม็กกลับถึงบ้านพร้อมใบสมัครสอบคัดเลือกของสถาบันเทคนิค เขาวางไว้บนโต๊ะหน้าบ้าน แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ      แม่กลับจากตลาดและทราบข่าวการเสียชีวิตของโก้ มองเห็นใบสมัครบนโต๊ะ เกิดความรู้สึกเป็นห่วง และไม่สบายใจ ไม่อยากให้ลูกชายเรียนในสถาบันที่เสี่ยงและอันตราย จึงพูดขึ้นว่า      ‘แม่ไม่อนุญาตให้เรียนสถาบันนี้นะ’      แม็กเดินออกจากห้องน้ำ ด้วยความรู้สึกเหมือนโดนมีดกรีด เมื่อได้ยินคำพูดของแม่      พยายามอธิบายเหตุผลในการเลือกเรียนสถาบันแห่งนี้ให้แม่ฟัง แต่แม่ก็ยังยืนยันคำเดิม      ‘แม่ครับ อนาคตมันยังไม่มีความแน่นอน ผมอาจสอบไม่ผ่านก็ได้ เพราะในแต่ละปีมีนักเรียนมาสมัครสอบคัดเลือกมากมาย ผมอาจสู้คนอื่นไม่ได้ แต่ยังไงผมขอลองพิสูจน์ตัวเองสักครั้งได้ไหมครับ ?’      แม่ได้ฟังเหตุผลของแม็กแล้วเริ่มใจเย็นลง จึงอนุญาตให้แม็กลองสมัครสอบคัดเลือกได้      หนึ่งเดือนผ่านไป ถึงเวลาแล้วที่แม็กต้องสอบคัดเลือกเข้าเรียนต่อ เช้านี้แม็กตื่นเต้นมากลุกจากที่นอน ตั้งแต่เวลาตีสี่เพื่อทบทวนแนวข้อสอบอีกครั้ง นาฬิกาบอกเวลาหกโมงเช้าแล้วแม็กรีบเข้าห้องน้ำ ปฏิบัติภารกิจส่วนตัวเรียบร้อย แล้วออกเดินทาง เพื่อไปสอบคัดเลือกที่วิทยาลัยประจำจังหวัดด้วยรถโดยสารประจำทาง      รถแล่นมาได้ครึ่งทาง ขณะนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงครึ่งแล้ว            โครม ! รถกระบะขับแซงปาดหน้า โดนชนท้าย เข้าอย่างจัง ปัญหาเกิดขึ้นแล้วล่ะสิรถโดยสารขับต่อไปไม่ได้ เพราะคนขับทั้งสองต้องมาคุยตกลงกัน      กว่ารถโดยสารอีกคันจะขับผ่านมา ก็ใช้เวลาครึ่งชั่วโมง ถ้ารอรถโดยสาร คงไม่ทันแน่นอนเพราะแม็กต้องเข้าห้องสอบให้ทันเวลาแปดโมงตรง      แม็กตัดสินใจลงจากรถโดยสาร วิ่งเข้าตลาดในระยะทางหนึ่งกิโลเมตร เพื่อที่จะนั่งรถสองแถวต่อไปยังวิทยาลัย        ‘ถึงสักที เล่นซะหอบจับเลย’ แม็กบ่นคนเดียวเมื่อมาถึงท่ารถสองแถว      รถสองแถวกำลังเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ แม็กรีบกระโดดขึ้นทันที      ตุ้บ ! ครืด ! ครืด ! บันไดท้ายรถสองแถวซึ่งผุกร่อนตามสภาพ คือต้นเหตุของเสียงนี้และแม็กผู้อยู่ในสถานะของผู้โดยสารตกรถ สภาพนั่งอยู่บนถนน มีอาการเจ็บปวดที่เท้าข้างขวา เพราะกระแทกกับพื้นถนนเมื่อสักครู่ ผู้โดยสารต่างพากันตกใจ ตะโกนบอกคนขับรถว่า      ‘หยุดรถก่อน  คนตกรถ !'      คนขับหยุดรถแล้วเดินมาด้านหลังรถพร้อมค้อนขนาดเหมาะมือ กับยาหม่อง เขายื่นยาหม่องให้แม็ก แล้วพูดว่า      ‘อันนี้ช่วยได้น้อง พี่ต้องขอโทษด้วย บันไดมันผุมากแล้ว พี่ยังไม่ได้ซ่อม’ พร้อมกับตีค้อนลงที่บันไดท้ายรถ สองสามครั้งก็หลุดออกจากตัวรถสองแถว      ‘รีบหน่อยพี่ ผมมีสอบตอนแปดโมงตรง เดี๋ยวไม่ทัน !!’ แม็กบอกกับคนขับรถสองแถว      แล้วยันร่างตัวเอง ให้ลุกขึ้นมาแล้วขึ้นนั่งบนรถสองแถว      ‘อ้าว ! งั้นเหรอ ! อย่างนี้เดี๋ยวพี่ซิ่งให้’ คนขับรถสองแถวพูดก่อนที่จะขึ้นรถ แล้วเร่งเครื่องด้วยความเร็ว            เอี๊ยด...! รถจอดหน้าวิทยาลัย เป็นเวลาแปดโมงพอดี แม็กรีบจ่ายค่าโดยสาร แล้ววิ่งกะเผลกเพื่อไปยังห้องสอบ ซึ่งอยู่บนชั้นสี่ของอาคาารเรียน      ถึงหน้าห้องสอบ สัณญาณกริ่งดังขึ้น กริ๊ง !! พร้อมเสียงประกาศ ‘ไม่อนุญาตให้เข้าห้องสอบหลังจากเวลานี้’ แม็กหน้าเศร้า คอตกด้วยความหมดหวัง      ‘ยืนทำอะไรอยู่ ทำไมไม่รีบเข้ามาทำข้อสอบเธอยังทันอยู่นะ’ เสียงอาจารย์คุมสอบ ตะโกนจากด้านใน      แม็กเงยหน้าขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม แล้วยกมือไหว้ พร้อมกล่าวคำว่าขอบคุณมากครับ