รัก(ไม่)ต้องการเวลา

    หลังจากนั้นก็ผ่านมา 1 สัปดาหาเต็ม. วันนี้วันที่ 2 มีนาคม ฉันตกใจกับสถานการณ์ของวันนั้นมากแต่ว่าตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้ฝันแบบนั้นอีกเลย
อายุ:คิซารางิคุงวันนี้อาโออิเค้ามีเรื่องอยากจะบอกนายหน่ะ//ตัวฉันที่ได้ไปพูดกับคิซารางิตุงตามปกติ
ชูอิจิ:อ่อ!!  หรอ....  งั้นบอกอาโออิทีนะว่าวันมะรืนไปพบกันที่ต้นไม้ในโรงเรียน
อายุ:โอเค//ฉันทีไม่ได้สกิดใจเลยว่าทั้งสองคนเริ่มคุยกันมากขึ้นจนกลายเป็นว่ามันคือเรื่องปกติ
อาโออิ:ขอบใจมากเลยนะอายุตันเธอช่วยได้มากเลยล่ะ
อายุ:อืมม! งั้นฉันไปก่อนนะ//เอ๊!!! แต่ทำไมรู้สึกว่ามันมีส่วนที่แปลกไปจากเรากับอาโออินะ
เลิกเรียนแสงตะวันเริ่มเปลี่ยนสีเป็งสีแดงเล็กน้อย
อายุ:เฮ้ย!! ทำไมฉันต้องมาทำเวรแทนคิซารางิด้วยนะ
  หลังจากนั้นสองวัน วันนี้วันที่4 มีนาคน คิซารางิมาชวนฉันไปสวนสนุกกันอาโออิสามคน
ชูอิจิ:นี่อายุวันนี้หนะคือว่า...
อายุ:เอ๊ะ!!  คิซารางิคุงเมื้อกี้เรียกฉันว่าอะไรนะ
ชูอิจิ:ก็อายุไงล่ะ
อายุ:แปลกจังเลยแฮะ
ชูอิจิ:แกอะไรละเธอต่างหากที่แปลกไปเรียกฉันอยู่ได้ว่าคิซารางิปกติเธอเรียกฉันว่าชูไม่ใช่รึไง
ฉันที่สับสนมากในคำพูดของคิซารางิคุงไม่สิชูอิจิและวันต่อมาฉันก็ไปสวนสนุกในวันที่5 มีนาคม

 
  เอ่อขอจบเท่านี้ก่อนละกันก็ไม่ได้อยากจะจบหรอกนะแต่ไม่ว่างหนะถึงตอนนี้จะสั้นไปแต่ก็คงรู้ว่าไม่มีใครมาอ่านหรอกแต่ก็เขียนเผื่อๆไว้เท่านั้นแหละนะ