มาเป็นของ(พวก)พี่เถอะครับ! 3p
9.5
เขียนโดย วายะคุง
วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.21 น.
53 ตอน
34 วิจารณ์
196.71K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2559 12.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
35) สำหรับฟองผมรอได้ตลอดครับ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ[อมยิ้ม]
ผมรักวันหยุดจัง ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในบ้านของฟองครับ พ่อแม่ฟองไม่อยู่ ผมเลยมาค้างเป็นเพื่อน...ไม่ได้คิดอกุศลเลยนะครับ จริงๆ ><
"ยิ้ม มึงแม่งดีเนอะทนอยู่กะกูได้ กูอ่ะ ไม่มีเพื่อนเลยนะ แต่กูก็อยู่ได้นะ"ฟองที่นั่งเล่นเกมอยู่พูดขึ้น
"ฟองก็ไม่ได้ไม่ดีนี่ครับ น่ารักด้วยซ้ำไป"ผมพูด
"น่ารักพ่องมึงสิ เลิกอ่านหนังสือแล้วมาหากูดิ้"ผมวางหนังสือไว้แล้วเดินไปหาฟองที่นั่งอยู่หน้าคอม
"มีอะไรเหรอครับ"ผมนั่งลงที่พื้นตรงหนฟองแล้วเอียงคอถาม
"จูบกูหน่อย"ห้ะ! เอาใหม่ซิ! ผมไม่ได้หูฝาดใช่ไหมครับ
"เอ๋?"
"จะจูบไม่จูบ..อืม"ผมรีบประกบปากฟองทันทีครับ ใครจะปล่อยให้โอกาสหลุดมือล่ะครับ ผมสนิทกับฟองมาได้เดือนกว่าๆแล้งล่ะครับ และรู้สึกว่าความรู้สึกผมมันยิ่งชัดเจนขึ้นทุกวันๆ
"ผมชอบฟองนะ"ผมพูด
"มึงแม่งตัวก็ไม่ได้ใหญ่กว่ากูมากหน้าก็หวานแถมสุภาพออกทางแต๋วแตก ไม่ตรงสเป็คกูแบบสุดๆ ไม่มีเหตุผลอะไรที่กูต้องชอบมึงเลย"พอได้ยินคำพูดของฟองผมถึงกับหงอยเลยครับ
"ฟองไม่ต้องมาชอบผมก็ได้ แค่ให้ผมได้ชอบฟองก็พอ"ผมพูดโดยก้มหน้าไม่สบตาฟอง
"แต่กูไม่ใช่คนมีเหตุผล"ห้ะ? อะไร ผมไม่เข้าใจ
"อะไรครับ"ผมถาม
"มึงไม่เข้าใจใช่ป้ะ"ผมพยักหน้าตอบฟองครับ ใช่ ผมไม่เข้าใจ"งั้นมึงก็ไม่เข้าใจต่อไป"อ้าว ซะงั้นฟองบอกว่า...ไม่มีเหตุผลที่ฟองจะต้องชอบผม แล้วฟองก็บอกว่า ฟองไม่ใช่คนมีเหตุผล.....หรือว่า
"ฟองชอบผมเหรอ"ผมถามพร้อมเงยหน้าทำตาวิ๊งๆใส่ฟองที่หันกลับไปสนใจเกมต่อ
"แล้วแต่มึงจะคิด"
"ฟองครับ"
"อะไรอี..อื้อ"ผมประกบปากฟองทันทีที่เจ้าตัวหันหน้ามา
"งั้นผมจะคิดว่าฟองชอบผมนะ"ผมยิ้มตาหยีให้ฟองครับ
"เรื่องของมึง แล้วอย่าเสือกมาจูบกูอีกนะ! -*-"ฟองพูดครับ ฟองนี่ใจร้ายตลอดเลยนะครับ
"ผมไม่จูบก็ได้ ผมปล้ำฟองเลยแล้วกัน"ผมพูดแล้วอุ้มฟองครับ
"เหี้ย! ปล่อยกูววว"ฟองดิ้นไปดิ้นมาครับ
"ระวังตกนะครับ"
กึก
ฟองหยุดทันทีที่ได้ยินคำว่าตก
"ปล่อย"ฟองพูดแต่ผมไม่ฟังครับ อุ้มร่างของฟองไปว่างไว้บนเตียงแล้วขึ้นคร่อมทันทีครับ
"ปล่อยได้ยังไงล่ะครับ ก็ผมจะปล้ำฟองอ่า"ผมพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ให้ฟอง
"ยิ้มหาพ่องมึงเหรอ"
"ป่าวครับ ผมยิ้มให้ฟอง"ผมพูดแล้วทิ้งตัวลงนอนทับฟองครับ
"สัส...หนัก ลุกออกไป"ฟองพยายามดันผมออกครับ แต่ก็ไม่สำเร็จ
"ฟองครับ"
"อะไร!"
"คบกันไหม"ฟองนิ่ง...นิ่งไปเลยครับ(นุ้งเบียร์สตั๊นแดก)
"กู..."
"ไม่ต้องตอบตกลงก็ได้นะครับ"ผมบอก
"กูขอเวลาคิดก่อนได้ไหม"
"สำหรับฟอง ผมรอได้ตลอดเลยครับ ^^"
ผมรักวันหยุดจัง ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในบ้านของฟองครับ พ่อแม่ฟองไม่อยู่ ผมเลยมาค้างเป็นเพื่อน...ไม่ได้คิดอกุศลเลยนะครับ จริงๆ ><
"ยิ้ม มึงแม่งดีเนอะทนอยู่กะกูได้ กูอ่ะ ไม่มีเพื่อนเลยนะ แต่กูก็อยู่ได้นะ"ฟองที่นั่งเล่นเกมอยู่พูดขึ้น
"ฟองก็ไม่ได้ไม่ดีนี่ครับ น่ารักด้วยซ้ำไป"ผมพูด
"น่ารักพ่องมึงสิ เลิกอ่านหนังสือแล้วมาหากูดิ้"ผมวางหนังสือไว้แล้วเดินไปหาฟองที่นั่งอยู่หน้าคอม
"มีอะไรเหรอครับ"ผมนั่งลงที่พื้นตรงหนฟองแล้วเอียงคอถาม
"จูบกูหน่อย"ห้ะ! เอาใหม่ซิ! ผมไม่ได้หูฝาดใช่ไหมครับ
"เอ๋?"
"จะจูบไม่จูบ..อืม"ผมรีบประกบปากฟองทันทีครับ ใครจะปล่อยให้โอกาสหลุดมือล่ะครับ ผมสนิทกับฟองมาได้เดือนกว่าๆแล้งล่ะครับ และรู้สึกว่าความรู้สึกผมมันยิ่งชัดเจนขึ้นทุกวันๆ
"ผมชอบฟองนะ"ผมพูด
"มึงแม่งตัวก็ไม่ได้ใหญ่กว่ากูมากหน้าก็หวานแถมสุภาพออกทางแต๋วแตก ไม่ตรงสเป็คกูแบบสุดๆ ไม่มีเหตุผลอะไรที่กูต้องชอบมึงเลย"พอได้ยินคำพูดของฟองผมถึงกับหงอยเลยครับ
"ฟองไม่ต้องมาชอบผมก็ได้ แค่ให้ผมได้ชอบฟองก็พอ"ผมพูดโดยก้มหน้าไม่สบตาฟอง
"แต่กูไม่ใช่คนมีเหตุผล"ห้ะ? อะไร ผมไม่เข้าใจ
"อะไรครับ"ผมถาม
"มึงไม่เข้าใจใช่ป้ะ"ผมพยักหน้าตอบฟองครับ ใช่ ผมไม่เข้าใจ"งั้นมึงก็ไม่เข้าใจต่อไป"อ้าว ซะงั้นฟองบอกว่า...ไม่มีเหตุผลที่ฟองจะต้องชอบผม แล้วฟองก็บอกว่า ฟองไม่ใช่คนมีเหตุผล.....หรือว่า
"ฟองชอบผมเหรอ"ผมถามพร้อมเงยหน้าทำตาวิ๊งๆใส่ฟองที่หันกลับไปสนใจเกมต่อ
"แล้วแต่มึงจะคิด"
"ฟองครับ"
"อะไรอี..อื้อ"ผมประกบปากฟองทันทีที่เจ้าตัวหันหน้ามา
"งั้นผมจะคิดว่าฟองชอบผมนะ"ผมยิ้มตาหยีให้ฟองครับ
"เรื่องของมึง แล้วอย่าเสือกมาจูบกูอีกนะ! -*-"ฟองพูดครับ ฟองนี่ใจร้ายตลอดเลยนะครับ
"ผมไม่จูบก็ได้ ผมปล้ำฟองเลยแล้วกัน"ผมพูดแล้วอุ้มฟองครับ
"เหี้ย! ปล่อยกูววว"ฟองดิ้นไปดิ้นมาครับ
"ระวังตกนะครับ"
กึก
ฟองหยุดทันทีที่ได้ยินคำว่าตก
"ปล่อย"ฟองพูดแต่ผมไม่ฟังครับ อุ้มร่างของฟองไปว่างไว้บนเตียงแล้วขึ้นคร่อมทันทีครับ
"ปล่อยได้ยังไงล่ะครับ ก็ผมจะปล้ำฟองอ่า"ผมพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ให้ฟอง
"ยิ้มหาพ่องมึงเหรอ"
"ป่าวครับ ผมยิ้มให้ฟอง"ผมพูดแล้วทิ้งตัวลงนอนทับฟองครับ
"สัส...หนัก ลุกออกไป"ฟองพยายามดันผมออกครับ แต่ก็ไม่สำเร็จ
"ฟองครับ"
"อะไร!"
"คบกันไหม"ฟองนิ่ง...นิ่งไปเลยครับ(นุ้งเบียร์สตั๊นแดก)
"กู..."
"ไม่ต้องตอบตกลงก็ได้นะครับ"ผมบอก
"กูขอเวลาคิดก่อนได้ไหม"
"สำหรับฟอง ผมรอได้ตลอดเลยครับ ^^"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ