มาเป็นของ(พวก)พี่เถอะครับ! 3p

9.5

เขียนโดย วายะคุง

วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.21 น.

  53 ตอน
  34 วิจารณ์
  195.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2559 12.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

34) สรุปมึงเป็นแฟนกูล้ะนะ! (มอตี๋)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

[ตี๋]

ก๊อกๆ

"ตี๋ตื่นรึยังลูก"อืม...นี่ดป็นเสียงเดียวนะครับที่สามารถปลุกผมได้ในทันตาเพราะถ้าคนอื่นปลุก มึงปลุกกูซัก 30 นาทีกูก็ไม่ตื่นหรอกสาส

"ตื่นแล้วฮะแม่"ผมงัวเงียลุกขึ้นมาเปิดประตู และก็พบกับร่างบอบบางและใบหน้าขาวใสไร้ริ้วรอยของคุณแม่ยังสาวของผม

"มีเพื่อนมาหาน่ะ"แม่ผมพูดแต่ผมไม่ฟังผมกับโถมตัวไปกอดแม่แทน ผมชอบทำแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้วล่ะครับ

"งืม รักแม่นะ"ผมชอบบอกรักแม่นะครับ บอกบ่อยด้วย และทุกครั้งที่บอกก็บอกมาจากใจผมเป็นคนที่บอกรักแม่โดยที่ไม่อาย เพราะไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหนที่เราจะได้บอกรักท่านผมเลยต้องบอกไว้บ่อยๆไงครับ

"จ้า แม่ก็รักตี๋...ไปหาเพื่อนได้แล้วไป เพื่อนเรารอนานแล้วนะ"แม่ผมพูดพร้อมยิ้มหวาน ผู้หญิงคนนี้ล่ะครับที่สวยที่สุดสำหรับผม

"คร้าบๆ"ผมพูด

"อ้อ วันนี้แม่จะออกไปขี้รถเล่นกับพ่อนะ"ผมพยักหน้าหงึกหงักๆ และเดินลงบรรไดไปพร้อมกับแม่ และพบกับพ่อผมที่นั่งคุบกับ....เหี้ยมออยู่

"ไอ้ตี๋เมื่อไหร่จะเลิกตื่นสายซักทีวะ"พอผมพูด

"ก็เมื่อพ่อกลายเป็นผู้หญิงอ่ะ"ผมตอบ

"-__- พ่อกับแม่ไปล้ะนะ ฝากเราดูแงไอ้ตี๋มันด้วยล้ะกันวันนี้"พ่อหันไปพูดกับไอ้มอราวกับว่าผมสามขวบ อีโมติคอน squint

"พ่อไปได้แล้วแม่ไปนู่นแล้ว"ผมพูดแล้วชี้ไปที่แม่ที่กำลังเดินไปที่รถ

"เออๆ ไปล้ะๆ"พ่อพูดแล้งเดินออกไป และผมก็คิดบางสิ่งได้

"พ่อ!"

"อะไร"

"รักพ่อนะ!"ผมยิ้มตาหยีแล้วบอกพ่อครับ พ่อผมส่ายหัวยิ้มๆ แล้วเดินออกไปครับ

"บอกแบบนี้ทุกวันป่าววะ"ไอ้มอถาม

"แน่นอน ทุกวัน ^₩^"ผมพูดอย่างภูมิใจ

"บอกรักกูบ้างดิ"

"พ่อง"ผมด่ามันก่อนจะเดินไปล็อคประตูบ้านและเดินขึ้นบรรไดเพื่อจะไปยังห้องนอนแสนรักของผม ส่วนไอ้มอก็เดินตามผมขึ้นมาบนห้องครับ ผมล้มตัวนอนบนเตียงเตรียมหลับต่อโดยไม่สนใจไอ้มอเลยแม้แต่นิดเดียว

"สนใจกูหน่อยดิมึง"ไอ้มอพูดแล้วนอนลงข้างๆผมครับ

"ง่วง.."ผมพูดแล้วพลิกตัวไปหามัน

"กูมีไรจะขอ"

"ไรวะ"

"เป็นแฟนกันไหม..."ผมลืมตาโพลงกับสิ่งที่มันขอ

"อ่...มึงว่าไงนะ"ผมถาม

"เป็นแฟนกันไหม"ชัดเจน

"กูกลัว"กลัวต้องเสียใจอีก...

"กูจะไม่ทิ้งมึง กูสัญญา"อย่ามองกูและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแบบนั้นได้ไหม

"แต่...."

"ถึงมึงไม่ตอบตกลงมึงก็เป็นเมียกูแล้วแหละ อีโมติคอน squint"เสียงอันอ่อนโยนเปลี่ยนเสียงเรียบเฉย ประโยคสุดซึ้งแปรเป็นประโยคสุดส้นตีนแทน เอ่อ....กูสตั๊น

"สัส"ผมด่ามัน

"ตอบมาดิ"

"เออๆ"ผมตอบมัยพร้อมกับเอาหน้าซุกกับหมอน

"เออ นี่คือ?"

"ก็..ตกลงไง"

"ตกลงเรื่อง"มึงขี้สงสัยจังนะสัส -__-

"เรื่องที่มึงขอเป็นแฟนไงไอ้เหี้ยยยยยย"ผมพูด

"^^ สรุปมึงเป็นแฟนกูล้ะนะ"ไอ้มอพูด

"เออออ เลิกพูดได้แล้วกูง่วง -/-!!"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา