มาเป็นของ(พวก)พี่เถอะครับ! 3p

ตอนที่ 16

[ไข่ตุ๋น]

ตอนนี้..พวกผมได้กลับมาจากเชียงคานแล้วครับ ตอนนี้กำลังนั่งอยู่หน้า รร. ที่ประจำวันนี้พวกผมกำลังนั่งรอเพื่อนคนนึงที่แม่งพึ่งย้ายกลับมาเรียนกับพวกผมครับ

"เชี่ยตุ่น สัสหวี แรดจีจี้ ><~~~ "เสียงร่าเริงสดใสกับชื่อที่แสนจะประหลาดดังมาแต่ไกล ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าใคร เชี่ยอมยิ้มครับ

"หวีพ่อง!-_-"ไอ้วี

"เอ๊~~ ไม่ชอบเหรอครับ หวีออกจะน่ารัก^0^"ไอ้เชี่ยอมยิ้มเป็นสิ่งมีชีวิตที่หน้าด้านสัสๆเลยครับ โดนด่าเสือกยิ้มรับ

"กูไม่แรด -___-"ที่ไอ้จีโดนเรียกแรดเพราะสมัยก่อน(?)ตอน ม.2 มันแม่งหน้าม่อมาก และตอนนี้ก็ยังม่ออยู่ครับ

"จีจี้แรด ^___^"กูเกลียดรอยยิ้มอันกวนส้นตีนของเชี่ยอมยิ้มมากเลยครับ

"แล้วเมื่อไหร่มึงจะเลิกเรียกกูว่าตุ่น กูชื่อไข่ตุ๋นครับ แสรด -*-"

"ครับผม งั้นต่อไปนี้ผมจะไม่เรียกตุ่นว่าตุ่นแล้ว..."ดีมาก!"ผมจะเรียกตุ่นว่า ตุ่น แทน"

"..."เรียกตุ่นว่าตุ่นแทน...พ่อมึงสิ มึงก็เรียกกูว่าตุ่นเหมือนเดิมไม่ใช่เรอะ!!?

"มึงแม่งไม่น่ากลับมาเลยว่ะ"ไอ้วีพูด

"นั่นดิน่ารำคาญชิบหาย"ไอ้จีเสริม

"แถมกวนส้นตีนอีกตั้งหาก"ผมก็ย้ำอีกครับ

"..ครับ..ผมจอโทษที่กลับมาครับ"รอยยิ้มอันแสนกวนตีนหายไป...กลายเป็น...น้ำตาแทน เอิ่ม...กูลืมว่าแม่งบ่อน้ำตาตื้น ไอ้คนที่น้ำตาไหลพรากหันหลังแล้วเดินออกไป พวกผมก็พร้อมใจดึงมันกลับมานั่ง

"อย่าร้องดิสัสขอโทษ"ผมเช็ดน้ำตาให้มัน

"ฮึก..ก็ผม..น..น่ารำคาน..ผม..ก..กวนตีน อึก ผมไม่ควรกลับมานี่ครับ..ฮือ"ยิ่งปลอบยิ่งร้องครับ

"โอ๋ๆๆ พวกกูขอโทษ พวกกูดีใจมากกกกที่มึงกลับมา"ไอ้จีกอดไอ้ยิ้มแน่น

"ช่ายยย กูดีใจมากที่มึงกลับมากูคิดถึงมึงสุดๆเลย"ไอ้วีพูดปลอบอีกคน ก่อนที่พวกผมจะ...

จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ

หอมแก้มจุ๊บปากมันคนละทีสองทีครับ ไม่อายหรอกครับเพราะพวกผมแม่งด้านแถมไอ้อมยิ้มแม่งน่ารักชิบหายเลย ในกลุ่มพวกผมมันก็คงเปรียบเสมือนน้องเล็กนั่นแหละครับ ด้วยความที่ชอบพูด ผม ครับ และยิ้มโชลักยิ้ม มันเลยยิ่งดูน่ารักเข้าไปอีก

"อื้อ...ไม่อายกันบ้างเหรอครับ -/-"เวลาจุ๊บที่ไม่มีคนมันอายนะแต่เวลาคนเยอะๆแบบนี้มันอายครับ ทีโดนด่าล่ะยิ้มแฉ่งเชียวนะมึง

"แล้วน้องมึงอ่ะ"ไอ้จีถาม

"เออใช่ น้องลูกกวาดอ่ามึง"ผมถาม

"มีใครถามหาถึงลูกกวาดอ๊ะป่าววว"ร่างเล็กน่ารักเดินมาพร้อมยิ้มสดใส.... นางฟ้าชัดๆ

"นี่ไงไม้กวาด"แม้แต่น้องมันมันก็เอามาเปลี่ยนชื่อครับ

"ใครไม้กวาด หนูชื่อลูกกวาดตะหาก โด่วววว -3-"

กริ๊งงงงงงงงงง

"555+ พวกพี่ไปก่อนนะครับลูกกวาด ผ่านไปปีเดียวน่ารักขึ้นเยอะนะเรา"ผมลุกขึ้นแล้วพูดเมื่อได้ยินเสียงกริ่ง

"นั่นสิ น่ารักขึ้นเยอะเลยแต่...."ไอ้จีพูด

"แต่ส่วนสูงไม่เพิ่ม"ไอ้วีพูดต่อ

"เง้อออ หนูไม่เตี้ยนะ! งอนแล้ว โป้ง!"เธอพูดแล้ววิ่งออกไปหาเพื่อน....พึ่งมาได้เพื่อนแล้วเรอะ!?

"ไปมึงเข้าแถวววว"แล้วพวกผมก็เดินกอดคอกันไปเข้าแถวครับ

~ห้องเรียน~

"กรี๊ดดดด อมยิ้มมม"อีสวยวิ่งมากอดไอ้ยิ้มแน่น

"งื้อ สวยผมหายใจไม่ออกนะครับ"ไอ้ยิ้มพูดเมื่ออีสวยกอดแน่นเกินไป

"คิดถึงจังง"

จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ

อีสวยจัดการจุ๊บปากจุ๊บแก้มทั้งสองข้างของไอ้ยิ้มโดยไม่สนเพื่อนในห้องที่มองอยู่

"สวย ผมอายคนอื่นนะครับ"ไอ้ยิ้มพูดพร้อมยิ้มบางๆ โชรอยบุ๋มข้างแก้มที่เพิ่มความน่ารักให้กับมันทำเอาผู้หญิงในห้องแทบละลาย และอยากจะมากอดรัดฟัดเหวี่ยงไอ้ยิ้มแทนอีสวย

"ก็สวยคิดถึงยิ้มอ่าาา ><"พูดแล้วกอดต่อพวกผมก็เดินไปหอมแก้มจุ๊บปากจุ๊บเหม่งยีผมมันเล่นตามปกติเหมือนเมื่อก่อนครับ...

"นี่ใคร/ใครอ่ะ/นี่ใครครับ"สามเสียงประสานที่คุ้นหู.... พี่ก๊อตผัวอีสวย พี่ยีนพี่ติม ผัวกูนี่แหละครับ พี่ทั้งสามจ้องไอ้ยิ้มด้วยสายตาอยากจะกระโจนเข้ามาฆ่าไอ้ยิ้มให้ตาย ส่วนไอ้เหี้ยยิ้ม ไม่รู้เชี่ยไรเลย ยิ้มแฉ่งให้พี่ๆซะงั้น

"เพื่อน"ผมตอบ

"ใช่ เพื่อน"อีสวยพูด

"แล้วทำไมต้องกอด"พี่กก๊อต

"ทำไมต้องจุ๊บ"พี่ติม

"ทำไมต้องหอม"พี่ยีน

"ก็ปกติ"ผมพูดตอบหน้าซื่อๆ รู้ครับว่าหึง กูก็จะยั่วโมโหต่อปรัยยยย

"เมื่อก่อนก็ทำแบบนี้นะ"อีสวยก็ทำแบบผมครับ ทำให้ผัวหึง สนุกครับ

"มากับพี่"พี่ยีนเดินมาลากผมและพี่ก๊อตเดินไปลากอีสวย แต่โดนมือบางของไอ้ยิ้มรั้งไว้

"จะพาเพื่อนผมไปไหนเหรอครับ '^'?"ถามหน้าซื่อแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาว

"เรื่องของผัวเมียครับ! ^^"×3 ให้เลยแม่งประสานเสียงพูด ไอ้ยิ้มพยักหน้าหงึกๆก่อนจะปล่อย

"มึงกลับไปก่อนก็ได้"พี่ก๊อตบอกพี่มอกับพี่ตี๋ที่ยืนรออยู่หน้าห้อง เหมือนพี่ตี๋จะไม่ละสายตาจากไอ้ยิ้มตลอดเลยนะครับ สงสัยหลงเสน่ห์เชี่ยยิ้มไปแล้ว....

~ณ ที่ที่หนึ่ง~

"อื้อ..อืม"พอมาที่ลับตาคนผมก็โดนพี่ติมกดจูบทันทีครับ พี่ติมกับพี่ยันผลัดกันจูบผมแบบแทบไม่ให้หายใจ...และคือ...กูต้องไปเรียนป้ะมึงงง

"พี่หึงนะรู้ไหมครับ"ผมพยักหน้าหงึกๆ แต่ไม่ยอใพูดแล้วรั้งคอคนตรงหน้าลงมาจูบ

"อย่าคิดมากดิพี่..แค่เพื่อน"ผมพูด

"ก็พี่หึงนี่นา"พี่ยีนที่กอดเอวผมแน่นพูดออกมา

"ผมต้องเรียนนะครับลากออกมาทำไม"

"ก็ไม่อยากให้อยู่กับคนนั้นอ่ะ"พี่ยีนพูดแล้วเบะปาก

"แล้วก็คิดถึงด้วย"พี่ติม

"คิดถึงเหมือนกันครับ..."ผมบอกแล้วอยู่กับพี่ยีนพี่ติมสักพัก แล้วผมก็บอกว่าจะไปเรียนแล้วพี่พี่ก็ไปที่ห้องเรียนส่วนผม...

"โหล กูจะโดดว่ะมึง ขี้เกียจ"
(เอาด้วยๆ)เสียงไอ้ยิ้มครับ

"มาวันแรกก็โดดเลยเหรอมึง"
(ก็...ผมอยากไปด้วยนี่นา ผมไปได้ใช่ไหมครับหวี....เรื่องของมึง แต่กูจะโดด~~)

สรุป..ก็โดดกันมาหมดแหละครับ แต่อีสวยสงสัยจะไปคลุกอยู่กะผัว พวกผมก็มานอนเล่นอยู่หลังตึกครับ นอนกอดนอนฟัดไอ้ยิ้ม หนุกดี

แหมะ แหมะ ซ่าาาาาาาา

"ส้นตีนนนนน!"ผมตะโกนออกมาเมื่อฝนแม่งตกแบบไม่ทันให้ตั้งตัว

"เหยดเข้!"ไอ้วี

"พ่อมึงตายยยยยย~~"ไอ้จี ส่วนไอ้ยิ้มนั่งตาแป๊วอยู่ครับ ไอ้เหี้ยนี่ยิ่งเป็นไข้เป็นหวัดง่ายอยู่ พวกผมนี่ช่วยกันดึงเชี่ยยิ้มแล้วติดสปีดตีนวิ่งหาที่หลบฝนครับ

"แฮ่กๆ แสรด เปียกหมดทั้งตัวยันกางเกงใน อีโมติคอน squint"ผมบ่น

"แฮ่กๆ ผม...เหนื่อยอ่าา"ไอ้ยิ้มพูดแล้วล้มตัวนอนกับพื้นกระเบื้องครับ

"มึงกู..ไม่เหนื่อยเหรอ"ไอ้จีพูดแล้วเอนตัวพิงไอ้วีครับ

"สัส อย่าพิงหนัก"ถึงไอ้วีจะด่าแต่ก็ไม่ได้ผลักไอ้วีออกนะครับ

"ทำไมเปียกกันแบบนี้"เสียงพี่ตี๋นี่หว่า

"โดดเรียนแล้วฝนตกไล่มาครับ ^__^"แล้วมึงบอกเขาทำไมเหี้ยยิ้ม อีโมติคอน squint

"อ้อ...มากับพี่มาเดี๊ยวพี่หาผ้าเช็ดตัวให้"ไม่โดนด่าด้วยแฮะ ชีวิตดี๊ดี~~

~ห้องเชี่ยไรไม่รุ้~

พวกผมนั่งเช็ดผมกันอยู่ส่วนพี่ตี๋แม่ง...เช็ดให้ไอ้ยิ้ม!! แล้วพวกกูได้เช็ดเองอ่ะ -^-

"โห่ พี่ตี๋แม่งลำเอียงว่ะ"ไอ้จีบ่น แล้วทำปากยื่น

"ก็พวกมึงไม่น่ารักแบบอมยิ้มนี่หว่า"พี่ตี๋พูด ส่วนเชี่ยยิ้มก็นั่งยิ้มครับ -__-

"เชี่ยตี๋!"พี่มอ....มาจากไหนวะ

"หืม ไรวะ"พี่ตี๋หันไปมองพี่มอพึ่งมา ซึ่งพี่แกเปียกโชกเลยครับ

"กูบอกให้มึงเอาผ้าเช็ดตัวมาให้กู แล้วนี่อะไร!?"พี่มอถามเสียงดัง คงโมโหมากแน่ๆ

"ก็....กูไม่รู้"พี่ตี๋เถียงไม่ออกครับ แต่ก็ตอบแบบหน้าซื่อๆ โดยไม่สนว่าอีกคนโมโหแค่ไหน

"ไม่รู้?... เหอะ!"

ปึก! ปัง! โครม!!!

พี่มอเดินไปเปิดตู้หยิบผ้าเช็ดตัวออกมาแล้วปิดกระแทกดังโครม! เล่นเอาพวกผมสะดุ้งโหยงเลยครับ

"มอมึงเป็นอะไร"พี่ตี๋ถามแล้วขมวดคิ้ว แสดงความไม่พอใจกับกริยาที่พี่มอทำเมื่อกี้ ...พี่ตี๋แม่งประเภทเดียวกับเชี่ยยิ้มเลย...ซื่อ...ซื่อบื้ออ่ะ

"กูไม่ได้เป็นไร"พูดแล้วเดินออกไปครับ ... เหยดเข้ เป็นเรื่องแล้วไหมล่ะ -0-

"เอ่อ...พวกผมไปก่อนนะครับ"พวกผมลากไอ้ยิ้มออกมาจากตรงนั้นทันที ไม่อยู่ล้ะครับผม พวกผมวิ่งออกมาแล้ววิ่งผ่านพี่มอที่อยู่กับพี่ติมพี่ยีนครับ พี่แกหันมายิ้มให้พวกผมเหมือนเมื่อกี้ไม่มีเหี้ยไรเกิดขึ้น พวกผมยกมือไหว้ พี่ๆทั้งหลายแล้ววิ่งไปห้องตัวเองครับ