มาเป็นของ(พวก)พี่เถอะครับ! 3p

"รอเอินอ่ะ"ผมบอกไอ้จีพยักหน้า

"ให้กูอยู่เป็นเพื่อนม้ะ"

"แล้วแต่"

"งั้นกูอยู่"แล้วไอ้จีก็นั่งลงข้างๆผมแล้วกดโทรสับเล่นครับ

"วี.."เอินเดินมาหาผมครับ

"ครับ ^^"ผมยิ้มให้

"เราเลิกกันเถอะ"...เหมือนหัวใจมันหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อได้ยินคำที่เอินพูดออกมา เอินไม่รอให้ผมตอบอะไรเธอหันหลังและก้าวเดินออกไปเรื่อยๆ..ไปไกลขึ้นเรื่อยๆ..จนลับสายตาผม...หัวใจของผมเหมือนโดนขยี้จนแหลก..เจ็บ...เจ็บมากครับ...1ปี...ไม่มีความหมาย..มันจบลงแล้ว...ความรัก

"เชี่ยวี.."ไอ้จีเรียกผม..อยากตอบมันครับแต่กลัวถ้าเปล่งเสียงแล้วน้ำตามันจะไหลออกมา...ผมหันไปมองไอ้จีครับ..ก่อนจะกอดมันไว้

"เชี่ยไรเนี่ยสัส ปล่อยดิวะ..."ไอ้จีโวยวายก่อนจะชะงักคงเพราะรู้สึกว่าเสื้อเปียกมั้งครับ..ใช่ผมร้องไห้..ร้องไห้ให้กับผู้หญิงที่ผมรักมาก .....มากๆ

"สัสเอ๋ย...เพราะคนคนเดียวทำคนอย่างมึงร้องไห้ได้เลยเหรอวะเนี่ย"มันพูดก่อนกอดผมตอบ...รู้สึกอุ่นมากๆเลยล่ะครับ ผมปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา...ส่วนไอ้จีก็ไม่พูดอะไรแต่มันก็ยังนั่งให้ผมกอด...ผมเป็นเพื่อนมันผมรู้ดีว่ามันอ่ะปลอบคนไม่เป็น.. แต่อย่างน้อยมันก็ยังอยู่ข้างๆผม

"จี..กูเจ็บ..เจ็บเหี้ยๆเลย...ฮึก...กูควรทำไงวะ"ผมถามไอ้จี ส่วนมันขมวดคิ้วนิดๆก่อนจะตอบผมว่า..

"กูไม่รู้ว่ะ มึงเจ็บมากช้ะ..ไปตายไป '^' "เป็นเพื่อนที่ดีมากครับ

"สัส"ผมด่ามันและยิ้มครับ

"นั่นไง มึงยิ้มแล้ว"ผมยิ่งฉีกยิ้มกว้างเลยครับ เมื่อไอ้จีเอานิ้วมาจิ้มๆแก้มผม

"มึงกูขอไรอย่างได้ป้ะวะ"

"ไรวะ"

"กูขอไปนอนบ้านมึงได้ป้ะ กูไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ"ผมถามไอ้จีทำหน้าคิดนิดๆ และ..

"อือได้...แต่..."

"แต่ไรวะ"

"พากูไปกินสเว่นเซ่นก่อน"โครตเห็นแก่กิน

"เออๆ มาๆ เดี๊ยวกูพาไป"ผมลุกขึ้นจับมือลากไอ้จีไปที่บิ๊กไบท์ของผมและพามันแว๊น(?)ไปกินสเวนเซ่นครับ

-สเวนเซ่น-

"มึงไม่แดก?"ไอ้จีถามผมครับ

"ไม่อ่ะ ไม่มีอารมณ์จะแดก..."ผมตอบก่อนที่สายตาจะไปสะดุดที่ผู้หญิงร่างเล็กที่ผมคุ้นเคย..เอิน มากับผู้ชายอีกคนเดินโอบเอวกันมา..

"ค่ะ..เอินรักคุณมากๆเลยค่ะ"...รัก?

"ครับผม ผมก็รักคุณมากๆเลยครับ"...เหมือนน้ำตามันคลอเบ้าอีกแล้วล่ะครับ

"สัสเหี้ยแม่งเอ๊ย"ไอ้จีวางช้อนจ่ายตังและลากผมออกไปจากตรงนั้น

"อย่าร้องนะมึง ไป..พากูกลับบ้านเลย"ผมไม่ตอบแต่ก็พาไอ้จีกลับมาบ้านมันจนได้

"ม๊าครับหวัดดีครับ"ไอ้จียกมือไหว้แม่มันครับ ผมยกมือไหว้ตาม แม่ไอ้จีรับไหว้แล้วยิ้มให้ผม

"เพื่อนมานอนค้างด้วยเหรอ"แม่ไอ้จีถาม

"ครับ"ไอ้จีพยักหน้าแล้วลากผมขึ้นห้องมันครับ

"จี...อือ"พอปิดห้องไอ้จีก็ประกบปากผมทันที..ตอนแรกผมก็นิ่งแต่ตอนนี้ผมกับไอ้จีแลกลิ้นกันแล้วล่ะครับ ผมกอดเอวบางของไอ้จีไว้แน่น และไอ้จีมันก็ผงะออก มองหน้าผมนิ่งๆ

"ไม่ต้องพูดแล้วลืมเรื่องนั้นซะ! กูสั่ง!"เด็ดขาดชิบหาย นี่พ่อหรือเพื่อน? (หายเศร้าแล้วเหรอค้ะพ่อคุณ)

----------------------------------------------------------------------------

ไรท์พยายามตรวจคำผิดแล้วน้าา พิมพ์ผิดตรงไหนเตือนกันได้นะคะ ><