You are enemy! ศัตรูของหัวใจอันตรายต่อความรัก

2
เกมบอกชอบ?
 
          หลังจากที่คุณพี่อตินมานอนบ้านเราแล้ว- - มันทำให้ฉันรู้สึกสะอิดสะเอียนจนนอนไม่หลับเลยเมื่อคืนฉันก็นั่งหาวิธีแกล้ง ตั้งนานคิดไม่ออกเลยแฮะ ว่าทำยังไงจะให้ไอ้พี่บ้าออกจากบ้านฉันได้ - - คิดแล้วฉันหนักใจจริง เฮ้ออออ คนอื่นมาแทนไม่ได้รึไงเนี่ย อย่างพี่ซัน ก็โอเคนะเออ ชั่งเหอะฉันไปหาเพื่อนบ้างดีกว่า อ้อฉันกับเพื่อนคนนี้เรารู้จักกันตั้งแต่อยู่ อเมริกาแล้วเราไปเจอกันที่นั่น และฉันกับเขาเองก็เป็นคนไทยด้วยกันทั้งคู่ เราเลยเข้าขากันดี เพื่อนของฉันเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนน่ะ ลืมแนะนำเลยเพื่อนของฉันที่พูดถึงนี้ชื่อ จีจี้ น่าตานางบอกเลยน่ารักมากข้าวขาว ฉันจะเป็นเลสเบี้ยนเพราะยัยนี้เนี่ยแหละ ฮิฮิ ล้อเล่น-.,- 
ฉันไลน์ไปบอกยัยจี้ ว่าเจอกันที่ร้านอาหาร A ยัยจี้บอกจะนัดเพื่อนนางมาด้วย เอ..ฉันไม่รู้จักกับเขานี่หว่า- - ชั่งเห้อะ ออกไปสังสรรค์กับคนอื่นก็ดีกว่าเจอขี้หน้าไอ้พี่อตินละกัน -3- 
 
ร้านอาหารA
ฉันมาถึงก็เห็นยัยจี้และเพื่อนของนางนั่งอยู่ในร้าน..เอ่อฉันมาช้าไปหรอ - - 
               "อ้ะ! บี๋รออยู่พอดีเลยนี่เพื่อนฉันเอง ชื่อ เมย์ กับ ไนท์ "
               "ยินดีที่ได้รู้จักนะเมย์ ไนท์ ฉันชื่อบี๋ ^^"
               "ไม่ต้องเกรงนะเธอ สบายๆชิวๆคิดสะว่าเรารู้จักกันมาสิบปีก็ได้ ฮ่าาาๆ"
               "ฮ่าาๆ โอเคๆ ว่าแต่พวกเธอเรียนมหา'ลัย อะไรหรอ?"
               "ฉันเข้า มหา'ลัย S น่ะ คุยเรื่องอื่นกันดีกว่าคุยเรื่องเรียนทีไรฉันปวดตับทุกที "เมย์พูดพลางทำท่าปวดหัว ไหนเมื
(สมมติๆ ว่ามีชื่อมหาลัยนี้ละกัน นะ5555)  
               "เรามาเล่นเกมกันป้ะ ? " เมย์เสนอ 
               "จะเล่นเกมอะไรดีล่ะ ถือว่ารออาหารละกัน อ้อฉันสั่งไว้ให้เธอก่อนน่านี้แล้วนะบี๋อยากได้อะไรค่อยสั่งเพิ่มละกัน " จี้บอก
ฉันเองก็ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่-...- 
               "แล้วเราจะเล่นเกมไรกันหรอ? " ฉันถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นสุดๆ เกมพิสดารฉันไม่เล่นเด็ดขาด ! 
               "ฮิๆ เกมของเราง่ายมากและมีชื่อเกมว่า บอกชอบ"
เกมอะไรวะเนี่ยยยย- - 
               "อะไรคือ บอกชอบ? นี่ยัยเมย์ถ้าเกมของเธอมันพิสดารฉันไม่เล่นนะ"
ขอบคุณพระเจ้าไนท์คิดเหมือนฉันเลย T^T 
               "กติกาล่ะ ? " จี้ถาม 
               "ฮิๆ ง่ายมากคนที่แพ้ก็ต้อง แอดคนคนนึงไปแล้วก็บอกชอบเขา อ้ะๆ อย่าพึ่ง งง เธอลองเข้าเฟสในโทรสับเธอสิ ตรงฟีดข่าวของพวกเธอมันจะขึ้นว่า บุคคลที่คุณอาจรู้จักเห็นป่ะ? ให้เรากดแอดไปเลยไม่ว่าเขาจะเป็นใครก็ตามถ้ามันขึ้นก็ต้องแอดไป มันจะสนุกก็ตรงที่เราไม่รู้จักเขาแล้วเราก็ต้องแอดเขาไปไม่ว่าเขาจะเป็นใครก็ตามหน้าตาจะหล่อจะขี้เหร่ขนาดไหนเธอก็ต้องแอดไป แล้วทักแชทไปว่าฉันชอบคุณ "
งง นิดๆแฮะ- -แสดงว่าเราต้องแอดเฟสเขาไป อ้าวถ้าฉันได้คนขี้เหร่ขึ้นมาฉันก็ต้องบอกชอบเขาสินะ ฉันจะสุ่มได้ใครวะเนี่ยยย -3- 
               "โอเค๊ เรามาเล่นกันแล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าใครแพ้- - " ฉันถาม               
               "เป่ายิงฉุบมั้ง "
เป่ายิงฉุบ? เราอายุเท่าไหร่แล้วเนี่ยมานั่งเป่ายิงฉุบ ยัยเมย์เกมเธอมุ้งมิ้งเกินไปละนะ- -
               "อายุเท่าไหร่แล้วมานั่งเป่ายิงฉุบฉันไม่เล่นหรอกนะ"
ไนท์เริ่มโวยวายขึ้นมาบ้างเมื่อเห็นว่าเกมที่เธอกำลังจะเล่น มันไร้สาระยิ่งดี- - ไนท์เป็นเด็กเรียนก็งี้แหละนะ ฉันเข้าใจเธอดีเพราะเธอเองก็คิดแบบฉัน -.....-
               "เล่นเหอะ อ้อออ หรือว่าพวกเธอป้อด ไม่กล้าบอกชอบ? "
               "เออๆ เล่นก็ได้ "  
ถึงจะโวยวายแต่สุดท้ายเราก็มานั่งเล่นเป่ายิงฉุบจริงๆ
 
แล้วอะไรคือ ฉันเป่าแพ้ยัยพวกนี้เนี้ยยยยยยยยย  ToT 
               "ฮ่าาาๆๆ บี๋เธอต้องเข้าเฟสแล้วล่ะ ฮิฮิ " 
               "สาธุ ขอให้เจอคนที่รู้จักเถอะ " 
ฉันเวอร์ไปนะ แต่อย่างน้อยเราก็จะได้อธิบายให้ฟังว่ามันแค่เกม   ทันทีที่ฉันเข้าเฟสและกำลัทำตามกติกา เอ...จะสุ่มได้ใครน้าาาา...สุ่มได้...อะ..อติน !!!!!!!! ว้ากกกกกกกกกกก ! ต่อให้ฉันรู้จักไอ้พี่อตินแต่ฉันก็ไม่อยากบอกชอบนะ ToT พระเจ้าคะทำไมไม่เอาพี่ซันล่ะคะ อย่างน้อยพี่ซันก็น่าจะเข้าใจ หรือเอามี่อาร์ตี้ก็ได้นี่ ลืมไปฉันกับพี่อาร์ตี้มีเป็นเพื่อนแล้วนี่นา...โอ้ยยยยยยย ฉันไม่บอกชอบน้าาาาาาาาาา ! ToT
               "อร้ายยย บี๋เธอโชคดีอ้าา หล้ออหล่อ >< "
ยัยเมย์ดี๊ด๊าใหญ่เลยฉันนี่สินั่งนิ่งเป็นหิน.. 
               "ฉันขอเป็นคนอื่นไม่ได้หรอ ToT" 
โอ้ยยยย #ร้องไห้หนักมากกกกก 
               "เหหห อะไรกันน้าาาที่ทำให้บี๋ไม่อยากแอดไปไม่ทำตามกติกา ผู้ชายคนนี้มีอะไรน้าาาาา" ยัยไนท์ทีเรื่องแกล้งฉันนี่ทำถ้าสนใจเชียวนะ 
เอาวะ แอดไปบอกชอบแล้วค่อยไป บอกทีหลังว่าแค่เกม ดีกว่า ฉันตัดสินใจแอดไปแล้วทักไปทางข้อความว่า ฉันชอบนาย ToT ฮือออออออออ  
อ้ะ! อาหารมาพอดี ไม่เล่นมันแล้วไอ้เกมบ้านี่        และเราก็นั่งกินข้าวกันยัยจี้ก็ชวนคุย 
 
พอกินเสร็จเราก็แยกทางกัน พอดีแหละฉันจะได้รีบอธิบายให้พี่อตินนั่นฟัง ฉันแยกทางกับพวกจี้เสร็จก็มุ่งหน้าไปที่บ้านทันที 
 
               "นี่นายอติน !! นายยังไม่เห็นข้อความใช่มั้ยย !!!!!"
ฉันตะโกนลั่นบ้าน 
               "ฉันชอบนาย ? เอ้ะๆ ใครส่งมากันน้าาาา ชอบกันก็ไม่บอกไม่เห็นต้องปากแข็งเลยนี่"
               "อี๋ ! คนอย่างนายใครเขาจะชอบลง คงจะเป็นพวกจิตไม่ปกติเท่านั้นแหละที่หลงนาย!"
               "งั้นเธอก็หนึ่งในนั้นที่ จิตไม่ปกติ แม๋ๆส่งข้อความบอกชอบมาเลยหรอนี่เรายังรู้จักกันไม่เท่าไหร่เองน้าาา บอกชอบเลยหรอเนี่ยยย "
               "ไอ้บ้า! จำไว้ว่ามันเป็นแค่เกมฉันแพ้เกม ต่างหากไม่ได้คิดจะพิศวาทนายเลยสักนิด!"
               "ไม่รู้แหละ เธอส่งข้อความมาเอง ฉันชอบนายยยย เกือบโรแมนติกแล้วนะเนี่ยยย"
               "โว้ยย! บอกแล้วไงว่ามันเป็นแค่เกม !!!"
               "ฉันจะส่งไปให้พี่เธอดูละกันนะ หึหึ ^^ น้องสาวใจแตกอยู่กับผู้ชายไม่กี่วันคิดบอกชอบสะแล้ว"
               "ถ้านายส่งข้อความไปล่ะก็..ฉันจะ..ฉันจะ..."
               "ฉันจะ..ฉันจะ อะไรหนอออ "
ฉันมองรอบข้างและ ! ฮ่ะๆๆ มีด ! ฉันคว้ามีดมา
               "ฉันก็จะแทงนายให้ไส้แตกไปเลยไง ฮ่ะๆๆฮ่าาาๆๆ "
               "หึ เธอไม่กล้าหรอก"
อย่ามาขู่ฉันนะ-- การเห็นนายตายนั่นแหละสิ่งที่ฉันต้องการ - -!!
               "ไม่กล้างั้นหรอออ นี่..ลองสักที่ดีม้ะ? หัวใจ? หรืออะไรดี หรือว่าตรงนี้ดี!!"
               "เหวออ ! ยัยบ้าเธอเอาจริงหรอวะ " 
ฉันแกล้งทำเป็นเอามีดไปจี้ที่คอเขา ฮ่าาาาๆ สมน้ำหน้า
               "จะลองจริงๆ มั้ยล่ะ ^^"
ฉันทำหน้าล้อเลียนเขา 
               "บ้า โรคจิต ไอ้อาร์ทมันมีน้องแบบนี้ได้ไงวะเนี่ย"
               "นี่ ! พูดให้ดีนะ ! ห้ามแคปข้อความแล้วส่งไปให้พี่ฉันดูนะ! ไม่งั้นฉันเอามีดแทงนายแน่! " ฉันพูดพร้อมกับเอามีดไปจี้ที่คอเขา หึ สมน้ำหน้า :P 
               "เออๆ ไม่ส่งหรอกไม่อยากโดนยัยโรคจิตแบนๆ แบบเธอฆ่าหรอก ไม่คุ้ม!"
แล้วนายนั่นก็มองมาที่น่าอกฉัน ไอ้บ้า! โรคจิต !
               "แบนแล้วไปหนักส่วนไหนของนายฮะ ! "
               "มันจะหนักได้ไง แบนขนาดนี้ ไม่หนักหรอก คัพA เรียกแม่"
พอไอ้อติน บ้าพูดจบก็เดินหนีฉัน หน็อยยย ไม่ยอมหรอก ! ฉันมองรอบข้างก็พบว่ามี ถ้วยของหวานวางอยู่ น้ำกระทิสดๆเลย หึหึ
               "เดี๋ยวสิค้าาาาาาาาาา พี่อตินน :) "
ได้ผล หมอนั่นหยุดเดินพร้อมกับหันมาหา 
               "อะไรทำให้เธอพูดแบบนั้....เฮ้ยยย!!!! "
               "รับของหวานมั้ยคะ น้ำกระทิสดๆ เลยนะคะ...พี่อติน ^^!!"
   ซ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ฉันเทของหวานหมดถ้วย หึ ! อย่ามาแหยมกับฉัน !!
               "เฮ้ยยย! นี่เธอ! ถ้าไม่เห็นว่าเป็นน้องไอ้ติน นะ! "
               "ทำไม! นายจะจับฉันถ่วงน้ำหรอ คิกๆ แบร่ :P! สดชื่นมั้ยคะกระทิสดๆ" 
               "แสบนักนะ ยัยโรคจิต" 
นายอตินบ่นอย่างหัวเสีย คิกกๆ สมน้ำหน้าาา มาว่าฉันก่อนทำไม ฉันเดินออกไปอย่างผู้ชนะ ! 
               "ตายยแล้ววว! ทำไมคุณอตินเปียกแบบนั้นล่ะคะ "
ป้าแจ๋ว เดินเข้าไปหานายอติน หึ สม ! 
               "ผมโดนยัยโรคจิตคนนึงเอาน้ำกระทิสดราดใส่หัว น่ะครับ^^"
               "ต้ายย โรคจิตที่ไหนคะเนี่ย "
               "แถวๆนี้แหละครับ"
               "นี่ ! พูดให้มันดีๆนะ !!" ฉันโวยวาย
               "นี่ คุณบี๋ทำหรอคะเนี่ย โอ้ยยแจ๋วจะเป็นลม คุณบี๋อย่าทำอีกนะคะถ้าคุณอาร์ทรู้เข้าคุณบี๋โดนแน่ๆเลยค่ะ "
               "ป้าแจ๋วไม่ต้องมาขู่เลยนะคะ บี๋ไม่ผิดค่ะมันต่างหากทำท่ากวนประสาทใส่บี๋ก่อน"
               "คุณบี๋! ไม่พูดแบบนั้นนะคะ ถ้าใครมาได้ยินมันไม่ดีนะคะ"
               "ไม่เป็นไรหรอกครับคุณป้าเอาที่น้องแก สบายใจเลยครับ "
               "ป้าขอโทษแทนคุณบี๋ด้วยนะคะ"
               "ป้าจะไปขอโทษมันทำไมคะ :( "
               "เอ คุณบี๋นิ่ พูดไม่เพราะเลย "
               "บี๋พูดไม่เพราะ เฉพาะกับมันนั่นแหละ ! "
หึยย ! พูดจบฉันก็สบัดบ๊อบใส่ เดินขึ้นห้องป้าแจ๋วนะป้าแจ๋วไปขอโทษมันทำไมก็ไม่รู้ ! 
เมื่อไหร่จะไปให้พ้นๆ หน้าสักทีวะเนี่ยยยยย !!! โอ้ยยย !!! หงุดหงิด ส่งข้อความหาพี่อาร์ตี้ดีกว่า หึ ! :(