[FNAF] ปริศนาร้านเฟรดดี้

"ทุกคนคะ คนนั้นคือคนร้ายคะ"นานะพูดขึ้นแต่ฉันยังคงอึ้งกับเหตุการที่เกิดขึ้น

"นี่เธอพูดจริงเหรอ?"เฟรดดี้เอ่ยถาม

"555+ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ก็คงจะปิดบังอะไรไม่ได้แล้วล่ะ ความจริงก็คือ...ฉันคือคนที่ฆ่าพวกเธอยังไงล่ะ"เจ้าของร้านพูดแล้วหัวเราะอย่างสะใจ

"ทำไมกันล่ะ...?"ฉันเริ่มช็อกกับเหตุการที่เกิดขึ้น

"อะไรกันล่ะ เธอไม่ชอบงั้นเหรอ เกมที่สนุกสุดๆแบบนี้น่ะหาที่ไหนไม่ได้แล้วนะ"เจ้าของร้านแสยะยิ้มอีกครั้ง

"แกน่ะ....มัน...โหดร้ายที่สุดเลย ทั้งยูมิ ทั้งซิกจัง และทุกๆคนไม่ผิดสักหน่อย แต่นายกลับ...ฆ่าพวกเข้าเพื่อสร้างเกมบ้าๆบอ แบบนี้น่ะ... มันโหดร้ายไปแล้ว"ฉันพูดพร้อมกับหยิบมีดแล้ววิ่งไปหาเจ้าของร้านแต่ว่าเข้ากับรับมีดนั้นไว้ได้แล้วปามีดขอฉันทิ้งแล้วเหี่ยวฉันกระเด้นติดกำแพง

"หึๆๆๆเธอน่ะโงชะมัดเลยนะ ที่มาสู้กับคนอย่างฉันน่ะ"เจ้าของร้านพูดพร้อมกับค่อยเดินเข้ามาแล้วใช้ปืนจ่อมาที่หัวของฉัน

"นายน่ะออกไปห่างน้องฉันนะโว้ย!"ฉันได้ยินเสียงพี่ชายดังขึ้นมาแต่คิดว่าคงหูแฝดไปแน่ เพราะ พี่คงไม่มาเสี่ยงอัตรายเพื่อช่วยฉันแน่นอน

"ชิ!ตัวเกะกะอีกแล้วเหรอ"เข้าพูดด้วยนำ้เสียงรำคาญก่อนจะเดินไป

"พะ...พี่...ชายจริงๆด้วย"ฉันพูดแล้วยิ้มออกมาถึงจะรู้สึกดีใจแต่ยังไงสะก็ไม่อยากให้พี่ชายมาอยู่ดี

"หนอยแน่แก...คิดจะทำอะไรกับน้องฉันกันฮะ!"พี่ชายพูดแล้ววิ่งเข้าใสเจ้าของร้านแต่ว่า....พี่ชายกลับถูกเข้าของร้านบีบคอแล้วยกขึ้นเหนือศรีสะ

"ปล่อยมือออกจากพี่ชายนะ"ฉันพูดพร้อมกับวิ่งเข้าไปด้วยมือเปล่า เพราะว่าตอนนี้มีดหายไปแล้วถึงจะตายก็ไม่เป็นไรหรอกแต่อย่างน้อยก็ขอแค่ช่วยให้พี่ชายหนีไปได้ก็พอ ฉันคิดในใจระหว่างวิ่ไปหาเจ้าของร้านแล้วกระโดดขึ้นหวังจเตะให้มันล้มไป...แต่ว่าดันถูกสะท้อนกลับสะงั้น ฉันจึงถูกแรงเหวี่ยงล้มลงกระแทงกับพื้น ตอนนีฉันรู้สึกถึงของเหลวที่ไหลเต็มร่างกายพอลองมองดูดีๆของเหลวพวกนี้คือเลือดสินะ

ฉึก!ฉันได้ยินเสียงมีดดังขึ้น พอลืมตามองดีๆก็เห็นจียื่นอยู่หน้าเจ้าของร้านเสียงมีดเมื่อกี้คเป็นของนายสินะ

"นายน่ะมันต่ำช้า"จีพูดขึ้นก่อนจะดึงมีดออกจากหัวเจ้าของร้านทำให้เจ้าของร้ายล้มลงพี่ชายจึงหนีออกมาได้ แล้วพี่ชายก็รีบวิ่งมาประคองร่างฉันขึ้นมาจากพื้น

"นาโนะเธอเป็นอะไรไหม"พี่ชายร้องไห้ออกมา

"ไม่เป็นไรหรอกนะ อย่างน้อยพี่ก็ปล่อยภัยแล้วนะ"ฉันพูดอย่างลำแบก

ฉึก!  ฉีก!  ฉึก!ฉันยังได้ยิ้นเสียงมีดดังขึ้นติดต่อกันจนกระทั้ง....

"ฉันน่ะรู้อยู่แล้วล่ะว่าแกนะเป็นคนฆ่าพวกฉัน แต่ก็นะฉันน่ะไม่ยอมให้นายตายหายๆหรอก อย่างนายน่ะ ต้องตายแบบอนาถต่อหน้าทุกคนที่แกเคยฆ่าแบบนี้ล่ะมันถึงจะเหมาะ555+"ฉันได้ยิ้งเสียงจีดังขึ้นก่อนจะได้ยิ้นเสียงมีดครั้งสุดท้าย

ตึกๆๆๆฉันได้ยิ้นเสียงจีกำลังเดินมาหาฉัน

"คุณคือคนที่พี่สาวรักสินะ"จีเริ่มคุยกับพี่ชาย

"ผมน่ะแอบชอบพี่สาวมาตลอดเลยนะ"จีพูดพรางยิ้มออกมา

"อย่าบอกนะว่านายคือ...เด็กผู้ชายที่ชอบถือกล้องไล่ตามฉันน่ะ"ฉันรวมรวมกำลังเพื่อพูด

"ครับ ตั้งแต่ตอนนั้นที่พี่สาวช่วยผมไว้ ผมก็หลงไหลในความเข้มแข็งของพี่สาวมาโดยตลอด ผมตัดสิ้นใจติดตามพี่สาวมาตลอด ถึงพี่จะไม่รู้ตัวก็ไม่เป็นไรถึงพี่จะไม่มีวัน มองผมเลยก็ไม่เป็นไร แค่ได้มองพี่ไปเรื่อยๆก็มีความสุขแล้ว แต่แล้วความฝันของผมก็พังลงเมื่อถูกคนๆนั้นฆ่าตาย. รู้ไหมตอนที่ผมเห็นว่าพี่สาวมาทำงานที่นี้น่ะผมดีใจมากเลยล่ะ"

"ผมน่ะชอบพี่สาวมากเลยน่ะ ลาก่อนหวังว่าพวกเราจะได้เจอกันอีกนะ"จีพูดแล้วหายไป

"นี่ๆๆคุณจีเข้าไปไหนเหรอ"ซิกก้าเริ่มถามเฟรดดี้

"จีเข้าก็คงไปในที่ๆเข้าจะมีความสุขนั้นแหละอีกไปนานพวกเราเองก็คงต้องไปเหือนกัน"เฟรดดี้ตอบซิกก้า

"ดีใจจังเลยทุกคน ขอให้มีความสุขนะ"ฉันพูดขึ้นก่อนจะหลับไป

"นี่นาโนะเธอต้องไม่เป็นไรนะนี่ๆๆอย่าทิ้งฉันว้สิ"ฉันได้ยิ้นเสียงสะอื้นของพี่ชายปนกับเสียงพูดจนฟังแทบไม่รู้เรื่อง ถึงอยากจะลืมตาขึ้นมาขนานไหนก็ลืมไม่ขึ้นอีกแล้วถึงจะรู้สึกถึงลมหายใจของตัวเองอยู่แต่ทำไใมกันนะ ฉันคงกำลังจะตาย...สินะ