Magic Lawsuit คดีเวทมนตร์
6.8
เขียนโดย black4
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 20.15 น.
12 ตอน
7 วิจารณ์
16.16K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 กันยายน พ.ศ. 2558 08.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ช่วงเวลาที่มีความสุข ที่ได้อยู่ด้วยกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ คฤหาสน์แอดเลอร์ โฮล์มส์ เวลา05.00 a.m.
ปัง! เสียงปิดประตูห้องนอนอย่างแรง ก่อนเดินไปห้องครัว
ที่ห้องครัว
" แม่ครับ ทำไม?ถึงตื่นแต่เช้า มาทำอาหารละครับ เห็นทุกที ผมต้องทำให้แม่ "
" แม่อยากลองทำอาหารบ้าง อุตส่าห์คิดเมนูอาหารใหม่เมื่อวาน เพื่อแฟนลูกไง"
" แม่ครับ งั้น ผมไปดีกว่า ผมอยู่ห้องรับแขกนะครับ กะว่า อ่านหนังสือรอเด็กแว่น"
เด็กหนุ่มบอกก่อนไปห้องรับแขก
" เฮ้ย! " เด็กหนุ่มตกใจกับสภาพห้อง เพราะตอนนี้มีแต่เศษผ้า ที่เกลื่อนกลาดเต็มห้อง
" ต้องเก็บเศษผ้า แล้วก็ต้องทำความสะอาดสินะ" เขากัดฟัน ก้มลงเก็บเศษผ้าที่เกลื่อนกลาดยัดใส่ถุงขยะ ก็ต้องสะดุดตาที่โต๊ะรับแขก
" กำไลทองนี่ สลักคำว่า 'A&V' ของใคร ทิ้งดีกว่า" อาร์เธอร์พูดจบ กำลังทิ้งกำไลทองพอดี เผอิญผู้เป็นแม่เห็นเข้าจึงรีบคว้าออกจากมือของเขา
" นี่ อาร์เธอร์จะทิ้งกำไลทอง ทำไม? แม่อุตส่าห์หาช่างทำให้ เกือบเป็นรอยเชียว" ผู้เป็นแม่จ้องเขม่นลูกชาย รีบทำความสะอาดกำไลทอง
" แม่ครับ ผมขอกำไลทองนะครับ ผมจะให้วารี่เอง และอีกอย่าง ตอนนี้เวลาเท่าไหร่แล้วครับ"
" อืม..ได้จ๊ะ และตอนนี้เวลา06.00 a.m." ผู้เป็นแม่ยื่นกำไลทองให้อาร์เธอร์
" งั้น ผมไปรอวารี่ ก่อนนะครับ"
เขารีบตัดบททันที อาร์เธอร์ยืนรอวาเลเซีย อยู่หน้าคฤหาสน์พร้อมกับบัทเตอร์ สุนัขคู่ใจของอาร์เธอร์ โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง !
" มันเห่า ใครนะ" เด็กหนุ่มลุกพรวด ก่อนเห็นวาเลเซียปั่นจักรยาน มาใกล้ๆถึงคฤหาสน์
" อรุณสวัสดิ์ครับ วารี่" วาเลเซียยิ้มให้อาร์เธอร์ ก่อนจอดจักรยาน
" อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่อาร์เธอร์"
" เข้ามาด้านในก่อน วารี่ นี่! สุนัขของพี่เอง ชื่อ บัทเตอร์" เธอก้มลงลูบหัวเจ้าบัทเตอร์อย่างอ่อนโยน ส่วนอาร์เธอร์จูงจักรยานไปเก็บที่โรงจอดรถ และพาเธอไปที่ทะเลสาบ
ที่ทะเลสาบ
" บรรยากาศดีจัง มีป่าไม้ด้วย" เด็กแว่นวิ่งเล่นกับเจ้าบัทเตอร์อย่างร่าเริง
" วารี่ วารี่มาดูกระรอก เร็วๆเข้า" เด็กหนุ่มเรียกเด็กแว่น เด็กแว่นจึงรีบวิ่งมาทันที
" กระรอกน่ารักอยู่ตรงไหนคะ" เธอชะเง้อมองหากระรอกที่เขาแต่ไม่เห็น จุ๊บ! เด็กหนุ่มฉวยโอกาสหอมแก้มเธอ นั่นทำให้เด็กสาวรู้สึกอาย ก่อนที่อาร์เธอร์จะชวนเธอเข้าไปในคฤหาสน์ไปรับประทานอาหารพร้อมๆกันกับครอบครัว
โปรดติดตามตอนต่อไป......
ปัง! เสียงปิดประตูห้องนอนอย่างแรง ก่อนเดินไปห้องครัว
ที่ห้องครัว
" แม่ครับ ทำไม?ถึงตื่นแต่เช้า มาทำอาหารละครับ เห็นทุกที ผมต้องทำให้แม่ "
" แม่อยากลองทำอาหารบ้าง อุตส่าห์คิดเมนูอาหารใหม่เมื่อวาน เพื่อแฟนลูกไง"
" แม่ครับ งั้น ผมไปดีกว่า ผมอยู่ห้องรับแขกนะครับ กะว่า อ่านหนังสือรอเด็กแว่น"
เด็กหนุ่มบอกก่อนไปห้องรับแขก
" เฮ้ย! " เด็กหนุ่มตกใจกับสภาพห้อง เพราะตอนนี้มีแต่เศษผ้า ที่เกลื่อนกลาดเต็มห้อง
" ต้องเก็บเศษผ้า แล้วก็ต้องทำความสะอาดสินะ" เขากัดฟัน ก้มลงเก็บเศษผ้าที่เกลื่อนกลาดยัดใส่ถุงขยะ ก็ต้องสะดุดตาที่โต๊ะรับแขก
" กำไลทองนี่ สลักคำว่า 'A&V' ของใคร ทิ้งดีกว่า" อาร์เธอร์พูดจบ กำลังทิ้งกำไลทองพอดี เผอิญผู้เป็นแม่เห็นเข้าจึงรีบคว้าออกจากมือของเขา
" นี่ อาร์เธอร์จะทิ้งกำไลทอง ทำไม? แม่อุตส่าห์หาช่างทำให้ เกือบเป็นรอยเชียว" ผู้เป็นแม่จ้องเขม่นลูกชาย รีบทำความสะอาดกำไลทอง
" แม่ครับ ผมขอกำไลทองนะครับ ผมจะให้วารี่เอง และอีกอย่าง ตอนนี้เวลาเท่าไหร่แล้วครับ"
" อืม..ได้จ๊ะ และตอนนี้เวลา06.00 a.m." ผู้เป็นแม่ยื่นกำไลทองให้อาร์เธอร์
" งั้น ผมไปรอวารี่ ก่อนนะครับ"
เขารีบตัดบททันที อาร์เธอร์ยืนรอวาเลเซีย อยู่หน้าคฤหาสน์พร้อมกับบัทเตอร์ สุนัขคู่ใจของอาร์เธอร์ โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง !
" มันเห่า ใครนะ" เด็กหนุ่มลุกพรวด ก่อนเห็นวาเลเซียปั่นจักรยาน มาใกล้ๆถึงคฤหาสน์
" อรุณสวัสดิ์ครับ วารี่" วาเลเซียยิ้มให้อาร์เธอร์ ก่อนจอดจักรยาน
" อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่อาร์เธอร์"
" เข้ามาด้านในก่อน วารี่ นี่! สุนัขของพี่เอง ชื่อ บัทเตอร์" เธอก้มลงลูบหัวเจ้าบัทเตอร์อย่างอ่อนโยน ส่วนอาร์เธอร์จูงจักรยานไปเก็บที่โรงจอดรถ และพาเธอไปที่ทะเลสาบ
ที่ทะเลสาบ
" บรรยากาศดีจัง มีป่าไม้ด้วย" เด็กแว่นวิ่งเล่นกับเจ้าบัทเตอร์อย่างร่าเริง
" วารี่ วารี่มาดูกระรอก เร็วๆเข้า" เด็กหนุ่มเรียกเด็กแว่น เด็กแว่นจึงรีบวิ่งมาทันที
" กระรอกน่ารักอยู่ตรงไหนคะ" เธอชะเง้อมองหากระรอกที่เขาแต่ไม่เห็น จุ๊บ! เด็กหนุ่มฉวยโอกาสหอมแก้มเธอ นั่นทำให้เด็กสาวรู้สึกอาย ก่อนที่อาร์เธอร์จะชวนเธอเข้าไปในคฤหาสน์ไปรับประทานอาหารพร้อมๆกันกับครอบครัว
โปรดติดตามตอนต่อไป......
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ