รักหมดใจคุณครูสุดเลิฟ~~~~~~~~~

     หมดคาบเรียนวิชาสุดท้ายฉันก็รีบเก็บข้าวของกลับบ้าน  เลี่ยงการเจรจากับหมอนี้ที่ทั้งคาบเอาแต่จ้องหน้าฉันไม่หยุด 

          "ที่รักจะรีบไปไหนหรอ"  คนข้างๆทักฉันขณะที่ฉันกำลังจะเดินออกจากห้อง

          "กลับบ้านมีอะไรอีก-*-!!" 

          "ไปกินติมกัน  น่ะๆ" มาทำเป็นอ้อนหึคิดว่าตัวเองยังเป็นเด็กๆอยู่หรือยังไงกัน  ตัวโตเหมือนกับยักษ์ยังมาทำตัวไร้สาระอีก  "ฉันอุส่าช่วยเธอน่ะ  ลืมไปแล้วหรอ"

          "ฉันไม่ได้ขอให้นายช่วยสักหน่อย"

          "แต่เธอต้องไปกับฉัน  ไปกันที่รัก^^" หมอนั้นเดินเข้ามาถือกระเป๋าฉันไปไว้ในมือพร้องทั้งกุมมือฉันเดินออกไปอีก

          "นี่นาย!!" ฉันตะคอกใส่คนตัวสูง  แต่แทนที่เข้าจะหยุดกลับยิ่งลากฉันเข้าไปใกล้ฉันมากขึ้นกว่าเดิม  "นายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยน่ะ"

          "ทำไมแค่นี้ก็จับไม่ได้หรอ  ที่รัก~~~~~" เขาหันมาทำหน้าล้อเรียนฉันราวกับตัวเองกำลังเล่นสนุกอยู่  "แค่จับมือเองที่รักคงไม่ว่าอะไรหรอกมั้ง"

          "ฉันบอกให้ปล่อยไง"

          "ถ้าปล่อยเธอก็หนีฉันน่ะสิ" 

          "โอเค..."  ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนฉันจะตอบตกลงไปพร้อมกับเขา  นี้ฉันแพ้ทางหมอนี้จนได้หรอเนี่ย

     สุดดท้ายเขาก็เดินมาส่งฉันถึงที่บ้าน  ทั้งๆที่ฉันก็บอกไปหลายรอบแล้วว่าฉันจะกลับเอง  มาทำตัวอย่างกับพระเอกละคร  นี้ถ้าหมอนี้ไม่กวน...น่ะฉันว่าเขาก็มีเสน่ห์อยู่เหมือนกัน  ทั้งสูง  ขาว  ใบหน้าเรียว  จมูกเป็นสันไร้ศัยกรรม  นี้ถ้ายัยเจ้เห็นมีหลงรักหมอนี้แน่ๆ

          "นายส่งฉันแค่นี้พอ"  ฉันหันไปบอกเขาก่อนที่เขาเองก็หยุดมองหน้าฉัน ทำไมหมอนี้ชอบทำตัวแปลกเดียวก็พูดมากจนน่ารำคาญเดียวก็ทำตัวแมนๆจนขนลุก  "นะ..นายมองหน้าฉันทำไมมีอะไรติดหน้าฉันหรอ"

          "ถ้าเธอถอดแว่นหน้าตาเธอจะเป็นยังไงน่ะ...."  คนตัวสูงเลื่อนใบหน้าเข้ามามองหน้าฉันใกล้มากขึ้นจนตัวฉันเองต้องถอยห่างจากตัวเขา  "ยังไงก็กลับบ้านดีๆน่ะที่รัก^^"  เขาพูดตัดบทก่อนจะขยี้หัวฉันแล้วเดินจากไป  คนบ้า...ไอเราก็ตกอกตกใจหมดคิดว่าจะเสียเฟิรสคิสไปแล้วซะอีก  ฉันมองหลังคนตัวสูงที่ค่อยๆห่างออกไปช้าๆ  เขาเป็นใครกันแน่น่ะ

          "ทำไมหมอนั้นถึงมาส่งเราได้....." 

          "เอ่อ..คือพอดีว่าเราไปกินไอศกรีมด้วยกันค่ะ  แล้วไทด์ก็เลยมาส่ง"

          "แล้วทำไมต้องเดินสองต่อสองในที่เปลี่ยวๆแบบนี้ด้วย" 

          "ก็มายบอกไปแล้วน่ะค่ะว่าไทด์มาส่ง"

          "หึ...มาทำอย่างอื่นซะมากกว่า"  

          "ครูพี่ฮาร์ต!!!"  ฉันตะคอกคนตัวสูงอย่างเหลืออดที่เขาจะมาพูดแบบนี้

          "ก็มันจริงไหมล่ะ  ชายหญิงที่อยู่ด้วยกันสองต่อสองในที่เปลี่ยวๆแบบนี้  จะมีเรื่องไหนให้คิดอีกล่ะนอกจากเรื่องอย่างว่า"  นี้เขาจะมากเกินไปแล้วน่ะ

          "แล้วครูมายุ่งอะไรด้วยล่ะค่ะ  ครูก็ไม่ใช่ครูประจำฉันหนูแล้วด้วยแล้วอีกอย่างครูเองไม่ใช่หรอค่ะที่ต้องห่างๆจากหนู  แล้วนี้ครูมาทำอะไรแถวนี้ล่ะค่ะบ้านครูอยู่แถวนี้หรอ  หรือว่ามารอเจอหนู มันไม่สมควรเลยน่ะค่ะที่ชายหญิงจะมาอยู่ด้วยกันสองในที่เปลี่ยวๆแบบนี้"  ฉันตอกกลับไปจนครูพี่ฮาร์ตถึงกับทำตัวไม่ถูก  นักเรียนกับคุณครูไม่สมควรมาอยู่ในที่แบบนี้