ตำนานห้องน้ำโรงเรียน

ระหว่างทางกลับบ้าน...

ฉันเดินกลับบ้านอย่างเหม่อลอยและนึกถึงเรื่องพวกนั้น

"ทำไมกันนะ!!" ฉันเดินกระแทกเท้าอย่างรุนแรง

"ทำอะไรน่ะ!" เสียงปริศนาเอ่ยขึ้น

ฉันหันหลังไปในทันที เซียร์!! อีตานี่มันต้องการอะไรจากฉันกันแน่!

"นายต้องการอะไร?!" ฉันถามเซียร์ด้วยอารมณืล้วนๆ

"เฮ้! ทำไมต้องตะโกนด้วยล่ะบ้านฉันก็อยู่ข้างๆเธอเองนะ"

"หา?" ฉันเหวอไปสักพักจะว่าไปก็มีคนย้ายมาอยู่จริงๆด้วยนะ

"อ้าวหรอโทษที.."

"ไม่เป็นไรๆถามจริง! เธอเป็นอะไรไปน้ำฟ้า?.."

"นายรู้ใช่มั้ย... เรื่องห้องน้ำนั่น"

"รู้สิว่าคนที่ถูกฆาตกรฆ่าคือเพื่อนเธอ"

"ไม่ใช่.. คนที่ถูกพูดถึงบ่อยที่สุดน่ะคนที่ถูกข่มขืนเมื่อสองปีก่อน"

"อย่าบอกนะว่า.."

"เธอเป็นเพื่อนของฉันและเมื่อฉันรู้ถึงตำนานว่าเพื่อนของฉันออกมาฆ่าคนฉันจึงย้ายมาที่โรงเรียนนี้ฉันอยากรู้ความจริง.."

"แต่ฉันก็สืบอะไรไม่ได้เลยจนถึงตอนนี้ตอนที่มีคดีเกิดขึ้น"

"เธอไม่เป็นไรนะเดี๋ยวตำรวจก็คงจะจับฆาตกรได้"

"จับไม่ได้หรอก!!" ฉันตะโกนทั้งน้ำตา

"ฆาตกรน่ะ..ฮึก..ฆ่าตกรคือเธอเธอที่ถูกฆ่าตายไปแล้ว!" ฉันร้องไห้อย่างหนักและทรุดลงกับพื้นทันที

"ไม่เป็นไรนะน้ำฟ้า.."

"ฮือออ.."

หน่วยสืบสวน Talk's

"ฉันว่าจะลองไปหาหลักฐานที่ห้องน้ำดูน่ะ" พูดจบผู้หมวดหนุ่มก็ขับรถไปที่โรงเรียนทันที

ผู้หมวดหนุ่มมองอาคารสำหรับห้องน้ำและคิดในใจ

"ใครมันบ้าสร้างอาคารห้องน้ำมาวะ" จากนั้นผู้หมวดหนุ่มก็เดินเข้าไป

ผู้หมวดส่องไฟฉายไปมาอย่างละเอียดจนส่องผ่านไปโดนวัตถุหนึ่ง..

"เฮือก!!" ผู้หมวดตกใจกับภาพตรงหน้านั่นคือ..

เด็กนักเรียนหญิงใสชุดเปื้อนเลือดและสวมหัวกระต่ายยืนหันหลังให้

"เธอเป็นใครน่ะ!!" ผู้หมวดชักปืนและเล็งไปที่เธอ

"ฉันถามว่าเธอเป็นใคร!!"

จากนั้นหญิงสาวค่อยๆหันมาอย่างช้าๆ และเดินตัวบิดเบี้ยวมาหาผู้หมวด

"ตุ๊บ!!"

หัวกระต่ายนั้นร่วงลงมาทำให้ผู้หมวดถึงกับช็อค เธอไม่มีหัว!!

"ปั้ง!!" ผู้หมวดยิงปืนรัวๆแต่เธอก็ปัดกระสุดด้วยขวานของเธอ

"ฉึก!!!" เธอขว้างขวานนั่นจนเฉาะไปที่หน้าของผู้หมวดจากนั้นเธอก็ลากขวานลงมาเรื่อยๆ จนตัวผู้หมวดขาดเป็นสองท่อน

เธอลากผู้หมวดกับไปที่ห้องน้ำห้องสุดท้ายและประตูก็ถูกปิดลง

โปรดติดตามตอนต่อไป..