ตำนานห้องน้ำโรงเรียน

10.0

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 11.45 น.

  12 ตอน
  10 วิจารณ์
  15.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 19.06 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) เพลงปริศนา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันต่อมา..

มีข่าวคราวว่าห้องน้ำนั้นมีคดีอีกรอบแต่ที่แปลกนั้นก็คือมันมีแต่รอยเลือดเป็นทางยาวจนไปสิ้นสุดที่หน้าประตูห้องน้ำห้องสุดท้ายพอช่วยกันงัดลูกกลอนออกก็พบเพียงเศษกระเบื้องแตกนิดๆพร้อมกนฝุ่นที่เกาะจนจะกลายเป็นหนังฝุ่นมหากาพย์เลย

"สรุปมันเกิดอะไรขึ้น?" ผอ. เริ่มสอบถามตำรวจทันที

"ผมก็ไม่แน่ใจครับว่ามันเกิดอะไรขึ้นผมจะเอาคราบเลือดนี้เนี่ยไปตรวจดีเอ็นเอครับ" ตำรวจตอบกลับมา

น้ำฟ้า Talk's

"แซ๊ดๆๆๆๆ!!" อยู่ดีๆเสียงอะไรบางอย่างก็ออกมาจากลำโพงโรงเรียน

"ติงติ๊งติง...ติงติง.." 

"เฮ้!! นั่นมันเสียงอะไรน่ะ!" เซียร์เอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเพลงประหลาด

"เพลงนี้มัน....." 

"เพลงนี้ทำไมน้ำฟ้า!?" เซียร์ตะโกนดังขึ้น

"แอน.." 

ฉันพลักเซียร์และรีบวิ่งลงอาคารอย่างเร่งด่วนใครเป็นคนเปิดเพลงนี้กันแน่นะ!!

"ตึ่งตึงตึงตึ๊ง..."

"ตึกๆๆๆๆ!!" ฉันเร่งฝีเท้าอย่างเร็วเพราะเพลงใกล้จะถึงท่อนสุดท้ายเข้าไปทุกที

"ปั่ง!" ฉันเปิดประตูห้องประชาสัมพันธ์ออกอย่างแรงจนทุกคนในที่นั้นหันมาดูฉันเป็นตาเดียวก่อนที่เขาจะกลับไปวุ่นวายกันต่อ

และในที่สุดเพลงก็จบลงไป..

"ไอ้บ้าเอ้ย!!" ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆ

ณ ห้องเรียน..

"เอาล่ะนักเรียนหยุดคุยเรื่องนั้นกันได้แล้วเรามาเริ่มเรียนกันดีกว่า!" ครูเริ่มเอ่ยขึ้นเมื่อเพื่อนทุกคนในห้องต่างเริ่มพากันซุบซิบเรื่องเสียงเพลงนั้น

"นี่น้ำฟ้า..บอกมาได้มั้ยทำไมเธอถึง...ตามหาคนเปิดเพลงนั้นล่ะ?"

"เพลงนั้นน่ะ..เธอเป็นคนชอบเพลงนั้นมากเธอมักจะเปิดให้ฉันฟังตลอดเวลาฉันไม่รู้ว่าเพลงมันขึ้นมาได้ยังไงถ้าเธอแค่อยู่ในห้องน้ำนั้นแล้วใครเป็นคนเปิดเพลงล่ะ?"

"อ้อ....เธอนี่คงรักเพื่อนมากเลยสินะขนาดเพื่อนของเธอโดน...นั่นแหละเธอยังอุสส่าตามมาเธอไม่กลัวเลยหรอ?" เซียร์พูด

"หึ..นั่นเพื่อนฉันนะฉันจะกลัวทำไมล่ะ.." 

"อ้าวเธอเองหรอน้ำฟ้าที่เคยเป็นเพื่อนของคนที่ถูกฆ่าตายเมื่อสองปีก่อนหรอ!!" อยู่ดีๆยัยไยไหมก็เอ่ยขึ้นเสียงดังจนทุกๆคนเริ่มต่างพากันซุบซิบกันใหญ่

"เธอก็ไยไหมไม่ใช่หรอที่เขาว่าชอบ'เสือก'แถมปากดีอีกน่ะ?" ฉันตอบกลับไปทันที

"อูยยยย.." เสียงคนในห้องต่างเอ่ยออกมาด้วยความสะใจส่วนยัยไยไหมนั่นก็เหวี่ยงกลับแล้วก็หันหน้าไปทางอื่นแทน

เลิกเรียน

ไยไหม Talk's

"เฮ้ยแกเราไปก่อนนะ" 

"บ้ายบายคร้าสาวๆเจอกันพรุ่งนี้น้าาา" ไยไหมบอกลาเพื่อนแสนแรด เอ้ย! แสนรักทันทีก่อนที่เธอจะเดินไปเข้าห้องน้ำ

"หึ! วันนี้จะไปเที่ยวผับไหนดีนะที่คนหล่อๆเยอะน่ะ คริๆ ทาปากดีกว่าา" พูดจบเธอก็หยิบลิปสติกสีชมพูพริ้งสะพรั่งขึ้นมาทางปากในทันที

"แอ๊ด....." ทันใดนั้นประตูห้องน้ำก็ได้ถูกเปิดออกพร้อมกับ..

ร่างของนักรียนสาวหัวกระต่าย!

"กรี๊ดดดดดด!!"

ไยไหมร้องกรี๊ดทันทีแต่ผีหัวกระต่ายนั่นก็เข้ามาจับหัวของเธอและโขกเข้ากับกระจกห้องน้ำจนเศษกระจกนั้นทิ่มเข้าไปที่หน้าของไยไหมจนเลือดอาบเต็มหน้าไปหมด

"ย่ะ..อย่าทำอะไรฉันเลยนะ"

ไยไหมอ้อนวอนผีหัวกระต่าย!แต่มีหรือที่เธอจะปล่อยให้คนอื่นมีชีวิตรอดกลับไป

"ฉึกๆ!!" ผีหัวกระต่ายดึงเศษกระจกชิ้นใหญ่ที่ติดอยู่กับหน้าของไยไหมและแทงเข้าไปที่อกของเธอทันทีจนเธอแน่นิ่งไม่ตอบโต้อะไรอีก

"ถึงแม้ฉันไม่มีหัวฉันก็พูดและได้ยินได้ก็แล้วกันอีพวกหน้าโง่นี่....." ผีหัวกระต่ายเอ่ยออกมาด้วยเสียงที่ชวนขนลุกก่อนจะกลับห้องน้ำห้องสุดท้ายไป..

โปรดติดตามตอนต่อไป...

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา