The over's love รักนี้ทุ่มสุดตัว

           ฉันมองนาฬิกาข้อมือตัวเอง ถึงฉันจะอยากคุยกับคิมแค่ไหนแต่นี่ก็ใกล้เข้าเรียนแล้ว  ~T_T~เดี๋ยวตอนเที่ยงค่อยไป(ดัก)รอที่ประจำล่ะกันนน อิอิ 

   .      คงสงสัยล่ะสิว่ามีเหตุผลอะไรที่ทำให้ฉันคบกะคิม บอกไว้ก่อนเลยไม่เกี่ยวกับความสวยของฉันแน่นอน ( หลงตัวเอง ) คือ ฉันยอมรับความจริงเลยนะว่าฉันนะรักคิมแค่ข้างเดียว ก็คิมเป็นหนึ่งในหนุ่มหล่อ สมองอัจฉริยะ ส่วนฉัน ~T_T~ อย่าพูดถึงเถอะ คิมทั้งหล่อเเละรวยแถมยังเก่งอีก T_T ( ฉันเทียบไม่ได้ชักนิด ) 

             เรื่องมีอยู่ว่าข อย้อนสกรุ๊ปปป ตอนเด็กๆฉันจะถูกเเกล้งเป็นประจำเพราะ 'ฉันเป็นเด็กขี้เเย' ( ทุกวันนี้ก็เป็นอยู่ ~T_T~ )  มีวันหนึ้งเป็นเหตุการ์ณที่โดนแกล้งเเล้วยังจำขึ้นใจจนทุกวันนี้ กลุ่มยัยเเพตตี้แกล้งฉันโดย เอาบุ้ง (คุณอ่านไม่ผิดหรอกค่ะ) บุ้งจริงๆ ประมาณ 9 ตัวได้ ( ตอนเด็กๆไม่ค่อยมีเพื่อนนะฉัน )ฉันกลัวบุ้งเป็นชีวิตจิตใจ บุ้มมีขนออกมา ไม่สวยเเถมยังคันอีก มีครั้งหนึ่งฉันเคยไปเล่นในสวนหลังบ้านเเต่ดันไปเจอบุ้ง ~T_T~ ถูกแขนคันยิกๆๆ เลยยังจำได้จนถึงทุกวันนี้ >><< แน่นอนยัยเเพตตี้รู้ดี ฮือๆๆ กลัวจัง  วันนี้พี่เอ็มไม่สบาย ปกติพี่เอ็มจะคอยปกป้องฉันเเละดูเเลฉัน :(  

.        ."ฉันบอกเธอเเล้วใช่ยัยหน้าผีว่า แม็กอะฉันจองห้ามใครไปยุ่ง " ยัยเเพตตี้ไม่พูดเปล่าจับผมของฉันที่ปล่อยยาวถึงกลางหลังขึ้น อย่างแรง

          "แพ..แพตตี้....ฮือๆ..อะ..เอมเจ็บนะ ฮือ"ฉันพูดน้ำตาไหลไม่หยุดอาบแก้มทั้งสองข้างฉัน ฮืออๆๆ

           "แค่นี้ก็ร้องไห้ ชิ!!! เอาถุงบุ้งมาสิ"

          เเพตตี้ไม่พูดเปล่าฉันพยายามจะวิ่งหนีเเต่ผมของฉันอยู่ในมือของยัยเเพตตี้ เเละอีก 2 คนก็เข้ามาจับฉันไว้ ฮือๆๆ   

          "ฮือๆๆๆ ไม่เอา แพต เอมมมกลัว" ฉันพูดพลางดิ้นพลวดๆด้วยความกลัว ฮือๆๆๆ ไม่เอานะไม่เอาจะตบจะอะไรก็ได้แต่ไม่เอาบุ้ง ฮือๆๆ

          "นี่คือโทษฐานที่เธอมาอ่อยเเม็กของฉัน 555" แพตตี้เเกะถุงที่บุ้งยั่วยี๊เต็มไปหมด เเล้วถือถุงที่เเกะยางออกมาใกล้ๆฉัน ฉันดินหนีสุดชีวิตฮือๆๆๆ ไม่เอา เอามันออกไปฉันกลัวฮือๆๆ   ฉันดิ้นเเรงเท่าไรยัยเเพตตี้ยิ่งยิ้มมากเท่านั้น พี่เอ็มช่วยเอมด้วยฮือๆๆๆ ได้โปรดใค..

         "ปุ๊ก" 

       ถุงบุ้งตกลงพื้นห่างจากฉันมาก เเละก็มีแรงกระชากฉันออกจากยัยสองคนที่จับฉันไว้ อึก!!ใครมาช่วยฉัน .ฉันใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้โดนเขาจับลูบตาขยี้ตา เพื่อจะมองคนที่มาช่วยให้ได้เต็มตา O_o หล่อมากหัวใจฉันเต้นรัวเเละเเรงมาก เขาเป็นเด็กผู้ชายที่หล่อมากๆคนหนึ่ง ฮึก!!! หัวใจฉันเเรงมากๆถึงมากที่สุด >><< 

        "พวกเธอมันนิสัยเเย่ไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้"เขาพูดพลางใช้สายตาหน้ากลัวเเละโหดร้ายไปที่พวกนั้นเหมือนยัยเเพตตี้รู้งานเดินออกไปทันทีที่สิ้นประโยค

          และตอนนี้ ฉันกับเขาก็อยู่กันสองคนเขินจัง 

.        " เอ้านี้เช็ดหน้าชะ" เขาพูดพลางยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ฉันฉันยิ้มนิสๆ เเละรับมา เขาลุกขึ้นเหมือนจะเดินไป

          "ขอบคุณนะที่ช่วยฉัน" ฉันพูดอย่างปราบปลื้ม เเละขอบคุณเขา 

.       "^^" เขายิ้มให้ฉันก่อนจะเดินจากไป หัวใจฉันก็เต้นอย่างเเรงเเละรัว 'นี่สินะที่เขาเรียกว่า รัก' 

        หลังจากนั้นไม่รู้เพราะความบังเอิญหรือโชคชะตาเล่นตลก ไม่ใช่โชคชะตาลิกคิก :) ฉันได้เรียนที่เดียวกะเค้าตลอด ฉันเเอบสืบข้อมูลเขามา เขาโสดเเละยังไม่มีแฟน อิอิ ไม่รู้ฉันไปเอาความกล้าที่ไหนมา ฉันดักรอเค้า ที่ที่คิดว่าเค้ามาเพราะเค้าไม่ชอบที่ไม่วุ่นวาย หลังโรงเรียน จึงเหมาะทีเดียว นั่นไง เค้ามาเเล้ว >><< ฉันเดินเข้าไปหาเขา ทำให้เขาหยุดมองฉัน ได้โอกาสล่ะ

           "คิมฉันชอบนาย ไม่สิฉันรัก ดังนั้นได้โปรดคบกันได้รึเปล่า ??? "ฉันสารภาพรัก พร้อมกับยิงคำถามออกไป 

          "ได้ แต่ฉันจะได้อะไร"เขาถามพลางมองด้วยสายตาเรียบเฉย

          "ได้รักจากฉันไง" ฉันยิ้มจนเเก้มปริจะถึงหูอยู่เเล้วเเต่เค้าก็ยังใช้สายตาเรียบเฉย >><< "เอางี้ล่ะกันถ้าฉันทำให้นายรักฉันให้ได้ 1 ปี แต่ถ้าไม่ได้ฉันจะเลิกยุ่งกะนายตลอกชีวิต" 

          "ข้อเสนอนี้น่าสน.....งั้นตกลง"เขาตอบฉันพลางพยักหน้าอย่างพอใจ นี่ฉันไม่ได้เสนอโครงการให้นายอนุมัติ  เพื่อจะขอทุนนะเฟ่ย-..- กระโดดจูบชะเเมร่งเลย >><< "ฉันไปล่ะ"

         เขาเดินไปโดยไม่มองฉันเลย ~T_T~ ช่างเถอะเเต่เขาก็ตกลงเเล้วเราเป็นแฟนฉันเเล้ว55 ส่วนข้อตกลงนั่นฉันไม่สนหรอกขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆเขาฉันก็โอเคล่ะ Π_Π จบการเล่าค่ะ

           ที่นี้รู้เเล้วใช่ไหม >><< ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่นี่ก็เป็น 1 เดือนล่ะที่เราคบกันฉัน ฉันไม่สนหรอกว่าเค้าจะรักฉันไหมขอเเค่เขาอยู่ใกล้ฉันตลอด 1 ปีแค่นี้ก็โอเคล่ะเพราะยังไงเค้าก็ไม่ทางรักฉันหรอก เค้ารักหมิวคนเดียว ฉันรู้หรอกน่า เฮ้อ!! เอาล่ะยังไงตลอดหนึ่งปีเขาก็ต้องอยู่กับ ฉัน 5555