The over's love รักนี้ทุ่มสุดตัว

7.8

เขียนโดย Ying_Ya_So

วันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 00.42 น.

  3 ตอน
  4 วิจารณ์
  5,606 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) พี่ชายของฉัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

           ฉันยืนสำหรวจตัวเองอยู่หน้ากระจก เป็นเวลานานจนคนที่จะไปโรงเรียนกับฉันเริ่มจะพังประตูห้องของฉันได้ทุกเมื่อ รอนิดรอหน่อยก็ไม่ได้ ชิ!!! คิดเเล้วเก็บไว้  อิอิ สวยปริ๊ง แค่นี้ดาร์ริ่งของฉันก็ใจละลายล่ะ 55 

          "นี่!!  สาบานว่าแต่งตัว??" เสียงคนข้างนอกตะโกนเข้ามานี่ถ้าเสียงมันมีอนุภาพ ทำลายประตูได้ ปานนนีห้องฉันคงไม่มีประตูไปแล้วล่ะ

         "เสร็จแล้วค่าาาาา~`~~~"ฉันลากเสียงยาวมากจนทำให้คนที่ยืนเก๊กหน้าประตู

        "โป๊ก"

        "โอ๊ย!!! มันเจ็บนะพี่เอ็ม ~T_T~ " ฉันแหกปากทันทีที่โดนเข๊กหัว ไอ้พี่ชายบังเกิดเกล้าไม่สนใจทำหน้าทำตายังกะเด็กเอ๋อ +-+ นี่ตูมัพี่เป็นเอ๋อเหรอเนี้ย ~T_T~ 

          "แต่งตั้งนานได้แค่นี้ >><< " พี่เอ็มถามพลางเดินอ้อมตัวฉันสำหรวจไปมา -..- 

.         "ได้แค่นี้อะเเค่ไหน -..- " 

           "ช่างเถอะทำใจนานล่ะมีน้องไม่สวยเเถมขี้เหร่เนี้ย สงสัยพ่อกะแม่ต้องไปเก็บมาเลี้ยงเเน่เลย -..- " พี่ชายฉันพูดพลางเดินลงบันไดไป 

           นั่นสิพ่อกะเเม่ต้องเก็บฉันมาเลี้ยงแน้ๆเลย ฉันเป็นคนตัวเล็กเเละสีผิวขาวเหลือง แต่พ่อกะเเม่และพี่เอ็มจะขาวอมชมพูเเละตัวสูง นี่เเหละที่ทำให้ฉันคิดมาตลอดว่าฉันเป็นลูกเลี้ยง ( เรื่องเเค่นี้ ) ฉันเดินลงบันไดถึงชั้นล่างเเละเดินเข้าไปในครัว.ทันทีที่ฉันย่างกายมาที่ครัวก็พบพี่เอ็มนั่งกินโจ๊กอยู่ยนโต๊ะเเละ.......

           "อ้าวเอม ทำไมหน้ามุ่ยอย่างนั้นล่ะลูก" แม่ถามด้วยความเป็นห่วงพลางวางเเอปเปิ้ลที่กำลังปอกเปลิอกลง และเดินมาหาฉันพลางลูปผมฉันอย่างเบามือ และยิ้มให้ฉันอย้างอ่อนโยน

           "ไม่มีอะไรค่ะเเม่ เดี๋ยวเอมขอไปทานข้าวก่อนนะค่ะ " ฉันพูดโดยพยายามใช้น้ำเสียงที่บอกว่าปกติดี แม่จึงปล่อยผมฉันพลางพยักหน้าว่าได้ และฉันก็เดินไปนั่งบนโต๊ะอาหาร กินขนมปังสองสามคำตามด้วยนมเเละลุกขึ้นเพื่อจะบอกว่าอิ่มเเล้ว

.            ฉันไหว้แม่เเละเดินไปรอพี่เอ็มข้างนอก ตั้งแต่พี่เอ็มอ่ำฉันฉัยก็พยายามเมินว่าพี่เค้าไม่มีตัวตนบนโลกใบนี้ 

           "ทำหน้า แบบนี้โกธรใช่ไหม" พี่เอ็มเดินมาพลางเวี่ยงกุญแจรถในมือเลย 

.          ฉันทำหน้าไม่สนใจพลางเดินไปให้ไกลจาก มอเตอร์ไชค์ เอ็มเคชีพ 540 

            "ถ้าโกธรก็หาทางไปโรงเรียนเอง" พี่เอ็มทำหน้าไม่สนใจฉันพลางสตาร์รถเเละขี่ออกไป

          ฉันสนที่ไหน ฉันเดินไปโรงเรียนแค่นี้ -..- ฉันเดินออกจากบ้านได้สักพัก ก็เห็นพี่เอ็มจอดเอ็มเคชีพเหมือนจะรอฉัน และแน่นอนพอเหลือบเห็นฉันเดินมาก็เดินมาหาฉันตามที่เดาไว้ๆเเป๊ะๆ -..-   

        "เอมหายงอลได้ล่ะน่า -.-" พี่เอ็มพูดพลางลูบหัวฉันเล่นไปมาๆ -..- ฉันปัดมืออกพี่เขาทำหน้าอึ้งๆ.

        "เอมมันเป็นลูกเลี้ยงพี่จะมายุ่งกับเอมทำไม!!" ฉันพูดสถบพี่เอ็มและน้ำตาแห่งความน้อยใจก็อาบไปเต็มใบหน้าพี่เอ็มมองฉันอึ้งๆ ฉันพยายามเช็ดน้ำตาเเต่มันก็ไม่หยุดไหล

        "พี่ขอโทษ พี่ไม่นึกว่าเอมจะคิดมาก"พี่เอ็มพูดน้ำตาเริ่มคลอเบ้าเหมือนจะร้องไห้ตามฉัน"พี...พี่..ขอโทษ"

          "อย่าพูดอย่างนี้อีกนะ"ฉันพูดพยายามควยคุมเสียงไม่ให้สั่นมากเกินไป พี่เอ็มพยักหน้าฉันให้นิ้วโป้ปาดน้ำตาให้พี่เอ็ม และพี่เอ็มก็ขับมอเตอไชไปโรงเรียนโดยมีฉันซ้อนท้าย :)

        

           ตลอดทางพวกเราก็คุยกันตามปกติพี่น้อง พี่เอ็มเอาฉันมาทิ้งไว้หน้าอาคารฉัน เเล้วขับรถออกไป พี่เอ็มเปรียบเหมือนฮีโร่ฉัน ช่วยฉันเวลาโดนเเกล้งเสมอ ( ทุกวันนี้ไม่มีเเล้ว ) ถ้าเป็นเรื่องของฉันพี่เอ็มทำได้ทุกอย่างเลยล่ะจะบอกให้ 555 อิจฉาฉันอะดิ๊

        เอ๊ะ!! ฉันเหลือบไปเห็นแฟนสุดที่รักของฉัน คิม หนุ่มเย็นชาชนิดขั้วโลกยังยกนิ้วให้เย็นชาสุดๆ สาเหตุที่เรามาคบกัน โดยมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ฉันได้มาคบกะคิม ซึ่งฉันไม่บอกแน่นอนน 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา