รักร้ายๆของยัยจอมเพี๊ยนน

ผลงานของนักเขียนฝึกหัดที่ร่วมกันขีดเขียนของบัทเตอร์และโรส...กับนิยายเรื่องรักร้ายๆ ของยัยจอมเพี๊ยน...ยังไงก็ขอฝากติดตามผลงานของเราสองคนด้วยน่า
.
.
ตอน เดทแรก
.
          ...เช้าวันรุ่งขึ้นเรียวริก็ตื่นจากที่นอนของเธอแต่เช้าด้วยใบหน้าที่แสนจะสดใส ฟรุ้งฟริ้งๆ แล้วทำกิจวัตรประจำวันจนเสร็จสิ้น...เหลือแต่ทานข้าวเช้ามุ่งหน้าสู่โรงเรียน
          ...
          "พี่ฮะลงมาทานข้าวได้แล้ว เดียวก็ไปโรงเรียนสายหรอก"  คุงซันพูดกับพี่สาวเหมือนเช่นทุกวัน
          "ใจเย็นๆ พี่ขอแต่งตัวให้สวยๆ ก่อนแปป"
          "ไม่ไหวเลยนะพี่"  ไม่ช้าเรียวริก็ออกจากห้องลงมาด้านล่างเข้าสู่โต๊ะอาหารที่คุณพี่คิมกุกจงพี่ชายของหล่อนได้ทำไว้
          "ปะป๊าไปทำงานยังพี่คิม...ทำไมวันนี้ไม่เห็นป๊าเลย"
          "ก็ป๊าไปทำงานตั้งแต่เธอนอนฝันหวานน้ำลายไหลย้อยนั้นแหละ"
          "โหยพี่..."  เรียวริเริ่มรับประทานอาหารเช้าอย่างรวดเร็ว เหอะๆ ถ้าเธอสามารถเขมือบพี่ชายของตัวเองได้...เธอเขมือบไปนานแล้ว และในขณะที่เรียวริทานข้าวอยู่นั้นเอง คิมกุกจงก็เตรียมตัวไปโรงเรียนเสร็จสิ้น
          "พี่ขอตัวไปก่อนนะ"  พูดจบคุมกุกจงก็เดินออกจากบ้านไป...
          "อ้าวพี่ไม่รอหนูหยอ...? อย่าบอกนะว่าวันนี้เค้าต้องไปโรงเรียนพร้อมกับไอ้น้องชายตัวนี้ ม่ายยย"  เรียวริพูดเหมือนเธอกำลังตกจากหน้าผาที่สูงเสียบฟ้าราวมีใครไปถีบเธอตกลงสู่ดิน...อย่างไรอย่างนั้นเลยครับพี่น้อง 555+
          ...
          "ไปโรงเรียนกันเถอะพี่...วันนี้ผมขับรถไปส่งเอง"  คุงซันพูดขึ้น...น้ำเสียงอย่างกับพระเอกหนัง MV เหอะๆ ว่าไปนั้น
          "แกขับรถเป็นเหรอ...?"
          "อืม...รถจักรยานน่ะ พี่คิมกุกจงพึ่งหัดให้ผมขับเมื่อวานนี้เอง...ผมเลยขับได้"
          "พูดมาก...รีบพาฉันไปโรงเรียนได้แล้วเดียวสาย"  เรียวริเริ่มไม่พอใจคุงซันมากขึ้นเรื่อยๆ (เหอะๆ ไอ้น้องชายขี้อวด) เหตุผลที่เรียวริไม่พอใจน้องชายตัวดีนั้น...ก็เพราะเรียวริขับรถอะไรๆ ไม่เป็นเลยแม้แต่จักรยาน เธอก็ปั่นไม่เป็น อิๆ
          ...และแล้วทั้งคู่ก็ถึงโรงเรียน
          "พี่เข้าเรียนก่อนเถอะ เดียวผมเอารถจักรยานไปจอดก่อน"  คุงซันพูดพร้อมส่งรอยยิ้มอันสยองมากๆ ให้กับเรียวริ จนเรียวริถึงจำต้องรีบร้อนลงจากรถแล้ววิ่งขึ้นห้องเรียนกันเลยทีเดียว
          "โหย ไอ้น้องชายบ้าทำเอาฉันเสียอารมณ์หมด" 
 
          ...
          ในระหว่างเรียน...เนื่องจากอาทิตย์หน้าทางโรงเรียนจะจัดงานการแข่งขันด้านวิชาการของอำเภอ เพราะฉะนั้นทางโรงเรียนจึงหยุดยาวติดต่อกัน 5 วันนับตั้งแต่สิ้นสุดวันศุกร์ที่จะถึง และด้วยเหตุนี้เองเร่นน่าจึงเอ่ยปากชวนเรียวริไปเที่ยวในวันหยุดที่จะถึง
          "นี้เรียวริ...วันหยุดว่างไหม เราไปเที่ยวกันป่ะ"
          "ก็วันหยุดนี้เนาะ ฉันเองก็ไม่มีอะไรทำ...ทางโรงเรียนก็จัดงานสอบแข่งขันระดับอำเภอ อยู่บ้านก็นั่งเล่นนอนเล่นไปวันๆ อืม...ไปเที่ยวงั้นเหรอ...ว่าแต่จะไปที่ไหนอ่ะไอ้ไปเที่ยวของแกเนี้ย"
          "เป็นความลับจร้า ตกลงเรียวไปสินะ"
          "เห้ย...บอกเนี้ยสิว่าไปที่ไหน"  เรียวริถามเร่นน่าด้วยความสนใจ...ไหนๆ ก็หยุดทั้งทีขอไปเที่ยวให้สบายใจดีกว่าเนาะ เรียวริเธอคิดแบบนั้น                    
          "ทะเลๆ"  เร่นน่ากระซิบบอกเรียวริเบาๆ ก่อนที่อาจารย์ประจำชั้นจะยุติการเรียนช่วงเช้าลง...พร้อมเสียงอ๊อดที่ดังขึ้นของโรงเรียน
          ...
          "อย่างที่บอกนั้นแหละที่รัก วันหยุดนี้เค้าจะไปเที่ยวกับเร่นน่า"  หลังจากที่เรียวริทานอาหารเที่ยงเสร็จกับเพื่อนสนิท เธอก็ขอตัวมานั่งจิ้นกับรียองชายที่เธอชื่นชอบในร้านขายเครื่องดื่ม ณ หน้าโรงเรียน
          "ไปเที่ยวไหนเหรอ ให้เค้าไปด้วยได้ไหมเรียว"  รียองถาม
          "อืมๆ ได้สิ...เดียวเค้าบอกเร่นน่าให้ อิๆ"  เรียวริเขินจะแย่อยู่แล้วนะ  
          'อร๊ายยย ทำไมวันนี้ฉันรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ที่รียองที่รักเขาจะได้ด้วย'  เรียวริคิดแบบนี้เธอยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่...อิๆ
          "แล้วจะไปเที่ยวที่ไหนหรอ"
          "ไม่รู้สิ...เห็นเร่นน่าเพื่อนเค้าบอกว่าจะไปทะเล แต่ไม่รู้ว่าที่ไหนอ่ะ"  และแล้วเดทแรกของคู่รักคู่นี้ก็ถูกกำหนดขึ้นภายในวันหยุดที่กำลังจะมาถึง
          ...
          ...ก่อนจบตอนนี้ขอแถมอีกนิดน้า
          "อ้า...แมวน้อยของฉัน ใครก็ได้ช่วยเอาลูกฉันลงจากต้นไม้ที เห้...คิมกุกจงนายอย่ายืนดูเฉยๆ ดิ"  ในระหว่างการเตรียมสนามสอบแข่งขันด้านวิชาการทางโรงเรียนก็กำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมห้องสอบ ส่วนท่านประธารซาโตะสุดเนี๊ยบคนนี้ก็กำลังยุ่งๆ กับการตามลูกแมวน้อยสุดที่รัก...เอิ้มมม เหอะๆ ที่เกาะอยู่บนต้นไม้
          "นายก็ไม่น่าเอาแมวมาโรงเรียนด้วยเลย ลำบากฉันอีกแล้วเนี้ย"  คิมกุกจงบ่นๆ ก่อนที่จะกระโดดตีลังกาขึ้นต้นไม้ไปเอาแมวน้อยของซาโตะลงมา แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝัน...ในขณะที่ลูกแมวน้อยของซาโตะก็กระโดดลงมาเหยียบหน้าคิมกุกจงพี่ชายของเรียวริเต็มๆ
          ...เมี้ยววว
          "ในที่สุดก็ลงมาจากต้นไม้แล้วสินะลูกรัก"  ท่านประธารซาโตะรีบเข้ามาอุ้มแมวน้อยของเขา แต่ทว่า...สภาพหน้าของคิมกุกจงแทบดูมิได้ เหอะๆ น่าสงสารแมวจริงๆ ไปขวนหน้าตาอันหล่อๆ ของพี่ชายเรียวริได้ไง 555+
          แมวขวน...! อ่ะเหมี้ยววว
          "ม่ายยย แงๆ อิแมวบ้า...แกบังอาจขวนหน้าชานรึ เหอะๆ ชานจะกินแก"  คิมกุกจงแหกปากร้องตะโกนโว้ยวาย จนท่านประธารหนุ่มผู้เป็นเจ้าของแมวน้อยที่แสนจะน่ารักประเคนฝ่าเท้าเข้าเบ้าตาของคิมกุกจงดัง
          ตุบ...!! 
          "ไอ้คิม...แกจะกินลูกฉันหรือ หือ...ไปตายซะ"  และแล้วประธารหนุ่มหล่อสุดเนี๊ยบนามว่าซาโตะก็ร่ายวิชานินจาฮาโตริเข้าใส่คิมกุกจงต่อทันที
          "มาดิ...คิดว่าฉันกลัวรึ"  เฮ้อ...เป็นเพื่อนสนิทกันแท้ๆ ดันมามีเรื่องมีราว...เพราะแมวน้อยตัวเดียว อิอิ