รักร้ายๆของยัยจอมเพี๊ยนน
เขียนโดย 
Rosedena
วันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 15.09 น.
แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2558 11.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เดทแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผลงานของนักเขียนฝึกหัดที่ร่วมกันขีดเขียนของบัทเตอร์และโรส...กับนิยายเรื่องรักร้ายๆ ของยัยจอมเพี๊ยน...ยังไงก็ขอฝากติดตามผลงานของเราสองคนด้วยน่า
.
.
ตอน เดทแรก
.
...เช้าวันรุ่งขึ้นเรียวริก็ตื่นจากที่นอนของเธอแต่เช้าด้วยใบหน้าที่แสนจะสดใส ฟรุ้งฟริ้งๆ แล้วทำกิจวัตรประจำวันจนเสร็จสิ้น...เหลือแต่ทานข้าวเช้ามุ่งหน้าสู่โรงเรียน
...
"พี่ฮะลงมาทานข้าวได้แล้ว เดียวก็ไปโรงเรียนสายหรอก" คุงซันพูดกับพี่สาวเหมือนเช่นทุกวัน
"ใจเย็นๆ พี่ขอแต่งตัวให้สวยๆ ก่อนแปป"
"ไม่ไหวเลยนะพี่" ไม่ช้าเรียวริก็ออกจากห้องลงมาด้านล่างเข้าสู่โต๊ะอาหารที่คุณพี่คิมกุกจงพี่ชายของหล่อนได้ทำไว้
"ปะป๊าไปทำงานยังพี่คิม...ทำไมวันนี้ไม่เห็นป๊าเลย"
"ก็ป๊าไปทำงานตั้งแต่เธอนอนฝันหวานน้ำลายไหลย้อยนั้นแหละ"
"โหยพี่..." เรียวริเริ่มรับประทานอาหารเช้าอย่างรวดเร็ว เหอะๆ ถ้าเธอสามารถเขมือบพี่ชายของตัวเองได้...เธอเขมือบไปนานแล้ว และในขณะที่เรียวริทานข้าวอยู่นั้นเอง คิมกุกจงก็เตรียมตัวไปโรงเรียนเสร็จสิ้น
"พี่ขอตัวไปก่อนนะ" พูดจบคุมกุกจงก็เดินออกจากบ้านไป...
"อ้าวพี่ไม่รอหนูหยอ...? อย่าบอกนะว่าวันนี้เค้าต้องไปโรงเรียนพร้อมกับไอ้น้องชายตัวนี้ ม่ายยย" เรียวริพูดเหมือนเธอกำลังตกจากหน้าผาที่สูงเสียบฟ้าราวมีใครไปถีบเธอตกลงสู่ดิน...อย่างไรอย่างนั้นเลยครับพี่น้อง 555+
...
"ไปโรงเรียนกันเถอะพี่...วันนี้ผมขับรถไปส่งเอง" คุงซันพูดขึ้น...น้ำเสียงอย่างกับพระเอกหนัง MV เหอะๆ ว่าไปนั้น
"แกขับรถเป็นเหรอ...?"
"อืม...รถจักรยานน่ะ พี่คิมกุกจงพึ่งหัดให้ผมขับเมื่อวานนี้เอง...ผมเลยขับได้"
"พูดมาก...รีบพาฉันไปโรงเรียนได้แล้วเดียวสาย" เรียวริเริ่มไม่พอใจคุงซันมากขึ้นเรื่อยๆ (เหอะๆ ไอ้น้องชายขี้อวด) เหตุผลที่เรียวริไม่พอใจน้องชายตัวดีนั้น...ก็เพราะเรียวริขับรถอะไรๆ ไม่เป็นเลยแม้แต่จักรยาน เธอก็ปั่นไม่เป็น อิๆ
...และแล้วทั้งคู่ก็ถึงโรงเรียน
"พี่เข้าเรียนก่อนเถอะ เดียวผมเอารถจักรยานไปจอดก่อน" คุงซันพูดพร้อมส่งรอยยิ้มอันสยองมากๆ ให้กับเรียวริ จนเรียวริถึงจำต้องรีบร้อนลงจากรถแล้ววิ่งขึ้นห้องเรียนกันเลยทีเดียว
"โหย ไอ้น้องชายบ้าทำเอาฉันเสียอารมณ์หมด"
...
ในระหว่างเรียน...เนื่องจากอาทิตย์หน้าทางโรงเรียนจะจัดงานการแข่งขันด้านวิชาการของอำเภอ เพราะฉะนั้นทางโรงเรียนจึงหยุดยาวติดต่อกัน 5 วันนับตั้งแต่สิ้นสุดวันศุกร์ที่จะถึง และด้วยเหตุนี้เองเร่นน่าจึงเอ่ยปากชวนเรียวริไปเที่ยวในวันหยุดที่จะถึง
"นี้เรียวริ...วันหยุดว่างไหม เราไปเที่ยวกันป่ะ"
"ก็วันหยุดนี้เนาะ ฉันเองก็ไม่มีอะไรทำ...ทางโรงเรียนก็จัดงานสอบแข่งขันระดับอำเภอ อยู่บ้านก็นั่งเล่นนอนเล่นไปวันๆ อืม...ไปเที่ยวงั้นเหรอ...ว่าแต่จะไปที่ไหนอ่ะไอ้ไปเที่ยวของแกเนี้ย"
"เป็นความลับจร้า ตกลงเรียวไปสินะ"
"เห้ย...บอกเนี้ยสิว่าไปที่ไหน" เรียวริถามเร่นน่าด้วยความสนใจ...ไหนๆ ก็หยุดทั้งทีขอไปเที่ยวให้สบายใจดีกว่าเนาะ เรียวริเธอคิดแบบนั้น
"ทะเลๆ" เร่นน่ากระซิบบอกเรียวริเบาๆ ก่อนที่อาจารย์ประจำชั้นจะยุติการเรียนช่วงเช้าลง...พร้อมเสียงอ๊อดที่ดังขึ้นของโรงเรียน
...
"อย่างที่บอกนั้นแหละที่รัก วันหยุดนี้เค้าจะไปเที่ยวกับเร่นน่า" หลังจากที่เรียวริทานอาหารเที่ยงเสร็จกับเพื่อนสนิท เธอก็ขอตัวมานั่งจิ้นกับรียองชายที่เธอชื่นชอบในร้านขายเครื่องดื่ม ณ หน้าโรงเรียน
"ไปเที่ยวไหนเหรอ ให้เค้าไปด้วยได้ไหมเรียว" รียองถาม
"อืมๆ ได้สิ...เดียวเค้าบอกเร่นน่าให้ อิๆ" เรียวริเขินจะแย่อยู่แล้วนะ
'อร๊ายยย ทำไมวันนี้ฉันรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ที่รียองที่รักเขาจะได้ด้วย' เรียวริคิดแบบนี้เธอยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่...อิๆ
"แล้วจะไปเที่ยวที่ไหนหรอ"
"ไม่รู้สิ...เห็นเร่นน่าเพื่อนเค้าบอกว่าจะไปทะเล แต่ไม่รู้ว่าที่ไหนอ่ะ" และแล้วเดทแรกของคู่รักคู่นี้ก็ถูกกำหนดขึ้นภายในวันหยุดที่กำลังจะมาถึง
...
...ก่อนจบตอนนี้ขอแถมอีกนิดน้า
"อ้า...แมวน้อยของฉัน ใครก็ได้ช่วยเอาลูกฉันลงจากต้นไม้ที เห้...คิมกุกจงนายอย่ายืนดูเฉยๆ ดิ" ในระหว่างการเตรียมสนามสอบแข่งขันด้านวิชาการทางโรงเรียนก็กำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมห้องสอบ ส่วนท่านประธารซาโตะสุดเนี๊ยบคนนี้ก็กำลังยุ่งๆ กับการตามลูกแมวน้อยสุดที่รัก...เอิ้มมม เหอะๆ ที่เกาะอยู่บนต้นไม้
"นายก็ไม่น่าเอาแมวมาโรงเรียนด้วยเลย ลำบากฉันอีกแล้วเนี้ย" คิมกุกจงบ่นๆ ก่อนที่จะกระโดดตีลังกาขึ้นต้นไม้ไปเอาแมวน้อยของซาโตะลงมา แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝัน...ในขณะที่ลูกแมวน้อยของซาโตะก็กระโดดลงมาเหยียบหน้าคิมกุกจงพี่ชายของเรียวริเต็มๆ
...เมี้ยววว
"ในที่สุดก็ลงมาจากต้นไม้แล้วสินะลูกรัก" ท่านประธารซาโตะรีบเข้ามาอุ้มแมวน้อยของเขา แต่ทว่า...สภาพหน้าของคิมกุกจงแทบดูมิได้ เหอะๆ น่าสงสารแมวจริงๆ ไปขวนหน้าตาอันหล่อๆ ของพี่ชายเรียวริได้ไง 555+
แมวขวน...! อ่ะเหมี้ยววว
"ม่ายยย แงๆ อิแมวบ้า...แกบังอาจขวนหน้าชานรึ เหอะๆ ชานจะกินแก" คิมกุกจงแหกปากร้องตะโกนโว้ยวาย จนท่านประธารหนุ่มผู้เป็นเจ้าของแมวน้อยที่แสนจะน่ารักประเคนฝ่าเท้าเข้าเบ้าตาของคิมกุกจงดัง
ตุบ...!!
"ไอ้คิม...แกจะกินลูกฉันหรือ หือ...ไปตายซะ" และแล้วประธารหนุ่มหล่อสุดเนี๊ยบนามว่าซาโตะก็ร่ายวิชานินจาฮาโตริเข้าใส่คิมกุกจงต่อทันที
"มาดิ...คิดว่าฉันกลัวรึ" เฮ้อ...เป็นเพื่อนสนิทกันแท้ๆ ดันมามีเรื่องมีราว...เพราะแมวน้อยตัวเดียว อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
