คดีเกมส์
7.8
เขียนโดย Rinta
วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 10.14 น.
6
6 วิจารณ์
9,352 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 16.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) คดีที่ 1 สายน้ำแห่งความตาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในห้องสี่เหลี่ยมที่มืดมิด มีเพียงแสงไฟจากจอคอมพิวเตอร์และเสียงกดปุ่มของคีย์บอร์ดอย่างต่อเนื่อง แสงจากหน้าจอคิวพิวเตอร์ขนาด 28 นิ้ว เผยให้ให้ใบหน้าของเด็กหนุ่มผมสั้นวัย 16 ปี ใบหน้าผอมเรียว ผิวสีขาวเนียน สายตากำลังอ่านข้อความที่ปรากฎบนหน้าจอ
" เหอะ เจอง่ายกว่าที่คิดแฮะ " เด็กหนุ่มพูดไปพลางยกน้ำโค้กกระป๋องขึ้นมาดื่มแล้ว แสยะยิ้ม~
07:00 น. ณ หน้าโรงเรียนชินเซย์
" ริน !! " เสียงตะโกนของหญิงสาวขึ้นมาข้างหลังของเด็กหนุ่ม
" อะไรกัน เรียกซะเสียงดังลั่นเลยนะเนย์ " เด็กหนุ่มหันไปตามเสียงเรียกและพูดออกไป
|| เธอชื่อ ชิโร่ เนย์โกะ อายุ 16 เพื่อนร่วมห้องกับผมตั้งแต่สมัยอนุบาล ถึงตอนนี้จะอยู่ ปี1 แล้วก็เถอะ ยังไม่เคยอยู่คนละห้องกับยัยนี่เลย ||
" เปิดเทอมวันแรกก็เลยอยากมาเจอเร็วๆน่ะ " หญิงสาววิ่งมาหาเด็กหนุ่มพร้อมพูดออกไปอย่างร่าเริง
" การพักผ่อนช่วงปิเทอมของฉันหมดลงอีกแล้ว น่ารำคาญจริงๆเลย " เด็กหนุ่มผมสีแดงทำหน้าตาเซ็งสุดขีด
|| ลืมแนะนำตัว ผมชื่อ ซาคาอิ รินตะ อายุ 16 เป็นแค่เด็ก ม.ปลายธรรมดาๆ ||
" นี่ตอนเลิกเรียนกลับบ้านด้วยกันนะ " เธอทำสายตาอ้อนวอน เหมือนกับแมวน้อยที่ชอบอ้อนเจ้าของ
" เฮ้ออออ ~ ปกติก็กลับด้วยกันอยู่แล้วไม่ใช่รึไง " ผมตอบกลับไปด้วยสีหน้าเย็นชา
16:00 น.
" ไปกันเถอะ " เด็กหนุ่มพูดขึ้นจากข้างหลังของเด็กสาวขณะยืนรอ
" กรี๊ดดดด !! อย่าทำให้ตกใจสิ " หญิงสาวทำหน้าตาแตกตื่น พร้อมตะโกนตักเตือนผู้ชายที่อยู่ข้างหลัง
" โทดทีๆ พอดีมันเพลียๆน่ะ " ผมพูดขึ้น เพื่อให้เธอหายตกใจ
" งั้นแวะไปกินข้าวที่ร้านประจำมั้ย " เธอพูดพร้อมมองผมด้วยสายตาเป็นห่วง
" เอางั้นก็ได้ " ผมตอบออกไปโดยไม่ลังเล คงเพราะผมหิวมากแน่ๆเลย
16:30 น.
พวกเราทั้งคู่ได้มาถึงร้านอาหารเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำ ถึงจะเป็นร้านเล็กๆ แต่ราเมนของที่นี่อร่อยมากเลย ในร้านมีลูกค้ายังไม่มาก ก็เหมือนปกติ มีประมาณ 2 - 3 คน ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะว่างพร้อมสั่ง ราเมนไป แบบพิเศษ 2 ชาม
" เฮีย เอาราเมนแบบพิเศษเหมือนเดิม 2 ชามนะ " ผมพูดไปอย่างเคย คงเพราะผมสนิทกับเจ้าของ
ร้านละมั้ง
" ได้เลย วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกสินะ เดียวเฮียจัดให้ " เขาพูดตอบกลับมาพร้อมชู 2 นิ้วให้พวกผม
" รินนี่กินแต่ราเมนตลอดเลยนะไม่คิดจะสั่งอย่างอื่นบ้างเหรอ " เธอถามผมพร้อมกับยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
" แหม่ ปกติเธอก็สั่งตามฉันตลอดเลยไม่ใช่รึไง " ผมตอบไปแบบกวนโอ๊ย ~
ปัง!! ปัง!! ปัง!! ~~ มีเสียงที่คล้ายปืนดังขึ้น 3 ครั้ง ที่แม่น้ำ
" กรี๊ดดดดดดดด อุ๊บ! " ผมเอามือปิดปากเพื่อนสนิทของผมเอาไว้ แล้วกดหัวของเธอลงใต้โตะ
คนในร้านตกใจกันหมดจึงก้มลงไปหมอบที่ใต้โตะ ผมเองก็เช่นกัน
ผ่านไปประมาณ 2 นาที ผมก็เดินออกมาดู เจอร่างมนุษย์ คาดว่าเป็นผู้ชาย อายุ ราวๆ 50 กว่าๆ ลอยแบบหงายหน้าอยู่บนผิวน้ำและมือขวาของเขาได้ถือปืนเอาไว้ และคนอื่นๆในร้าน และบริเวรนั้นจึงได้แห่กันมาดู
" เนย์ โทรเรียกรถตำรวจ เร็วเข้า " ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูน่ากลัว
" เฮ้ย !! รีบช่วยเอาขึ้นมาเร็ว !! " มีคนตะโกนออกมาจากที่ไกลๆ
ผมที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก็ได้รุ้ทันทีว่าไม่สามารถช่วยได้แล้ว จึงได้ตะโกนไปอย่างเสียงแข็งว่า
" อย่าเข้ามาใกล้เชียวนะ !!! เราช่วยเขาไม่ได้แล้ว ห้ามใครเข้าใกล้บริเวณนี้เด็ดขาดจนกว่าตำรวจจะมา " เมื่อผมพูดจบ ทุกคนต่างพากันแตกตื่น เมื่อเวลา่ผ่านไปไม่ถึง 20 นาที ทางตำรวจก็มาถึง
|| ตอนแรกเอาไปแค่นี้ก่อนก็แล้วกันเน่ออออ เดียวมีเวลาว่างๆผมจะมาเขียนต่อนะฮะ ||
" เหอะ เจอง่ายกว่าที่คิดแฮะ " เด็กหนุ่มพูดไปพลางยกน้ำโค้กกระป๋องขึ้นมาดื่มแล้ว แสยะยิ้ม~
07:00 น. ณ หน้าโรงเรียนชินเซย์
" ริน !! " เสียงตะโกนของหญิงสาวขึ้นมาข้างหลังของเด็กหนุ่ม
" อะไรกัน เรียกซะเสียงดังลั่นเลยนะเนย์ " เด็กหนุ่มหันไปตามเสียงเรียกและพูดออกไป
|| เธอชื่อ ชิโร่ เนย์โกะ อายุ 16 เพื่อนร่วมห้องกับผมตั้งแต่สมัยอนุบาล ถึงตอนนี้จะอยู่ ปี1 แล้วก็เถอะ ยังไม่เคยอยู่คนละห้องกับยัยนี่เลย ||
" เปิดเทอมวันแรกก็เลยอยากมาเจอเร็วๆน่ะ " หญิงสาววิ่งมาหาเด็กหนุ่มพร้อมพูดออกไปอย่างร่าเริง
" การพักผ่อนช่วงปิเทอมของฉันหมดลงอีกแล้ว น่ารำคาญจริงๆเลย " เด็กหนุ่มผมสีแดงทำหน้าตาเซ็งสุดขีด
|| ลืมแนะนำตัว ผมชื่อ ซาคาอิ รินตะ อายุ 16 เป็นแค่เด็ก ม.ปลายธรรมดาๆ ||
" นี่ตอนเลิกเรียนกลับบ้านด้วยกันนะ " เธอทำสายตาอ้อนวอน เหมือนกับแมวน้อยที่ชอบอ้อนเจ้าของ
" เฮ้ออออ ~ ปกติก็กลับด้วยกันอยู่แล้วไม่ใช่รึไง " ผมตอบกลับไปด้วยสีหน้าเย็นชา
16:00 น.
" ไปกันเถอะ " เด็กหนุ่มพูดขึ้นจากข้างหลังของเด็กสาวขณะยืนรอ
" กรี๊ดดดด !! อย่าทำให้ตกใจสิ " หญิงสาวทำหน้าตาแตกตื่น พร้อมตะโกนตักเตือนผู้ชายที่อยู่ข้างหลัง
" โทดทีๆ พอดีมันเพลียๆน่ะ " ผมพูดขึ้น เพื่อให้เธอหายตกใจ
" งั้นแวะไปกินข้าวที่ร้านประจำมั้ย " เธอพูดพร้อมมองผมด้วยสายตาเป็นห่วง
" เอางั้นก็ได้ " ผมตอบออกไปโดยไม่ลังเล คงเพราะผมหิวมากแน่ๆเลย
16:30 น.
พวกเราทั้งคู่ได้มาถึงร้านอาหารเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำ ถึงจะเป็นร้านเล็กๆ แต่ราเมนของที่นี่อร่อยมากเลย ในร้านมีลูกค้ายังไม่มาก ก็เหมือนปกติ มีประมาณ 2 - 3 คน ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะว่างพร้อมสั่ง ราเมนไป แบบพิเศษ 2 ชาม
" เฮีย เอาราเมนแบบพิเศษเหมือนเดิม 2 ชามนะ " ผมพูดไปอย่างเคย คงเพราะผมสนิทกับเจ้าของ
ร้านละมั้ง
" ได้เลย วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกสินะ เดียวเฮียจัดให้ " เขาพูดตอบกลับมาพร้อมชู 2 นิ้วให้พวกผม
" รินนี่กินแต่ราเมนตลอดเลยนะไม่คิดจะสั่งอย่างอื่นบ้างเหรอ " เธอถามผมพร้อมกับยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
" แหม่ ปกติเธอก็สั่งตามฉันตลอดเลยไม่ใช่รึไง " ผมตอบไปแบบกวนโอ๊ย ~
ปัง!! ปัง!! ปัง!! ~~ มีเสียงที่คล้ายปืนดังขึ้น 3 ครั้ง ที่แม่น้ำ
" กรี๊ดดดดดดดด อุ๊บ! " ผมเอามือปิดปากเพื่อนสนิทของผมเอาไว้ แล้วกดหัวของเธอลงใต้โตะ
คนในร้านตกใจกันหมดจึงก้มลงไปหมอบที่ใต้โตะ ผมเองก็เช่นกัน
ผ่านไปประมาณ 2 นาที ผมก็เดินออกมาดู เจอร่างมนุษย์ คาดว่าเป็นผู้ชาย อายุ ราวๆ 50 กว่าๆ ลอยแบบหงายหน้าอยู่บนผิวน้ำและมือขวาของเขาได้ถือปืนเอาไว้ และคนอื่นๆในร้าน และบริเวรนั้นจึงได้แห่กันมาดู
" เนย์ โทรเรียกรถตำรวจ เร็วเข้า " ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูน่ากลัว
" เฮ้ย !! รีบช่วยเอาขึ้นมาเร็ว !! " มีคนตะโกนออกมาจากที่ไกลๆ
ผมที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก็ได้รุ้ทันทีว่าไม่สามารถช่วยได้แล้ว จึงได้ตะโกนไปอย่างเสียงแข็งว่า
" อย่าเข้ามาใกล้เชียวนะ !!! เราช่วยเขาไม่ได้แล้ว ห้ามใครเข้าใกล้บริเวณนี้เด็ดขาดจนกว่าตำรวจจะมา " เมื่อผมพูดจบ ทุกคนต่างพากันแตกตื่น เมื่อเวลา่ผ่านไปไม่ถึง 20 นาที ทางตำรวจก็มาถึง
|| ตอนแรกเอาไปแค่นี้ก่อนก็แล้วกันเน่ออออ เดียวมีเวลาว่างๆผมจะมาเขียนต่อนะฮะ ||
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ