Secret Doll
8.5
เขียนโดย budsaracome
วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 15.21 น.
12 chapter
68 วิจารณ์
14.72K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 มีนาคม พ.ศ. 2558 23.09 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ความลับ 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " ล้างความจำ นี่คืออะไรอ่ะ จะถึงตายมั้ย " โหยยย ฟังดูน่ากลัวหว่ะ ล้างความจำนี่มันยังไงเนี่ย ทำยังไง เหมือนล้างจาน ซักผ้ารึเปล่าวะ
" ก็ไม่ถึงตายหรอก แค่จำอะไรไม่ได้ ทั้งความทรงจำดี และ ความทรงจำร้าย จะถูกรีเซ็ตเป็นศูนย์เท่านั้นเอง ที่สำคัญไม่เจ็บด้วย แค่หลับไปตื่นมาก็เหมือนคนติ๊งต๊อง เอ๋อรับประทานเท่านั้น อยากลองดูมั้ยครับ "ไอหมอนี่ กวนบาทา ซะแล้ว
" ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้อยากรู้ลึก รู้ซึ้ง ถึงขนาดนั้น "
~~~~~~ ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ~~~~~~
มีเสียงกระดิ่ง หน้าร้านดังด้วยอ่ะ ลูกค้าคนแรกของบอมมมม อิอิ ฉันรีบปราดด้วยความเร็วไปที่เคาท์เตอร์ เพื่อที่จะได้เสนอหน้าไปให้เค้าเห็นโดยเร็วที่สุด ก็งี้แหละคนมี สปิริต อะนะลูกค้า คนนี้เป็นผู้หญิงแฮะ แต่ดูเธอ หม่นหมองยังไงก็ไม่รู้อ่ะ หน้าก็เศร้ามากเลย
" คุณผู้หญิง มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ "
เอ้ย ไอหมอนี่มาเมื่อไหร่เนี่ย มะกี้ยังอยู่หลังร้านอยู่เลย และที่สำคัญมาตัดหน้ากันเห็นๆ ทำงี้ได้ไงย่ะ เดี๋ยวเถอะ
" เอ่อ คือฉันจะมาเช่าตุ๊กตาค่ะ "
" ครับ อยากได้แบบไหน เชิญเลือกได้เลยครับ "
พอพูดจบ นายลูกอมก็เดินนำผู้หญิงคนนั้น เข้าไปข้างใน ตรงไปยังชั้นวางตุ๊กตา มหาหลอนเหล่านั้น ขอย้ำว่า 'มหาหลอน' ในความคิดฉัน ถึงแม้ฉันจะมีลีอาห์ อยู่แล้วก็เหอะ แต่ก็ยังกลัวตุ๊กตา พวกนี้อยู่ดีอ่ะ บอมมิชอบ และฉันจะมายืนอยู่ตรงนี้ทำซากอะไรวะ
" นาย ลูกอม หน้าหวาน รอเค้าด้วยยยยย "อิอิ ก็หมอนั่นหน้าหวานจริงๆอ่ะ อ้ายยยย คิดอะไร๊ เดี๋ยวฟ้าผ่า
" คุณผู้หญิง จะเช่าไปให้ใครเหรอครับ "
นายลูกอม ถามคุณลูกค้าที่เดินตามหลัง โดยที่ตายังคงจับจ้องไปตามกล่องตุ๊กตา บนชั้นวาง อย่าง ใจจดใจจ่อ นายจะหาไฝ บนหน้าตุ๊กตารึไง หันมาพูดกับลูกค้าหน่อยสิ มารยาทแย่ชะมัดเลย
" ฉันจะเอาไป ให้ลูกสาวฉันค่ะ เธอไม่ค่อยมีเพื่อนเลย เข้ากับใครไม่ค่อยได้ ทุกวันนี้ก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องคนเดียว ไม่ยอมไปเที่ยว เล่น เหมือนเด็กคนอื่นๆ เลย ฉันเป็นห่วงมากค่ะ กลัวว่าแกจะเป็นโรคซึมเศร้า "เธอ พูดไป เสียงก็สั่นไป เหมือนคนจะร้องไห้ น่าสงสารจัง
" งั้นผมว่า เอาตัวนี้ละกัน นะครับ "
นายลูกอมซูกัส เอื้อมมือขึ้นไปหยิบกล่องตุ๊กตา ที่อยู่ชั้นบนสุดของชั้นวางลงมา มันเป็นกล่องไม้ ที่ดู อืมมม เรียกว่าไงหล่ะ หลอน ก็แล้วกัน น่าจะเหมาะสุดละ พอหมอนั่นหยิบมาได้แล้วก็เดินนำ พวกเรากลับไปที่เคาท์เตอร์ คงจะทำการปลุกผี เอ้ย ร่ายเวทมนต์ ละมั้ง
" ชอบมั้ยครับ ตัวนี้ ถ้าชอบ ผมจะได้ทำให้มันมีชีวิต "
คุณลูกค้า ถึงกับอึ้งไปเลย กับคำว่า ' ทำให้มันชีวิต ' ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอในตอนนี้ดีเลยหล่ะ
" ค่ะ ชอบค่ะ มันจะมีชีวิตได้จริงๆเหรอค่ะ ฉันอยากจะเชื่อนะค่ะ แต่ก็ยัง " คุณลูกค้าเธอตอบแบบยังกล้าๆกลัวๆ
" ได้สิครับ ร้านเราทำได้อยู่แล้ว แต่ว่า คุณต้องสัญญากับเราก่อน นะครับว่าจะเก็บมันเป็นความลับ ตลอดไป "
พอนายลูกอมซูกัส พูดจบ เค้าก็เดินไปหยิบกระดาษแผ่นนึงขนาดเท่าๆ กับกระดาษเอสี่ในนั้นมีตัวอักษร สีทอง เขียนเอาไว้ว่า
ข้าพเจ้า.................................
จะขอสัญญาว่าจะเก็บเรื่องราวทั้งหมดที่ข้าพเจ้าได้พบเจอจากร้าน Secret Doll
ไว้เป็นความลับ ถ้าข้าพเจ้าไม่สามารถปฎิบัติตามคำสัญญานี้ได้
ข้าพเจ้า..................................
ขอมอบความทรงจำทั้งหมดข้าพเจ้า ให้แก่ทางร้านอย่างไม่มีเงื่อนไข
ลงชื่อ พยาน.........................
ณ วันที่..............................
โอ้ แม่เจ้าาาาา!! นี่จะเช่าบ้านหรือจะเช่าตุ๊กตากันฟร่ะเนี่ย ทำไมต้องทำขนาดนี้อ่ะ โหหหหหหห !! คนสวยรับม่ายยย ด้ายยยย!!
หลังจากที่คุณลูกค้าอ่าน เนื้อความในสัญญาวนไปมาอยู่สักพัก ก็ตัดสินใจเซ็น ลงไป แล้วดันคืนกลับไปให้นายลูกอม พอนายลูกอมอ่านเสร็จก็เซ็น ลงไปตรงช่องพยาน เป็นอันเสร็จพิธี เอ้ยย ไม่ใช่ละและแล้วก็ถึงเวลา นายซูกัสแสดงอภินิหารอีกครั้ง ฮ่าาา!!
วิธีทุกอย่างมันเหมือนกับ ที่เค้าทำให้ลีอาห์ มีชีวิตขึ้นมาเดะๆ สักพัก เจ้าตุ๊กตาเด็กผู้หญิงก็ลืมตา และลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว ซึ่งในช่วงนี้จะหลอนมากค่ะ มันเหมือนผีที่ถูกปลุกขึ้นจากโลงยังไง อย่างงั้น เลย ที่ดูจะอึ้งสุดๆ ก็คงไม่พ้นคุณลูกค้า ที่ทำท่าจะวิ่งหนีอยู่ท่าเดียว เธอคงช็อคเหมือนฉันสินะ น่าเห็นใจแต่บางอย่างก็ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองนะค่ะ
" ให้เค้าชื่ออะไรดีครับ คุณผู้หญิง "
นายลูกอมหันมาถามหลังจากที่จัดแต่งแอคเซสเซอรี่ บนตัวตุ๊กตาให้เข้าที่แล้ว งามหยดย้อยมากค่ะ คุณชาย แต่ดูเหมือนว่าสติของคุณลูกค้ายังไม่กลับเข้าที่ดี น่าสงสาร จริงๆ
" ถ้างั้น ชื่อแมรี่ ไม๊ครับ ผมว่ามันดูเข้ากับเธอดี "
" ก็ไม่ถึงตายหรอก แค่จำอะไรไม่ได้ ทั้งความทรงจำดี และ ความทรงจำร้าย จะถูกรีเซ็ตเป็นศูนย์เท่านั้นเอง ที่สำคัญไม่เจ็บด้วย แค่หลับไปตื่นมาก็เหมือนคนติ๊งต๊อง เอ๋อรับประทานเท่านั้น อยากลองดูมั้ยครับ "ไอหมอนี่ กวนบาทา ซะแล้ว
" ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้อยากรู้ลึก รู้ซึ้ง ถึงขนาดนั้น "
~~~~~~ ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ~~~~~~
มีเสียงกระดิ่ง หน้าร้านดังด้วยอ่ะ ลูกค้าคนแรกของบอมมมม อิอิ ฉันรีบปราดด้วยความเร็วไปที่เคาท์เตอร์ เพื่อที่จะได้เสนอหน้าไปให้เค้าเห็นโดยเร็วที่สุด ก็งี้แหละคนมี สปิริต อะนะลูกค้า คนนี้เป็นผู้หญิงแฮะ แต่ดูเธอ หม่นหมองยังไงก็ไม่รู้อ่ะ หน้าก็เศร้ามากเลย
" คุณผู้หญิง มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ "
เอ้ย ไอหมอนี่มาเมื่อไหร่เนี่ย มะกี้ยังอยู่หลังร้านอยู่เลย และที่สำคัญมาตัดหน้ากันเห็นๆ ทำงี้ได้ไงย่ะ เดี๋ยวเถอะ
" เอ่อ คือฉันจะมาเช่าตุ๊กตาค่ะ "
" ครับ อยากได้แบบไหน เชิญเลือกได้เลยครับ "
พอพูดจบ นายลูกอมก็เดินนำผู้หญิงคนนั้น เข้าไปข้างใน ตรงไปยังชั้นวางตุ๊กตา มหาหลอนเหล่านั้น ขอย้ำว่า 'มหาหลอน' ในความคิดฉัน ถึงแม้ฉันจะมีลีอาห์ อยู่แล้วก็เหอะ แต่ก็ยังกลัวตุ๊กตา พวกนี้อยู่ดีอ่ะ บอมมิชอบ และฉันจะมายืนอยู่ตรงนี้ทำซากอะไรวะ
" นาย ลูกอม หน้าหวาน รอเค้าด้วยยยยย "อิอิ ก็หมอนั่นหน้าหวานจริงๆอ่ะ อ้ายยยย คิดอะไร๊ เดี๋ยวฟ้าผ่า
" คุณผู้หญิง จะเช่าไปให้ใครเหรอครับ "
นายลูกอม ถามคุณลูกค้าที่เดินตามหลัง โดยที่ตายังคงจับจ้องไปตามกล่องตุ๊กตา บนชั้นวาง อย่าง ใจจดใจจ่อ นายจะหาไฝ บนหน้าตุ๊กตารึไง หันมาพูดกับลูกค้าหน่อยสิ มารยาทแย่ชะมัดเลย
" ฉันจะเอาไป ให้ลูกสาวฉันค่ะ เธอไม่ค่อยมีเพื่อนเลย เข้ากับใครไม่ค่อยได้ ทุกวันนี้ก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องคนเดียว ไม่ยอมไปเที่ยว เล่น เหมือนเด็กคนอื่นๆ เลย ฉันเป็นห่วงมากค่ะ กลัวว่าแกจะเป็นโรคซึมเศร้า "เธอ พูดไป เสียงก็สั่นไป เหมือนคนจะร้องไห้ น่าสงสารจัง
" งั้นผมว่า เอาตัวนี้ละกัน นะครับ "
นายลูกอมซูกัส เอื้อมมือขึ้นไปหยิบกล่องตุ๊กตา ที่อยู่ชั้นบนสุดของชั้นวางลงมา มันเป็นกล่องไม้ ที่ดู อืมมม เรียกว่าไงหล่ะ หลอน ก็แล้วกัน น่าจะเหมาะสุดละ พอหมอนั่นหยิบมาได้แล้วก็เดินนำ พวกเรากลับไปที่เคาท์เตอร์ คงจะทำการปลุกผี เอ้ย ร่ายเวทมนต์ ละมั้ง
" ชอบมั้ยครับ ตัวนี้ ถ้าชอบ ผมจะได้ทำให้มันมีชีวิต "
คุณลูกค้า ถึงกับอึ้งไปเลย กับคำว่า ' ทำให้มันชีวิต ' ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอในตอนนี้ดีเลยหล่ะ
" ค่ะ ชอบค่ะ มันจะมีชีวิตได้จริงๆเหรอค่ะ ฉันอยากจะเชื่อนะค่ะ แต่ก็ยัง " คุณลูกค้าเธอตอบแบบยังกล้าๆกลัวๆ
" ได้สิครับ ร้านเราทำได้อยู่แล้ว แต่ว่า คุณต้องสัญญากับเราก่อน นะครับว่าจะเก็บมันเป็นความลับ ตลอดไป "
พอนายลูกอมซูกัส พูดจบ เค้าก็เดินไปหยิบกระดาษแผ่นนึงขนาดเท่าๆ กับกระดาษเอสี่ในนั้นมีตัวอักษร สีทอง เขียนเอาไว้ว่า
ข้าพเจ้า.................................
จะขอสัญญาว่าจะเก็บเรื่องราวทั้งหมดที่ข้าพเจ้าได้พบเจอจากร้าน Secret Doll
ไว้เป็นความลับ ถ้าข้าพเจ้าไม่สามารถปฎิบัติตามคำสัญญานี้ได้
ข้าพเจ้า..................................
ขอมอบความทรงจำทั้งหมดข้าพเจ้า ให้แก่ทางร้านอย่างไม่มีเงื่อนไข
ลงชื่อ พยาน.........................
ณ วันที่..............................
โอ้ แม่เจ้าาาาา!! นี่จะเช่าบ้านหรือจะเช่าตุ๊กตากันฟร่ะเนี่ย ทำไมต้องทำขนาดนี้อ่ะ โหหหหหหห !! คนสวยรับม่ายยย ด้ายยยย!!
หลังจากที่คุณลูกค้าอ่าน เนื้อความในสัญญาวนไปมาอยู่สักพัก ก็ตัดสินใจเซ็น ลงไป แล้วดันคืนกลับไปให้นายลูกอม พอนายลูกอมอ่านเสร็จก็เซ็น ลงไปตรงช่องพยาน เป็นอันเสร็จพิธี เอ้ยย ไม่ใช่ละและแล้วก็ถึงเวลา นายซูกัสแสดงอภินิหารอีกครั้ง ฮ่าาา!!
วิธีทุกอย่างมันเหมือนกับ ที่เค้าทำให้ลีอาห์ มีชีวิตขึ้นมาเดะๆ สักพัก เจ้าตุ๊กตาเด็กผู้หญิงก็ลืมตา และลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว ซึ่งในช่วงนี้จะหลอนมากค่ะ มันเหมือนผีที่ถูกปลุกขึ้นจากโลงยังไง อย่างงั้น เลย ที่ดูจะอึ้งสุดๆ ก็คงไม่พ้นคุณลูกค้า ที่ทำท่าจะวิ่งหนีอยู่ท่าเดียว เธอคงช็อคเหมือนฉันสินะ น่าเห็นใจแต่บางอย่างก็ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองนะค่ะ
" ให้เค้าชื่ออะไรดีครับ คุณผู้หญิง "
นายลูกอมหันมาถามหลังจากที่จัดแต่งแอคเซสเซอรี่ บนตัวตุ๊กตาให้เข้าที่แล้ว งามหยดย้อยมากค่ะ คุณชาย แต่ดูเหมือนว่าสติของคุณลูกค้ายังไม่กลับเข้าที่ดี น่าสงสาร จริงๆ
" ถ้างั้น ชื่อแมรี่ ไม๊ครับ ผมว่ามันดูเข้ากับเธอดี "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ