จ้าวแห่งเวทมนต์

"ออกไปเร็วเข้า"

"ทำไมเจ้าต้องให้ข้าออกไปมีอะไร"สติเริ่มหลุดลอยซะแล้วแต่ก็ต้องฝืนเอาไว้ไม่อย่างนั้นเกิดเรื่องเลวร้ายแน่

"ข้าบอกให้เจ้าออกก็ออกไปสิ"

"ไม่ข้าจะอยู่ข้างเจ้า"ดื่อด้านซะจริง

"อึก"

ด้านดาร์กไนท์

"เจ้าเป็นอะไรนะ"ข้าเห็นเธอเอามือกุมที่อกถ้าทางดูทรมาร

"ข้าไม่เป็นไรเจ้าออกไปก่อนที่จะสาย"หมายความว่าไง

"ข้าบอกว่าไม่ก็ไม่"

"ดื่อด้าน....แล้วเจ้าจะเสียใจ...."เธอฟุบหลับไปแล้วแต่ที่น่าแปลก..ลายที่หน้าของเธอเริ่มเด่นชัดขึ้นเธอลืมตาขึ้นมาอีกครั้งแต่ที่ข้าเห็นคือตาสีแดงสดและดวงตาที่ไร้จิตใจ

"เจ้าเป็นอะไรนะ"ข้าถามขึ้น  เธอไม่ตอบเพียงแต่

"เฮ้ย.."เธอคร่อมข้าอยู่ก่อนที่จะ

"งับ"

"นี้เจ็บนะ"เธอกัดที่คอของข้าตอนนี้มันมีเลือดไหลออกมา

"เธอดื่มเลือดเพื่ออะไรละ"ก่อนที่จะคิดอะไรมากกว่านั้นสติข้าก็หายไป

ข้าหลับไปนานเท่าไหรไม่รู้แต่เมื่อตื่นขึ้นมาอีกที่

"ข้าขอโทษที่ไม่ได้บอกเจ้าเรื่องนี้"

"ไม่เป็นไรข้าก็ดื่อด้านที่ไม่ออกไปเอง"

"ถ้าหากร่างกายข้าสูญเสียพลังไปมากหรือร่างกายอ่อนแออย่างหนักก็จะเป็นแบบนี้มันเป็นคำสาปจากปีศาจ"คำสาปเหรอมิน่าละถึงอยากให้ข้าออกไไปเพราะอย่างนี้เองสินะ

"เจ้านอนต่อก็ได้นะ"เธอพูดเมื่อเห็นผมลุกขึ้นนั่ง

"ไม่ละต้องเดินทางต่อก็ๆได้"

"ไปที่อาณาจักร ฟาโทเปียกัน"เธอพูดเสนอ

"ไปทำไมละก็มีเรื่องให้ศึกษานะ"เรื่องให้ศึกษาคงไมีอะไรอีกนะ ลางสังหรณ์ของข้าบอกว่าต้องมีเรื่องเลวร้ายแน่

"ไม่มีอะไรอีกใช้ไม"

"ก็มีนิดหน่อย"นั้นไง

"ก็ได้ๆแต่ไปที่นั้นใช้เวลา5วันนะกว่าจะไปถึงนะ"

"อืม..."

"เจ้ามีเล็บของสัตว์ปีศาจไหม"จะทำอะไรอีกละ

"จะว่ามีก็มีนะแต่เจ้าจะทำอะไร"

"เอามาก่อนเดียวก็รู้"ข้ายืนเล็บสัตว์ปีศาจให้เธอแล้วเธอก็วาดวงเวทที่พื้นเป็นวงเวทที่ไม่รู้จักอีกแล้วเวทต้องห้ามละสิจากนั้นเธอก็เอาเล็บนั้นมาจิ้มที่นิ้วจนเลือดออกและเอานิ้วที่มีเลือดแตะที่มืออีกข้างให้เลือดเป็นที่นิ้วทั้งห้าก่อนจะเอามาทาบกับวงเวท

"พาทาคิส   มิยากิส   โอเทณีส    ธากาเซีย จุดจบคือ ฟาโทเปีย"

พรึบ

ข้าและเธออยู่ในซอกหลืบของบ้านในอาณาจักฟาโทเปีย

"วาดวงเวทไว้แบบนั้นเดียวก็มีคนว่าเจ้าหรอก"

"ไม่เป็นไรเพราะเมื่อเสร็จแล้วมันจะหายไป"

"แล้วข้าวของละ"
"อยู่นั้น"เธอชี้ไปข้างข้าและเห็นกระเป๋าสัมภาระ

"สะดวกจริงนะ จะไปไหนต่อละ"

"โรงเรียนฟาโทเปีย"

"อะไรนะเจ้าจะเรียนเหรอ"

"ใช้ข้ายังมีสิ่งที่ต้องศึกษาอยู่มากแค่ภาษากับชื่ออาณาจักรไม่พอหรอก"

"แล้วเรื่องชื่อกับผู้ปกครองละ"

"โค จิน ออกมา"เธอเรียกโคกับจินออกมา

"มีอะไรหรือขอรับ"

"พวกเจ้าแปลงกายเป็นมนุษย์ได้หรือไม่"

"ได่ขอรับ"คงมีพลังเวทสูงจึงแปลงกายเป็นมนุษย์ได้สินะ

"งั้นก็"เธอกระซิบกับหมาป่าทั้งสอง

"เข้าใจไหม"
"ขอรับ"

"แล้วที่พักละ"

"ตามข้ามาสิ"เธอเดินนำไปที่ที่หนึ่งอยู่ใกล้ป่าปีศาจ

"เราจะพักที่นี้"เธอบอกกับข้าเมื่อข้าเห็นก็อึงไปพักหนึ่ง

"แน่ใจนะ"ข้าถามเธอเพราะว่าที่เธอพาข้ามามันเป็นคฤหาสน์