จ้าวแห่งเวทมนต์

เธอคิดอะไรอยู่กันแน่นะถึงได้คิดจะไปเข้าใกล้สัตว์ปีศาจแถมเป็นปีศาจหมาป่า
"เฮ้  แม่หนูอย่าเข้าใกล้มันนะเดียวก็ตายหรอก"มีชาวเมืองผู้หวังดีคนหนึ่งบอก
"ไม่เป็นไรข้าจะไม่ทำอะไรเจ้า อย่ากลัวเลย"ดูเหมือนเธอจะพูดกับหมาป่าสีดำนั้น
ด้านซาอิ
"เจ้าอย่ากลัวข้าไปเลยนะ"สัตว์ปีศาจผู้น่าสงสารโดนพวกมนุษย์จับมาสินะ
อย่าเข้าใกล้ข้าเจ้ามนุษย์    ไม่อยากจะเชื่อพูดได้ด้วยเหรอ
เพราะพวกแกทำให้คู่หูข้าบาดเจ็บ    คิดอะไรสนุกๆออกแล้วละ
นี้เจ้าหมาป่าข้ามีข้อเสนอให้
ข้อเสนออะไร
ถ้าข้าช่วยคู่หูของเจ้าได้เจ้าทั้งสองจะต้องมาเป็นผู้รับใช้ข้าสนใจมั้ยละ
ข้าจะเชื่อแกได้ยังไง
ถ้าไม่รีบเข้าละก็คู่หูเจ้าอาจจะตายก็ได้นะ   มันนิ่งคิดชัวครู่
ก็ได้ข้ายอมรับขอเสนอนั้น
ด้านดาร์กไนท์
"ไม่น่าเชื่อเธอทำให้มันสงบลงได้"ข้าตกใจอยู่ไม่น้อยและกว่าที่ผมจะคิดอะไรไปมากกว่านั้น
"เจ้าตัวนี้ราคาเท่าไร"เธอถามราคากับผู้ที่เป็นเจ้าของ
"นี้เจ้าคิดอะไรอยู่กันนะ"อยู่ๆก็อยากได้ซะงั้น
"อ..เออ100,000มินเลียนขอรับ"ให้ตายสิแพงชะมัดแต่ก็ไม่แปลกหมาป่านะเป็นสัตว์ปีศาจที่แข็งแกร่งมากจับได้ยากถ้าแพงคงไม่แปลก
"อืม..ข้ามีเงินไม่มากขนาดนั้นแต่ข้ามีอะไรจะแลก"แล้วเธอก็เอาบางอย่างออกมานั้นก็คือ
"อัญมณีสีขาว"เธอมีมันได้ยังไงอัญมณีสีขาวถือเป็นของหายากมากเลยนะ
"ตะ..แต่ว่า"รู้สึกคนขายจะโลภมากแหะ
"มันไม่ใช้อัญมณีธรรมดาหรอกนะมันคือไวน์โอเน็ต"ไวน์โอเน็ตอัญมณีแห่งพระเจ้านั้นนะเหรอ
"ว่าไงละเจ้าสนใจจะแลกไหม"
"ขอรับตกลง"ถ้าใครไม่ตกลงก็โง่แล้วละนะ
"นี้เจ้านะมีของแบบนั้ยด้วยเหรอ"
"อัญมณีนั้นนะเหรอมันหายากมากเลยเหรอ"
"แน่สิเพราะหายากมากเลย"
"ไม่ใช้ว่าหายากหรอกมีแต่ผู้มีใจบริสุทธิ์ถึงจะหามันไดง่ายนะ"
"ว่าแต่จะทำยังไงกับหมาป่าตัวนี้ละ"
"เจ้านำทางข้าไปสิ"อะไรนะไปไหนอีกละ
เมื่อตามเจ้าหมาป่านั้นมาได้สักพักก็มาถึงถ่ำๆหนึ่งและเมื่อเข้าไปข้างในก็พบหมาป่าสีขาวที่มีบาดแผลและดูเหมือนมัน
"หืมรู้สึกมาช้าไปนะมันตายแล้วแต่ไม่ใช้ปัญหาสะเท่าไร"
"มันไม่มีทางทำให้มันฟื้นได้หรอกอย่าเสียพลังเวทให้เปลืองเลย"
"เจ้าโง่เงียบสะ"
"อะไรนะ"ก็ได้ๆ้ายอมแพ้แล้วเห็นเธอเอามือไปแตะที่หัว
"ข้าขอวิงวอนต่อท่าน    ขอให้ความปรารถนาของข้าเป็นจริง     มีอาสาดีส"พลันมีแสงอยู่รอบตัวหมาป่าสีขาวตัวนั้นคาถาอะไรนะข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
"หะเป็นไปไม่ได้