ภพรักหิมวันต์

 ณ วังบดินทร์เดชายามเช้า ดูเหมือนวันนี้จะคึกคักเป็นพิเศษ ก็แน่สิ วันนี้เป็นวันเกิดธิดาคนโตสุดสวยของหม่อมเจ้าทัตเทพกับหม่อมหญิงเอื้องดารานี่นา

 วันนี้เจ้าของงาน 'หม่อมราชวงศ์หญิงวรินนารา บดินทร์เดชา' จะมีอายุครบ19ปีแล้ว ได้จัดการ 'เซอร์ไพร์ส' แขกที่มาในงานวันเกิดนี้ด้วยการจัดการแสดงชุดพิเศษเอาไว้ต้อนรับเรียบร้อยแล้ว 

 "ขอต้อนรับท่านผู้มีเกีรยติทุกท่านเข้าสู่งานครบรอบอายุ 19 ปี ของหม่อมราชวงศ์หญิงวรินนารา บดินทร์เดชา ซึ่งเจ้าของวันเกิดก็ได้จัดการแสดงมาชุดหนึ่งเพื่อเป็นการขอบคุณท่านผู้ที่มาร่วมงานในเวลานี้ ขอเชิญทุกท่านชมการแสดงได้แล้วครับ"

 สิ้นเสียงพิธีกร ร่างบางของวรินนาราและเหล่านางรำทั้ง6คนที่อยู่ในชุดนางกินรีสีขาวดูงามสง่า หากแต่เจ้าของวันเกิดกับแต่งตัวด้วยชุดกินรีสีทองที่ประดับด้วยปีกสีขาวที่ดูเด่นสะดุดตากว่านางรำทุกคน ซึ่งการแสดงที่ว่านั้นคือ 'ระบำกินรีร่อน' 

 การแสดงของวรินนาราสะกดให้ผู้คนต่างหลงใหลในการรำที่อ่อนช้อยงดงาม วรินนาราเองก็รู้สึกเหมือนว่าตนเองเคยแสดงการรำแบบนี้เมื่อนานแสนนานมาแล้ว แต่ที่ไหนนั้นเธอไม่อาจจำได้

 เมื่อการแสดงจบลง ก็เหมือนว่าบรรยากาศรอบๆตัวนั้นถูกหยุดเวลาเอาไว้ ปราศจากจากเคลื่อนไหวใดๆ ก่อนจะปรากฏไอของควันอะไรบางอย่างที่ลอยมาจางๆ พร้อมปรากฏร่างชายชรานุ่งหนังเสือผู้หนึ่ง

 โอ๊ยยยยย!! ความเจ็บปวดนี้มันคืออะไรกัน!

 วรินนาราคิดในใจก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างกุมขมับ

"จงอย่าตกใจ ตามาดี เจ้าจงลองนึกทบทวน แล้วทุกอย่างจะคลี่คลาย"

 เสียงของชายชราผู้มาเยือนเอ่ยเป็นปริศนาไว้ ก่อนที่ความทรงจำในอดีตของหญิงสาวจะกลับคืนมา

"ท่านตาเมฆสิทธิ์ ฤๅษีผู้ทรงฤทธิ์แห่งป่าหิมพานต์"

 วรินนาราเอ่ย แสดงว่าความทรงจำของนางกลับมาแล้วสินะ 

"ใช่ เจ้าริน ข้ามาที่นี่เพื่อมารับตัวเจ้ากลับไปในที่ที่เจ้าจากมา ป่าหิมพานต์"

"แต่รินไม่ไปไม่ได้หรือเจ้าคะ ท่านตา รินทิ้งพวกเขาไปไม่ได้"

 หญิงสาวเอ่ยก่อนจะหันสายตาไปยังหม่อมเจ้าทัตเทพ หม่อมหญิงเอื้องดารา และหม่อมราชวงศ์นรินธารา ผู้เปรียบเสมือนครึ่งชีวิตของเธอ

"แล้วเจ้าจะทิ้งพ่อแม่ที่แท้จริงของเจ้าได้หรืออย่างไร เจ้าริน??"

คำพูดของนักพรตผู้ทรงศีลทำให้วรินนาราน้ำตาคลอ ถึงเธอจะคิดถึงพ่อแม่เพียงใด แต่เธอก็ทิ้งครอบครัวบดินทร์เดชาไปไม่ได้ ตลอดระยะเวลา 12 ปี ที่หญิงสาวถูกเลี้ยงดูมา ทำให้เธอมองพวกเขาเปรียบเสมือนครอบครัวของเธอเอง แต่ ณ เวลานี้เธอคงต้อง 'จาก' พวกเขาไปเสียแล้ว

"เจ้าอย่ากังวลไปเลย ตาลบความทรงจำที่เกี่ยวกับเจ้าของพวกเขาเรียบร้อยแล้ว หม่อมราชวงศ์วรินนาราจะกลายเป็นเพียงแค่ความฝันของพวกเขาเท่านั้น"

"หลานคงต้องไปจริงๆ ใช่ไหมเจ้าค่ะ"

ฤๅษีเมฆสิทธิ์ไม่ได้เอ่ยอะไร ก่อนจะพยักหน้าเป็นคำตอบ

"รินลานะค่ะ"

วรินนาราเอ่ยพูดกับร่างของบดินทร์เดชาทั้งสามคน พูดจบหญิงสาวเดินเข้าไปยืนอยู่ข้างๆร่างของหลวงตา แล้วร่างทั้งสองก็ค่อยๆจางหายไป ก่อนที่บรรยากาศแห่งวังบดินทร์เดชาจะกลับมารื่นเริงโดยปราศจากหม่อมราชวงศ์หญิงวรินนาราเหมือนเดิม!!