นายตัวร้ายกับไอ่ประสาท
เขียนโดย candyplus
วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.18 น.
แก้ไขเมื่อ 10 มกราคม พ.ศ. 2558 21.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) พี่น้อง 18+
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้ทั้งวันหลัังจากกลับบ้านมาผมก็ไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลยผมยังจำสัมผัสของมันได้ทุกอย่างทั้งมือของมันทั้งปากของมันที่จูบผม แค่ผมคิดหน้าผมก็แดงเหมือนไฟแดงตามสี่แยกแล้วว ติ็งหน่องๆๆๆ เสียงกริ่งดังมาจากหน้าบ้านผมรีบลงไปดูเพราะคิดว่าไอ่นัทมันจะมาหาผมหรือป่าว "เอิ่มสวัสดี...เราขอใช้ห้องน้ำบ้านนายหน่อยได้มั้ยพอดีที่บ้านเราหลังข้างๆเนี่ยท่อน้ำแตก" สิ่งที่ผมลงมาเห็นคือผู้ชายกำลังใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวผิวขาวหุ้นดีที่มีฟองสบู่เต็มตัวพร้อมกับแชมบูที่มีอยู่เต็มหัวมันทำให้ผมอึ้งรับประทานไปพักหนึ่ง "ครับๆได้ครับ" ผมบอกเขาพร้อมกับพาไปที่ห้องน้ำชั้นบนซึ่งไอ่นัททำกลอนประตูพังไปแล้ว "กลอนประตูไม่ดีเหรอครับ" เขาถาม "ครับเพื่อนมันทำเสียเมื่อวันก่อน" ผมตอบเขาเข้าไปในห้องน้ำสักพักก็ออกมา "ขอบใจนายมากๆเลยนะที่ให้เราใช้ห้องน้ำ" "อ่อๆไม่เป็นไรครับ" ผมตอบ "เอ่อลืมแนะนำตัวเลยเรา ชื่อนอท นะ" เขาแนะนำตัวอย่างสุภาพ "เอิ่มเราชื่อ ธนา นะ ยินดีที่ได้รู้จัก" ผมแนะนำตัวพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดตัวให้เขาเพราะตอนนี้ตัวเขากำลังเปียกมากผมรองทรงของเขาเมื่อเปียกน้ำทำให้ดูดีเหลือเกินผมไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังคิดอ่ะไรอยู่ทำไมเขาช่างดูดีอย่างนี้นะนี้ผมกำลังชื่นชมผู้ชายคนอื่นหลังจากที่ตกลงคบกับไอ่นัทเมื่อเช้าเนี่ยนะ "ยังอยู่รึป่าวธนา" เสียงของนอทถ้วงขึ้น "เราเห็นว่านายเหม่ออยู่หนะเป็นอ่ะไรรึป่าว" ้เสียงของนอทชสุภาพมาก "ป่าวๆเราไม่เป็นไร" ผมเดินเพื่อทัี่จะไปห้องน้ำ แอ็ดตุ็บ!!!โอ้ยยย ผมลื่นน้ำจากตัวนอทที่หยดอยู่ตามพื้น นอทที่พยายามจับผมไว้ก็ลื่นด้วยแต่มันไม่เห็นเหมือนในละครเลยเวลาที่พระเอกนางเอกล้มกันหนะเพราะว่ามันเจ็บมากเพราะหลังของผมกระแทกกับพื้นนอทกำลังพยุงตัวเขาลุกขึ้นและยื่นมือมาช่วยให้ผมลุกผมจับมือนั้นไว้มือของเขานุ่มเหลือเกินผมพยายามพยุงตัวเองให้เองให้ลุกขึ้นแต่มือของผมก็เปียกน้ำทำให้ผมเสียสมดุลและทำให้นอทล้มลงมาทับตัวผม คงจะเป็นเพราะเท้าของเขาลื่นด้วย ตอนนี้นอทกำลังอยู่บนตัวของผม "ไม่เป็นไรนะ" ผมถามนอทเบาๆตอนนี้หน้าของเราใกล้กันมากๆผมรู้สึกหน้าร้อนผ่าวในใจผมอยากได้สัมผัสจากปากของเขาจังแต่จิตใต้สำนึกผมก็รู้สึกผิดที่คิดแบบนั้นเขาเองก็คงจะคิดแบบผมเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมช้าๆผมหลับตาจากนั้นเขาก็ประทับรอยจูบเบาๆบนปากของผมผมรู้สึกเหมือนเลือดในตัวเริ่มเดือดพล่านผมจูบตอบเขาแต่โดยดีผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนีั้แต่นอททำให้ผมยั้งใจไม่ได้เขาดูดีมากๆเขาเริ่มใช้ลิ้นเข้ามาสำรวจในปากของผมผมสำผัสได้ถึงความเป็นชายของเขาที่แข็งตัวขึ้นและกำลังขยับไปมาตรงขาอ่อนของผมเขาเร่าร้อนมากๆเขากัดที่ริมฝีปากล่างของผมเบาๆทำให้ผมครางออกมา ทำไมเขาถึงดูเร่าร้อนขนาดนี้ผมพลิกตัวขึ้นและเป็นฝ่ายเริ่มรุกบ้างผมเริ่มพรมจูบจากคอของนอทไปจนถึงท้องน้อยของนอท ผมถอดเสื้อของผมออกเหลือแค่กางเกงนอนของผมเริ่มแข็งตัวขึ้นสะโพกของผมขยับขึ้นลงช้าๆของผมเสียดสีกับของนอทผมถอดบ็อกเชอของนอทออกพร้อมกับถอดกางเกงนอนของผมนอทผลักผมให้ลงไปอยู่ขางล่าง "เดี๋ยวผมเป็นคนทำเอง" เสียงของนอทมีเสน่เหลือเกินต่างจากเมื่อกี้มาก "มีถุงมั้ย"เขาถาม "ที่ลิ้นชัก" เขารีบตรงไปที่ลิ้นชักและกรับมาพร้อมกับห่อฟลอนเขาแกะมันออกอย่างรวดเร็ว นอทกำลังจะเข้ามาในตัวผมแล้วเขาพรมจูบทั่งตัวของผมเริ่มจากน่องไปถึงขาอ่อนของผมนั้นทำให้ผมรู้สึกเสียงซ่านไปทั้งตัว เขาเอาปากของเขาครอบไว้ที่แกนกลางของผมแล้วเริ่มขยับปากช้าๆ อาห์ ผมคราง ติ๋งหน่องๆๆๆเสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้นตอนนี้ผมไม่สนใจเสียงใดๆทั้งนั้นนอทเร่าร้อนมาก "ไอ่ธนาอยู่รึป่าวว่ะ" เวรละ!! เสียงของไอ่นัท ผมรีบผลักตัวออกจาก นอท "แฟนเรามานอทใส่เสื้อผ้าก่อนเร็วๆ" นอทรีบสวมบ็อกเซอร์ของเขาโดยเร็ว ผมกใส่เสื้อผ้าของตัวเอง ก็อกๆๆ เสียงเคาะประตู ผมรีบไปเปิดประตูออก "ไอ่ธนาไม่ได้ยินเสียงกริ่งเหรอว่ะ" มันถามแบบหัวเสีย "ไม่ได้ยินได้ยินกูก็ไปเปิดละดิ" ผมตอบกลับมันตอนนี้ิจิตใต้สำนึกของผมรู้สึกผิดมากๆทำไมผมถึงทำแบบนั้นได้นะ แอ็ดด นอทเปิดประตูห้องน้ำออกมาพร้อมกับตัวเปียกโชกอีกครั้ง "ไอ่นอท!!" "ไอ่นัท" อ่าวสองคนนี้รู้จักกัน "มึงมาทำอ่ะไรที่นี้ไอ่นอท" ไอ่นัทถามแบบหัวเสียยิ่งกว่าเก่า "กูมาขอยืมใช้ห้องน้ำบ้านนี้บ้านกูท่อแตก" ตอนนี้ผมกำลังอึ้งแดกอยู่ "เดี๋ยวนะสองคนรู้จักกันเหรอ" ผมถาม "ใช่ไอ่นอทมันเป็นพี่ชายกู" โอ้โหอึ้งแดกยิ่งกว่าเก่าหยั่งกับละครหลั่งข่าวพี่น้องเหรอ "งั้นกูกลับบ้านก่อนละขอบคุณนะที่ให้ยืมใช้ห้องน้ำ" นอทบอกขอบคุณผมพร้อมเข้ามากอดผมเบา "แล้วเจอกันใหม่นะครับคุณธนา" เขากระซิบพร้อมกับขบที่หูผมเบาๆ จากนั้นก็เดินออกไปทิ้งให้ผมยืนเสี่ยวอยู่คนเดียวกับไอ่นัทที่กำลังโมโหอ่ะไรสักอย่าง "ทำไมมันต้องกอดมึงด้วยละมันกระซิบอ่ะไรมึง" ผมเริ่มเค้นหาความจิงทำยังกับตัวเองเป็นโคนัน "ไม่มีไรเขาแค่กอดขอบคุณเฉยๆหรอกหน่า" ผมตอบ "ละมึงมาทำไม" ผมภามมันกลับ "ก็แค่คิดถึงอยากมานอนด้วย" คำตอบของมันทำให้ผมเขิลเป็นบ้าเลย "งั้นก็นอนกูเกนื่อยละ" ผมบอกมันพร้อมเดินไปที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอนมันลงมานอนข้างๆผมแล้วเอามือกอดผมไว้ตัวมันอุ่นมากๆเลย "กูรักมึงนะ" มันกระชิบข้างหูผมเบาๆ ผมรู้สึกผิดมากๆที่คิดจะมีอ่ะไรกับนอทนึกเสียใจที่ควบคุมตังเองไม่ได้ "กูขอโทษ" ผมกระชิบเบาๆ "ขอโทษเรื่องอ่ะไร" มันถาม "ไม่มีอ่ะไรหรอกหน่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก" ผมหลับตาลง "กูก็รักมึงมากนะ"ผมกระชิบกับมันเบาๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ