By Addicted to Love ตื้อดีนักเดี๋ยวแม่รักซะเลย!!
-
เขียนโดย BeeV
วันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.42 น.
4 chapter 1
1 วิจารณ์
6,856 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 มกราคม พ.ศ. 2558 01.34 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) Chapter 4
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้เวลา 16.53 น. ฉันถูกยัยอมยิ้มลากตัวมาที่ร้านเบเกอร์รี่สวิตตี้จนได้ และคนที่มาก่อนพวกฉันก็คือ นาอึน นิวเยียร์ และ ยัยเคียวโกะ ไม่ยักรู้ว่านาอึนจะชวนยัยเคียวจังโกะด้วยแฮะ=__= คือจะว่าไงดีล่ะ พอดีฉันกับยัยอมยิ้มไม่ค่อยกินเส้นกับยัยนี่น่ะนะ
“ไงทุกคน ขอโทษที่มาช้านะ” ยัยอมยิ้มกล่าวขอโทษทุกคน
“การมาสายในการนัดบอดแบบนี้เป็นการทำให้ตัวเองเป็นที่สนใจน่ะ” เสียงยัยบ้าเคียวจังโกะพูดขึ้นขณะที่ตังเองยืนส่องกระจกดูหนังหน้าเธออยู่ ดูยัยบ้านี่พูดเข้าสิเพราะปากแบบนี้ไงละ ฉันถึงไม่ชอบยัยบ้านี่-^-*
“.........” ฉะรกับยัยอมยิ้มจ้องหน้ายัยเคียวโกะเขม่น
“ไม่เป็นไรหรอก พวกเราก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน” นาอึนเห็นสถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจเลยพูดขึ้น “ใช่ๆ พึ่งมาถึงเมื่อตะกี้นี่เอง” นิวเยียร์พูดสมทบ
“งั้นฉันว่าพวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะนี่ก็ใกล้ถึงเวลานัดแล้วละ” นาอึนชวนทุกคนเข้าไปในร้านโดยตัวเธอเดินนำเข้าไปก่อน ตามด้วยนิวเยียร์ ยัยเคียวโกะที่ส่องกระจกดูหนังหน้าปลวกๆของเธออยู่ เงยมามองพวกฉันก่อนจะเบ้ปากใส่และเดินตามหลังนิวเยียร์ไป การกระทำของเธอทำเอาฉันเกือบฉุดยัยอมยิ้มไว้แทบไม่ทัน ไม่งั้นยัยนี่กระโดดงับหนังหน้าปลวกๆของยัยบ้าเคียวจังโกะแน่นอน
“เมื่อกี้แกเห็นยัยบ้าเคียวจังโกะทำไม แบบนี้มันหาเรื่องกันชัดๆ เลยนี่หว่า”
“ช่างยัยนั่นเถอะ เรารีบเข้าไปเถอะเดี๋ยวยัยนั่นก็เห่าเราอีกหรอก”
“เห่า อุ้ย! แกนี่เข้าใจเปรียบเทียบนะ งั้นพวกเรารีบเข้าไปกันดีกว่าเนอะ^ ^” เออ..จริงด้วยฉันลืมบอกไปว่าวันนี้ทุกคนจัดเต็มตั้งแต่หัวจรดเท้าดูดีไปหมด ขนาดยัยอมยิ้มที่ร้องไห้แทบตายเมื่อกลางวันตอนนี้ไม่มีคาบนั้นให้เห็นเลยแม้แต่น้อย ส่วนฉันก็ไม่ได้แต่งอะไรมากมายก็แค่เสื้อยืดกางเกงยีนธรรมดาๆ ไม่ได้เริ่ดหรูดูดีเหมือนยัยพวกนั่นหรอก เพราะฉันไม่รู้นิว่าจะแต่งตัวสวยเริ่ดไปทำไม แค่นี้ฉันก็สวยสะดุดฉุดไม่อยู่แล้วละ โฮ๊ะๆ^Q^(หลงตัวเองที๊สุด!=__=)
“ไงทุกคน ขอโทษที่มาช้านะ” ยัยอมยิ้มกล่าวขอโทษทุกคน
“การมาสายในการนัดบอดแบบนี้เป็นการทำให้ตัวเองเป็นที่สนใจน่ะ” เสียงยัยบ้าเคียวจังโกะพูดขึ้นขณะที่ตังเองยืนส่องกระจกดูหนังหน้าเธออยู่ ดูยัยบ้านี่พูดเข้าสิเพราะปากแบบนี้ไงละ ฉันถึงไม่ชอบยัยบ้านี่-^-*
“.........” ฉะรกับยัยอมยิ้มจ้องหน้ายัยเคียวโกะเขม่น
“ไม่เป็นไรหรอก พวกเราก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน” นาอึนเห็นสถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจเลยพูดขึ้น “ใช่ๆ พึ่งมาถึงเมื่อตะกี้นี่เอง” นิวเยียร์พูดสมทบ
“งั้นฉันว่าพวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะนี่ก็ใกล้ถึงเวลานัดแล้วละ” นาอึนชวนทุกคนเข้าไปในร้านโดยตัวเธอเดินนำเข้าไปก่อน ตามด้วยนิวเยียร์ ยัยเคียวโกะที่ส่องกระจกดูหนังหน้าปลวกๆของเธออยู่ เงยมามองพวกฉันก่อนจะเบ้ปากใส่และเดินตามหลังนิวเยียร์ไป การกระทำของเธอทำเอาฉันเกือบฉุดยัยอมยิ้มไว้แทบไม่ทัน ไม่งั้นยัยนี่กระโดดงับหนังหน้าปลวกๆของยัยบ้าเคียวจังโกะแน่นอน
“เมื่อกี้แกเห็นยัยบ้าเคียวจังโกะทำไม แบบนี้มันหาเรื่องกันชัดๆ เลยนี่หว่า”
“ช่างยัยนั่นเถอะ เรารีบเข้าไปเถอะเดี๋ยวยัยนั่นก็เห่าเราอีกหรอก”
“เห่า อุ้ย! แกนี่เข้าใจเปรียบเทียบนะ งั้นพวกเรารีบเข้าไปกันดีกว่าเนอะ^ ^” เออ..จริงด้วยฉันลืมบอกไปว่าวันนี้ทุกคนจัดเต็มตั้งแต่หัวจรดเท้าดูดีไปหมด ขนาดยัยอมยิ้มที่ร้องไห้แทบตายเมื่อกลางวันตอนนี้ไม่มีคาบนั้นให้เห็นเลยแม้แต่น้อย ส่วนฉันก็ไม่ได้แต่งอะไรมากมายก็แค่เสื้อยืดกางเกงยีนธรรมดาๆ ไม่ได้เริ่ดหรูดูดีเหมือนยัยพวกนั่นหรอก เพราะฉันไม่รู้นิว่าจะแต่งตัวสวยเริ่ดไปทำไม แค่นี้ฉันก็สวยสะดุดฉุดไม่อยู่แล้วละ โฮ๊ะๆ^Q^(หลงตัวเองที๊สุด!=__=)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ