สะกิดรัก รุ่นพี่จอมเย็นชา

…//////// ดีจร้า เจ๊ คนเดิมเองนะ เรื่องเก่ายังไม่จบ เรื่องใหม่ก็มา บ้าจริ๊งจริง เจ๊เนี่ยยยยยยย แต่อ่านด้วยนะ รักนะครัช/////////

"ว่าไงนะ พี่กิจย้ายไปเรียนที่อื่นหรอ "

ผมสบถกับตัวเองอย่างตกใจสุดขั้วหัวใจต๊ะติ๊งโหน่งดวงน้อยๆ ที่ไม่มีใครเอา แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาจากการ์ตูนที่กำลังอ่านในมือ หันหน้าไปทางกลุ่มเพื่อนในห้องที่ซุบซิบนินทาพี่กิจ สุดหล่อของผม

ไม่จริง พี่กิจเนี่ยนะไปมีเรื่องทะเลาะวิวาทจนต้องย้ายโรงเรียน โหดร้ายที่สุด ทั้งที่พี่เขาเรียนก็เก่ง เรียบร้อยก็เรียบร้อย พี่เขาคือ I dol ของโผมมมมมมมมมมมม 

ก็อย่างที่ว่าล่ะครับ พี่เขาคือที่สุดของที่สุดของผมเลยยยยยย 

ติ๊งต่อง!

ออดบอกว่าหมดคาบเรียนของภาคเช้า มันคือเวลาของการกินข้าววววววว อิๆ ผมจึงโยนหนังสือการ์ตูนลงไปในเป้ แล้วก็เดินออกไปพร้อมกับคนอื่น

ไม่นานก็มาถึงโรงอาหารขนาดใหญ่มากของโรงเรียน ชายล้วน ผมต้องเดินเบียดเสียดกับนักเรียนคนอื่นๆ เพื่อแย่งชิงโต๊ะที่นั่งว่างๆ ใกล้ๆพัดลม ผมกินข้าวคนเดียวมาตลอด ไม่รู้สิอาจเป็นเพราะผมเข้ากับคนอื่นได้ยาก ก็เลยไม่มีเพื่อนสนิท 

สุดท้ายผมก็ต้องมานั่งโต๊ะสุดท้าย ที่อยู่ในมุมทึบที่สุดและร้อนที่สุดด้วย ให้มันได้อย่างนี้สิชีวิตโว้ย!

แต่จะว่าไปผมก็ไม่ค่อยอยากเป็นจุดเด่นหรอก!!

ตึ่ก!

"นั่งตรงนี้แหละ ที่อื่นเต็มหมดแล้ว"

เสียงพูดของผู้ชายดังขึ้นตรงข้ามผมนี่เอง ผู้ชายสามสี่คนกำลังนั่งลงตรงโต๊ะตัวเดียวกับที่ผมนั่ง

!

"มองอะไรฮะไอ้หน้าอ่อน ลุกไปนั่งที่อื่นเซ่"

ผู้ชายผมสีน้ำตาลเข็มพูดขึ้น พวกนี่เป็นรุ่นพี่นี่นา ผมมองไปอย่างงงๆ อะไรกันเนี่ย แค่โต๊ะมุมมืดๆ แคบๆ ร้อนๆ ก็มาแย่งกันนั่ง ผมพึ่งกินข้าวได้แค่สองคำเอง 

"แต่ผมมานั่งก่อนนะ "

ผมพูดขึ้นหลังจากที่กลืนข้าวคำที่สามลงไปเรียบร้อยแล้ว

"มีปัญหาอะไรฮะ บอกให้ไปก็ไปสิว่ะ อยากโดนหรือไง!"

รุ่นพี่หน้าโหดมากอีกคนหนึ่งตะโกนใส่ผม จนนักเรียนคนอื่นๆ เริ่งหันมาให้ความสนใจแล้ว พวกนี้นิสัยแย่ชะมัด! เป็นรุ่นพี่แล้วรังแกรุ่นน้องหรอ ผมไม่ยอมหรอก!

"จะไปหรือไม่ไป นับหนึ่งถึงสาม ถ้าไม่ไปโดนดีแน่ไอ้หน้าอ่อน"

"หนึ่ง"

เดี๋ยวก่อนสิ ขอเวลาก่อนผมยังไม่เก็บห่อข้าวเลย ไม่ยอมก็ต้องยอม ดูหน้าแต่ละคนสิ ตัวโตๆกันทั้งนั้น 

"สอง"

ใจร้ายจังเลย 

"สาม"

ขอปิดห่อข้าวก่อนสิ  ขณะที่กำลังพยายามปิดฝาห่อข้าวด้วยมือสั่นๆ อยู่นั่น รุ่นพี่คนหนึ่งก็เดินอ้อมมาหาผม โอ้ยยย เถื่อนชะมัด เจาะหูด้วย ทำไมอาจารย์ฝ่ายปกครองไม่จัดการกับพวกนี่นะ !

"ไปแล้ว ค่าบบบบบบบ "

ผมร้องแล้วลุกขึ้นทันที แต่รุ่นพี่เจาะหูนี่เข้ามาจับข้อมือของผมไว้ก่อน กรี๊ดดด (อุ้ย ผมลืม) โอ้ยย ปล่อยโผมนะๆๆ !