รักนะนายแวมไพร์...(Yaoi)

  "งาดะคุงฮะ  ผมไปเรียนก่อนน้ะฮะ"  หลังจากพูดจบ ผมก็ก้มโค้งหวัดดี แล้วรีบเดินออกไป 

  "รีบเหรอ  ได้ข่าวมหา'ลัยน่ะ เข้าตั้ง 9 โมงไม่ใช่หรอ ตอนนี้พึ่ง 7.30 เองน้ะ"

  "อ๋อ ผมนัดกับรุ่นพี่ที่มหาลัยไว้น่ะคับ นัดติวสอบน่ะ ไม่ต้องห่วงไม่ใช่รุ่นพี่คนนั้นเรอะ" พอผมพูดจบสังเกตุสีหน้าของงาดะคุง เหอะๆๆๆ  

  "รุ่นพี่ผู้ชาย ผู้หญิงห๊ะ"งาดะคุงถาม -w-

  "ผู้ชายฮะ"  ตอนนี้หน้างาดะดูหงุดหงิดๆ -0-

  "อื้ม ระวังตัวด้วยล้ะ" พูดจบงาดะก้อหันเข้าห้องไปทันที

ทำไมวันนี้มันง่ายจังน้ะ  แต่ก้อช่างเถอะ  ไปมหา'ลัยดีกว่าา เดี๋ยวสาย

.

.

.

.

.

.

.

 ตอนนี้ผมมายืนอยู่หน้าตึก คณะนิเทศศาสตร์ ที่ผมเรียน

 "รุ่นพี่ฮะ∼∼" ผมตะโกนเรียกรุ่นพี่

 "อ่าว คาวาคุง ตามมา" รุ่นพี่พูดจบก้อเดินไปทางข้างหลังตึกนิเทศ เป็นที่ๆเงียบมากก ไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน แล้วในช่วงเวลานี้ด้วย จะเงียบมากกกกกก + เงียบมากกก -0-

 "อ..เอ่อ ร..รุ่นพี่ฮะ ทำไมวันนี้รุ่นพี่มาติวตรงนี้ล้ะฮะ" ผมถามรุ่นพี่ แบบกล้าๆ กลัวๆ

 "อ๋อ มันเงียบสงบดีน้ะ พี่ชอบ" พอพูดจบ พี่ก็เดินเข้าไปในจุดที่มีลมพัดเย็นสบาย ต..แต่ มันมืดน่ะสิ  เริ่มไม่ไว้ใจ ยังไงไม่รู้

 "กลัวหรอ" รุ่นพี่ถาม

 "ป่าวครับ แค่สงสัยมาจุดนี้แล้วจะมองเห็นตัวหนังสือหรอฮะ" เพราะมันมืดมากน่ะสิ -[]-

 "หึ...." 

ตุ้บ!! ฟึ้บ!!

 "อ่ะ...จ..เจ็บ" รุ่นพี่ต่อยที่ท้องของผมอย่างแรงกอดจะผลักผมติดกำแพง

 "หึ...คาวา แกนี่มันน่าขยะแขยงจิงๆ"

เพลี้ย!!!

[KingWa Talk]

ผมตบเด็กนี่เข้าอย่างแรง เอ๊ะ  พัดเตอร์นี่ 0-0 

ฟึ้ก!! 0-0 

นี่มัน หึ... หอมจังแฮะ กลิ่นตัวเจ้าเด็กนี่ 

 "ร..รุ่นพี่ ป...ปล่อยผมไปเถอะน้ะ" ฟุ้บ เด็กนี่พูดจบก้อสลบไป ตบแรงไปสิน้ะ ออนแอจิง แต่ทำไมเรารู้สึกอยากดูแลเจ้าเด็กที่เราเกียดมาตลอดน้ะ ทั้งรอยยิ้มที่น่ารักขนาดนั้น เห้ออ..

ฟุ้บ! ผมอุ่มเด็กตัวเล็กๆนี่กลับบ้านของผม 

       เมื่อถึงห้องของผม ผมก้อโยนเจ้าเด็กนี่ลงเตียงทันที ผมได้เปิดพัดเตอร์ที่ติดยุที่คอมันออก มันมีรูสองรูอยู่ ผมรู้ทันที หึ.. งาดะคุง อยู่ที่นี่จิงสิน้ะ 

.

.

.

.

.

   "อื้มม งื้มม" เด็กนั้นร้องออกมาเบาๆ เมื่อรู้สึกตัว

   "รู้สึกตัวแล้วหรอ" ผมถาม

   "ร..รุ่นพี่!!" เด็กนั่นรีบลุกขึ้นจากเตียงแล้วมองหน้าผมด้วยสายตาที่หวาดกลัว หึ..กลัว กลัวงั้นหรอ 

   "อ้ะ  พัดเตอร์" เด็กนั้นพูดเบาๆแล้วจับที่ลำคอ

   " หึ..."ผมเดินเข้าไปหาตัวเด็กนั่นที่ยุบนเตียง แล้วดูเหมือนเด็กนั่นจะรีบขยับตัวหนี

  ฟุ้บ!!

 ผมดึงตัวเด็กนั่นเข้ามากอดในออมอกของผมอย่างเร็วก่อนที่มันจะหนี

   " อ้ะ ป..ปล่อยน้ะ" เด็กนั่นรับดิ้น แล้วพูดออกมาก

   "หื้มมม ไม่ปล่อยแกจะทำไม" เด็กนั่นหันมามองหน้าผม แล้ว..

 ฟึ้บ!!!

   "อะ..โอ้ยย" 

   "จะชกหน้าฉันน้ะ ไปเตะหมาที่บ้านให้ได้ก่อนไหม" ผมพูดพร้อมยิ้มให้

   "อะ..โอ้ยย จ..เจ็บน้ะฮะ" ผมรวมมือทั้งสองของเด็กนั่นขึ้นเหนือหัวแล้วขึ้นค่อมเด็กนั่นอย่างเร็ว

[KingWa Talk End]