รักนะนายแวมไพร์...(Yaoi)
เขียนโดย 
whitecat
วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.50 น.
แก้ไขเมื่อ 1 มกราคม พ.ศ. 2559 22.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) chapter 9
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อ..โอ้ยย จ..เจ็บน้ะฮะ" รุ่นพี่คิงวะ จับมือของผมขึ้นเหนือหัว ซึ่งมันเจ็บมากๆ แล้วเขาก้อขึ้นคร่อมผม
"อย่ามาสำออย!!" T^T
"นี่ไม่ใช่พี่คิงวะที่ผมรู้จัก ฮึก.." น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากตากลมๆ
"หึ..เจ้าเด็กบ้า"
เพี้ย!!
"อึก...ฮึก.." พี่คิงวะตบหน้าผมอย่างแรง ทำให้หน้าผมหันตามแรงมือ
"หึ...หน้าสวยๆ ร่างกายบางๆ แบบแก ไม่สมควรจะเปนของงาดะคุงเรอะ"
จุ้บ!!
พี่คิงวะจูบผม เป็นจูบที่ร้อนแรง ไม่เหมือนกับที่จูบกับงาดะเลย แต่แอ๊ะ "ไม่สมควรจะเป็นของงาดะ"
แอ๊ะ!! รู้จักงาดะได้ไงกัน !!!!!!!!
แฮ่ก แฮ่ก
เสียงหอบตามมาเมื่อพี่คิงวะถอดจูบออก ก่อนจะกดจูบลงมาอีก
"แฮ่ก...เจ้าเด็กบ้าเอ้ยย!!"
"ฮึก..." ผมเริ่มร้องไห้อีกครั้ง แล้วสังเกตุหน้าของพี่คิงวะ
"พ..พี่" เป็นแววตาเหมือนงาดะตอนหิวเลือดเลย ไม่ ไม่น้ะ!!
"ฉันขอบางน้ะ.."
จุ้บ พี่คิงวะจูบผมก่อน จะเลื่อนหน้า ไปตรงลำคอที่งาดะเคยดูดเลือด
"อ๊ะ...จ..เจ็บ" ผมร้องออกมา
"ทนหน่อยน้ะ" ม..เหมือนจัง เหมือนงาดะจัง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ง..งื้มมม" ผมลืมตาขึ้นมา พบว่าผมมานอนในอ้อมกอดใครก็ไม่รู้ และก็ไม่ใช่ห้องของผมด้วย
"ตื่นแล้วหรอ"
"พ..พี่คิงวะ 0-0" ผมเห็นพี่นอนกอดผมอยู่ พูดแบบไม่ลืมตา หล่อจ้างงงงงง เห้ยๆตื่นๆๆ
"หิวไหม.." พี่ถามผม
"ไม่ฮะ..." จ๊อกกกก โถ่ ไอท้องไม่รักดี ร้องทำไมเนี้ยยยยยยยยยยยย
"หึ.. ไอเด็กคนนี้" หลังจากพี่พูดเสร็จก็เดินออกไปจากห้องทันที แล้วผมก็ได้ยินเสียง ก๊อกๆ แก๊งๆ อยู่ข้างนอก
ผมเลยเดินออกไปดู 0-0 พี่คิงวะทำอาหารงั้นหรอ ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ แต่ก็ต้องเชื่อว้ะ =-=
.
.
.
"เสร็จแล้ว!!" พี่คิงวะเดินออกมาพูดพร้อมถืออาหารออกมา นั่นก็คือ ว้าวววววว แกงกระหรี่ น่ากินจังง
"น่ากินใช่ไหม??" พี่หันมาถามผมก่อนจะวางชามไว้ข้างหน้าผม
"ไม่..." ผมพูดพร้อมสะบัดหน้าหนี แต่กลิ่นเน้ออ กลิ่นน หอมอะไรขนาดนี้
"หึ..กินซะ" เขาเดินออกไปข้างนอกอย่างรวมเร็ว
ผมเลยทำการ เปิดฉากการกิดนะจุดจุดนี้ =w=
งับ หื้มมมมมมมมมมม อร่อยมากกกก
งับ งับ งับ ง่ำๆๆๆๆๆๆๆ
"หึ..เจ้าเด็กบ้า"
"อะจะอะ.."แอบมองอยู่หรอ ขัดความสุขในการกินจัง
"กินต่อสิ เร็วๆด้วย ฉันจะได้ไปส่ง"
"ฮะ"
.
.
.
"อิ่มแล้วฮะ.."
"อ๊ะ...."
จุ้บ!! จูบอีกแล้ววว
"ปะ..เดี๋ยวฉันไปส่ง" ผมก้มมองดูนาฬิกา ไอย๊าา 4 ทุ่มแล้วหรอเนี่ยย งาดะเป็นห่วงแย่แน่ๆ
.
.
.
.
ผมกับพี่คิงวะเดินมาถึงหน้าบ้านของพี่เขา แล้วพี่ก็กำลังจะเอารถออก แต่ทว่า...
"ไม่ต้องไปส่งเรอะ...ฉันมารับเองแล้ว" งาดะคุง 0-0
"ง..งาดะคุง 0-0"
"เหอะ มาจนได้สินะ งาดะ" เขาทั้งสองจ้องหน้ากันแบบเอาเป็นเอาตายมาก -0-
ฉับๆๆ
ติดตามตอนต่อไปน้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
