เกมฆาตกร

9.3

เขียนโดย ตังค์

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.29 น.

  12 ตอน
  2 วิจารณ์
  13.41K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2558 00.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
  โธ่ เว้ย! อาการบาดเจ็บก็ยังไม่หายดี ต้องมาวิ่งขนาดนี้แผลที่เย็บไว้ก็ปริกันพอดี" คมรีบวิ่งกลับไปที่รถ มูลนิธิ
  " รอด้วย !รอฉันด้วย สาวพยาบาล วิ่งตามคมพร้อมร้องเรียก"
" นี่ เธอ จะตามฉันมาทำไมเธอก็ แก้แค้นสมใจแล้วนี่"
" ฆาตกร พวกนี้มันทำกันหลายคน ฉันรู้สาวพยาบาลพูดพร้อมวิ่งตามคม "
 ที่รถ
"ปล่อยฉันน่ะ คานะ พยามดิ้นสู้แรงของชายหนุ่มที่กำลังใช้เชือกเพื่อมัดเธอ" อีนี่แรงเยอะนักนะมึง ตุบ! คานะถูกต่อยท้องจนเธอดิ้นไม่ออก แล้วมันก็เริ่มมัดตัวเธอ
    " ไอ้บ้า ปล่อยเธอนะ คมพูดพร้อมกับถีบด้านหลังมันจนหัวทิ่มเข้าไปในรถ " ใครว่ะ ? มันรีบหันกลับมาพร้อมกับถีบคมกระเด็น ออกจากหลังรถ แล้วกระโดดออกมาวิ่งหนีไป
  คานะ เป็นอะไรรึเปล่า คมรีบถามด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับรีบแก้เชือกที่มัดออก " ทำไมไม่รีบตามมันไป สาวพยาบาลรีบพูดขึ้น" ถ้าเธออยากตามเธอก็ตามไปเองคมตะคอกกลับทันที จนเธอนิ่งแล้วเงียบไป
   เวลาผ่านไปไม่นาน
  " สรุป แล้วเธอชื่อ เพียงตา เป็นพยาบาลประจำมูลนิธิ ที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ เธอแน่ใจน่ะว่ามูลนิธิ นั่นมันเปิดมูลนิธิบังหน้าแท้จริงแล้ว มันฆ่าคนเพื่อเอาอวัยวะไปขาย คมถามย้ำ พยาบาลที่ต้องการแก้แค้นให้น้องสาว
    " ฉันเพิ่งรู้ หลังทำงานได้แค่2 วันว่าพวกมันทำอะไรโดยบังเอิญ แล้วฉันก็หนีออกมา แต่! มันรู้ที่อยู่หอพักของฉัน มันเลยจับน้องสาวฉันไปแทนเพื่อล่อให้ฉันออกมา แต่ว่าฉันไม่กล้าพอที่จะสู้กับพวกมัน สุดท้ายน้องสาวฉันก็ถูก ฆ่าอย่างโหดเหี้ยม ลงข่าวหน้า1
    ฉันเฝ้าแต่โทษตัวเอง จนมีความกล้าพอที่จะแก้แค้น สุดท้าย ฉันจึง เอาท่อนไม้ขนาดกลางมาขวางทางเดินรถพวกมัน จนมาเจอกับพวกเธอ ทั้งคู่
   คมกับคานะฟัง เพียงตาเล่า อย่างตั้งใจ ด้านคม เขาไม่เชื่ออะไรง่ายๆ แต่ก็เก็บไว้ในใจ
   "แล้ว มูลนิธิ นั่นไปทางใหนคมรีบถามขึ้นทันที"
"อยู่ ไม่ไกลจากที่นี่ ฉันจะพาไปเอง เอารถของพวกมันนี่แหละไป พูดจบเพียงตา ก็ขึ้นรถโดยที่ คมนั่งหน้า ส่วน คานะ นั่งหลัง ออกเดินทางโดยทิ้งศพคนที่ตายในรถไว้ข้างทาง
     ด้านชายที่พยายามจับตัวคานะ
 " ปึง ปึง เปิดชิโว้ย เขากำลังทุบประตูหลัง มูลนิธิให้คนภายในมาเปิดให้  แกร็ก แอ็ด... จั๊ว ! คมมีดสปาต้า สับเข้าที่หัวของมันจน เกือบแบะออก เขาทรุดตัวนั่งลงในตาเบิกโพรง สิ้นใจในที่สุด
     "แค่นี้ ก็เหลือ แค่ปิดปากยัย พยาบาลนั่น ก็ไม่มีใคร รู้เรื่องนี้แล้ว555555 เสียงหัวเราะดังมาจาก ชายหนุ่มตัวเตี้ย ตาตี๋ สวมแว่นกลมโต แล้วเดินออกไปจากประตู ภาพที่อยู่
เบี้ยงหลัง เขา เผยให้เห็นศพ เจ้าหน้าที่มูลนิธินับ10 ที่อยู่ภายใน แต่ละศพล้วนถูกฟันหัวแบะทุกราย
    " เอี๊ยดดดดด ถึงแล้วเอาไงดี เพียงตา คนขับรถรีบถามคม ไม่ต้องสนอะไรมากขับพุ่งชล เข้าไปเลย คมพูดด้วยท่าทีเรียบเฉย" นี่นายไม่กลัวพวกมันเหรอ? เพียงตาถามย้ำเพื่อความแน่ใจ " เธอไม่ต้องกังวลฉัน มีแผน " เห็นท่าทีมั่นใจของคม เพียงตาเหยียบคันแร่ง พุ่งรถออกที่ประตูหน้าทันที
    โครม  ! แกร็กๆ เมื่อรถหยุดคมรีบกระโดดลงจากรถแล้ววิ่งไปหลบหลังเสาต้นใหญ่ที่อยู่ไม่ไกล
   เงียบสนิท
คมแปลกใจในความเงียบ ค่อยๆ ออกมาจากที่ซ่อน
" พวกนี้ถูก ฟันหัว ตายกันทุกคนเลย?  "
" แกร็บ เสียงใบไม้ถูกเหยียบ ทำให้คมรู้ตัวว่ามีคนอยู่ด้านหลัง เขารีบฉีกตัวไปด้านข้าง ฟุป เสียงคมมีดผ่านข้างตัวไปเล็กน้อย เขารีบหมุนตัวกลับเพื่อดูหน้าคนร้ายพร้อมตั้งท่าเตรียมต่อสู้
   " หว่า ดันมีใบไม้ตกอยู่แถวนี้ชะได้  กะจะฟันให้ตายในทีเดียว ชายเตี้ยสวมแว่น พูดพร้อมกับยกมีดขึ้นมา แล้วยิ้ม อย่างน่ากลัว"
 " ก็ไม่ค่อยถนัดเรื่อง ไล่ฆ่าเท่าไหร่ แต่ก็จะพยายามแล้วกัน" พูดจบมันพุ่งเข้าหา คม เมื่อได้ระยะ มันฟันมีด เข้าด้านขวากะตัดแขนขวา คม ด้วยความเร็วจนน่าตกใจของมันคมไม่ทันตั้งตัว หลบมีดไม่ทันแต่เขาก็เอี้ยว ตัวไม่ให้โดนแขนเต็ม จึงโดนแค่เฉียดๆ 
     "โอ้ย เจ็บ โว้ย ทำไมฉันต้องมาทนกับไอ้เกมบ้านี่ด้วย! คมจับแขนที่เจ็บตะโกนอย่างหงุดหงิด"
  "บ่นอะไร ของแกว่ะ ฆาตกร พูดขึ้นพร้อม กับ ไล่ฟัน คม อย่างไม่ปราณี คมพยาม หลบคม
มีด แม้จะโดนก็โดน แค่เฉียดๆ ร่างของเขามีแผลเต็มตัวเลือดไหลไปทั่วร่าง"
"   เฮ็ก ๆ เฮ็ก ๆ  เลือดไหลไม่หยุดเลยถ้าเป็นอย่างนี้ เราคงตายแน่ๆ  แล้วคานะ กับ ยัยพยาบาลนั่นไปใหนทำไม ไม่เข้ามาช่วยเรา " ไม่ทันคิดต่อ คานะ จับท่อนไม้ค่อยๆ เดินมาจากด้านหลังของฆาตกร เตรียมฟาดหัวมัน
    " แกนึก ว่าฉันไม่รู้เหรอ ! ฆาตกร รีบหันไปทางคานะทันที ง้างมีดขึ้นเตรียมฟัน
" ไอ้เตี้ย ! คมด่าพร้อมเตะเข้าลำตัวมันจากด้านหลังเต็มแรง มันกระเด็นตามแรงเตะทันที"
     พรืดดดดดด ไอ้บ้าเอ๋ย ! ฆาตกร ตะโกนด้วยความโมโห ลุกขึ้นรีบวิ่งเข้าหา คมที่ทรุดลงจากการเสียเลือดไปมาก.  ' เปรี้ยง !  ฆาตกร ที่กำลังวิ่งเข้าหาคม หงุดนิ่งแล้วมือที่จัดมีดก็ปล่อย ออก มันมามือข้างที่ปล่อยมีด มาจับที่ แล้วเอามาดู" ยิงหัวเลยเหรอ? พูดจบมันฟุบลงกับพื้น แน่นิ่งไป" เพียงตาหันปืนมาเล็งที่คมต่อทันที.....
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา