เกมฆาตกร

ทำไม? กันเพียงตาหรือว่าเธอ คือฆาตกร คมพูดพร้อมนั่งทรุดลงกับพื้น จากการเสียเลือด ตอนสู้กับฆาตกร

  เพียงตาค่อยๆ เดินเอาปืนมาจ่อที่หน้าผากคมไว้แล้วยิ้มด้วยแววตาเบิกกว้าง "  คานะ ที่อยู่ด้านหลัง เพียงตาค่อยๆย่องถือไม้หน้าสาม เข้ามาใก้ลเธอ

  คานะ ! เธอเลือกเอาว่าจะเสี่ยงช่วยไอ้หมอนี่หรือว่าจะมาช่วยฉัน " คำพูด ของเพียงตาทำให้ คานะ หยุดแล้วปล่อยไม้ลง เดินมาอยู่ข้างเธอแทน สายตาคานะ มองคมด้วยแววตาโหดเหี้ยม คม ที่เห็นเช่นนั้นรีบรวบรวมกำลังพูดกับคานะ

  คานะ ถ้าเธอรอดไปได้ อย่าไว้ใจใคร พูดจบ คม หลับตาเพื่อรอความตาย " ปัง! เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด คมล้มลงไปนอนกับพื้น

   " ไอ้ บ้าเอ๋ย กูบอกพวกมึงกี่ครั้ง แล้วว่าอย่า เอาเด็กอายุอ่อนเกินมา ดูชิมันร้องไห้ใหญ่เลย " แล้วยังงี้ เอาไงดี 'พี'กับ นังเด็กนี่ " ก็ ง่ายๆ ฆ่าแล้วก็เอาไปฝังอย่างที่เราทำกัน นะชิว่ะ 55555 เสียงคุยกันอย่างสนุกสนาน ของ 'พี 'นักเรียนนายร้อยลูกชาย ผู้บัญชาการตำรวจ กับเพื่อนๆในแก็งเดียวกัน พวกมันทำสิ่งที่เรียกว่ายิ่งกว่าชั่วคือ ขับรถตู้อุ้มเด็กมาข่มขืนแล้วฆ่าปิดปาก เสียงของเด็กหญิงที่ถูกมัดร้องสะอื้น เพราะปากเธอถูกมัดไว้จึงร้องไม่ออก

   ก่อนหน้านั้น2ชั่วโมง

    " นี่ๆ แก ฉันว่า ไอ้พีลูกชายผู้บัญชาการ มันออกไปใหนทุกวันว่ะ เสียงจาก ปอก ชายหนุ่มร่างเล็กผิวขาวเหมือนหยวก พูดกับ คม ที่กำลังจะนอน " อย่าไปสนมันเลยพวกเส้นใหญ่ คม รีบตัดบทเพื่อนอน " แต่ฉัน เคยเห็น ไอ้พี มันเอาคริป ข่มขืนเด็กมาโชว์เพื่อนๆ มันหลังจากมันแอบหนีออกไปข้างนอกมา"  คม ที่เคยมีน้องสาวมาก่อนแม้จะจากไปแล้ว " ความรู้สึก รังเกียจพวกเดรฉาน พวกนี้ทำเขา รีบลุกขึ้นแต่งตัวเพื่อแอบตามไปดูว่าพวกพีมันไปใหนกัน โดยที่มีปอก ตามมาด้วย

   นั่นไงไอ้พี มันออกไปขึ้นรถตู้แล้ว ปอก รีบบอก คม ที่กำลัง ก้มผูกเชือกรองเท้าให้แน่นเพื่อเตรียมตัวเขาลุกขึ้นแล้วชวนปอก

   ไป เราตามมันไป " ทั้งคู่ รีบขี่มอเตอร์ ไซค์ ที่ยืมเพื่อนมา ตามรถตู้ คันนั้นทันที เวลาผ่านไป พอสมควร รถตู้หักเข้า ไปจอดในป่ารกข้างทาง คม กับ ปอก เห็นรถจอดรีบดับ เครื่อง มอไซค์ จอดรถแล้วค่อยๆ เดิน อาศัย แสงพระจันทร์ เต็มดวง จนถึงที่รถตู้ที่จอดไม่เปิดไฟภายในรถ 

  " พวกแกเอาเงินกูไปตั้งหลายล้าน หาเด็กที่มันโตๆ กว่านี้ไม่ได้รึไงว่ะ พี บ่นไปพลาง พยายามถอดกางเกงของเด็กสาวที่เคราะห์ ร้ายเธอดิ้น เท่าไหร่ก็ไม่อาจสู้แรงของมันได้ " เหล่า บรรดาพวกลูกน้องที่ พี จ้างอีก3 คนหัวเราะกันครื้นเครง ราวกับงานปาตี้

   เพริ้ง ! กระจกหน้ารถตู้แตก จากหินก้อนใหญ่กระทบอย่างแรง ทำให้พวกข้างใน รีบวิ่งออกมาดูทั้งหมด" อะไระว่ะ ใคร? ทำออกมานะโว้ย พี ตะโกนลั่นป่าร้าง ตุบ ตุบ เสียงคนวิ่งทำให้พวกมัน รีบชักปืน ออกมาวิ่งตามทันที เหลือแต่ พี กลับเข้าไปในรถตู้ 

   มาเลย สาวน้อย มาสนุกกัน พี เข้าหาเด็กสาวที่กำลังดิ้นไปมา สุดกำลัง"พืด เสียงเปิดประตูรถ พร้อมกับหมัดที่ ปะทะปากของ พี อย่างแรง เขาเซ ตามแรงหมัดจนล้มลงไปนอน บนเบาะนั่ง พี พยาม ลุกขึ้นสู้ มือของเขาบังเอิญ ไปโดนปุ่มไฟในรถตู้พอดี เผยให้เห็น หน้าคนที่ทำร้าย เขา" ไอ้ คม มึง พีลุกจากเบาะ แล้วชักปืนออกจาก ข้างหลัง " คม เห็น อย่างนั้นรีบ เข้าไปแย่งปืนของ พี ทั้งคู่แย่งปืนไปมาปืนลั่น หลายนัด จน พวกที่ถูก ปอก ล่อไปรีบกลับมาที่รถตู้

    ไอ้บ้าเอ๋ย คม ร้องเสียงดังก่อนที่จะ ใช้ศอก อัดเข้าหน้า พี หลายทีจน เขาสลบเลือดอาบแก้ม

   คม รีบถีบ พี ออกจากรถแล้ว ออกมาสตาท รถตู้ขับพาเด็กสาวหนีทันที

ที่สถานีตำรวจ

   " ครับเรา รับแจ้งความเรียบร้อยแล้ว". ตำรวจรับแจ้งความพร้อมตามหาพ่อแม่เด็ก ให้ สุดท้ายคมกลับไปที่ โรงเรียนนายร้อยรอฟังข่าว แต่ปอกหายไปไม่กลับ มาอีกเลย คม ไปแจ้งความคนหาย แต่ไร้วี่แวว เวลา ผ่านไป 7วัน เด็กสาวที่ฟ้องร้อง พี ยอมความในคดี ทำให้ 'พี 'พ้นผิด วันเดียวกับที่พี พ้นผิดก็มีคำสั่งให้ คม พ้นสภาพการเป็นนักเรียนนายร้อย 

     คมค่อยๆ เก็บของเข้ากระเป๋า น้ำตาลูกผู้ชายไหลอาบหน้า " ทำไมคนดีอย่างเขาถึงต้องมีจุดจบเช่นนี้ สังคมนี้คนดีมันมีที่ยืนไหม?

     ขอต้อนรับผู้เข้าแข่งขันทุกท่านสู่เกมฆาตกร รอบที่3

" เสียง ประกาศจากลำโพง ภายในห้อง ทำให้ คม สะดุ้งตื่นขึ้น ทันที ! คม มองไปรอบๆ จึงรู้ว่าเขาอยู่ในห้องขัง เขาหันไป พบคนที่นอนคลุมผ้าห่มทั้งตัว บนเตียงอีกอันใก้ลๆ เขา

 คมค่อยๆ ยื่นมือไปจับผ้าห่มที่คลุมไว้แน่น แล้วดึง อย่างแรง

     ภาพที่เห็น ทำเขาหน้าแดงเขินจนทำอะไรไม่ถูก เพราะ คานะในชุดนอนสีชมพูรัดรูป จนเห็นทุกสัดส่วน อันโค้งเว้าของสาวแรกรุ่น 

    "อื้ออออ คานะ ขยี้ตา แล้วลุกขึ้นนั่ง เงยหน้ามองคม ที่มองอยู่ ทั้งคู่จ้องตากันอยู่พักหนึ่ง แล้วคมก็รีบหลบสายตาเอ่ยขึ้น " คานะฉันรอดมาได้ยังไง " 

    " จังหวะ ที่ยัยฆาตกร นั่นกำลังจะยิง ฉัน ใช้ไม้หน้า3อีกอันที่ซ่อนด้านหลังฟาดเข้า ก้านคอมันจนสลบ ปืนเกือบลั่น โดน นายด้วย หลังจากนั้น ยัยเด็กขาขาด นั่นก็มาแล้วก็พาเรามาที่นี่

    " ฉัน นึกว่าเธอจะฆ่าฉันชะแล้ว คม บ่นพร้อมกับเดินไปที่หน้าประตู

     " ประกาศ สำหรับรอบนี้ เกมของเราคือหาฆาตกรที่แฝงตัวมาเป็นผู้เข้าร่วมแข่งขันภายในเกมนี้"

สิ้นเสียงประกาศ จากลำโพง ประตูลูกกรงคุกก็เปิดออก........

จบสำหรับภาดอดีตของคม . ผมชอบบทความที่ว่านักเขียนที่ดีควรเป็นนักอ่านที่ดีด้วย ผมจึงชอบไปอ่านงานเขียนท่านอื่นๆ เสมอเพื่อใช้ในการปรับปรุงตนเอง