บุพเพร้ายพ่ายรัก(มาเฟียจอมโหดกับนายสุดแสบ) (Yaoi 1

บทที่ 11

   part เปรม

    หลังจากที่เรจิมาเจอผมในตอนแรกผมก็ดีใจที่เค้ามาแต่ที่เค้ามาก็เพราะหน้าที่มันทำให้ผมรู้สึกห่อเหี่ยว

ขึ้นมาในทันที แค่นั้นยังไม่พอยังมาย้ำเรื่องที่เค้ามีอะไรกับคนอื่นให้ผมฟังอีกมันยิ่งทำให้ผมรู้สึกเสียใจ

จน พูดไม่ออกมันอึดอัดที่ต้องอยู่ต่อหน้าเค้าแต่สุดท้ายเราก็ต้องมานั่งกินข้าว ด้วยกันอยู่ดี ตอนนี้ผมเข้ามานั่งในร้านอาหาร XXX เรานั่งตรงข้ามกันเราทานข้าวโดยไม่คุยกันและผมเองก็ก้มหน้าทานข้าวอย่าง เดียวโดยไม่มองหน้าหรือพูดอะไรกันเลย

     "คุณเปรม คุณเปรมจริงๆด้วย ไม่คิดว่าจะมาเจอกันอีกครั้งนะครับ พรหมลิขิตจริงๆเลย" จู่ก็มีคนมาทักผมแต่ผมไม่แน่ใจว่าเค้าคือใคร

     "ผมภูไงครับ จำผมไม่ได้อ่อเสียใจจัง"

     "อ่อ คุณภูนี่เอง" เค้ามองหน้าผมและทำหน้าเศร้าที่ผมจำเค้าไม่ได้ แต่ผมไม่เข้าใจว่าเค้าทำไมเค้าดูดีใจจัง

     "มาทานข้าวกับพี่ชายอีกแล้วหรอครับ งั้นผมขอตัวก่อนดีกว่าไว้เรามานัดเจอกันใหม่นะครับ เอ่อ ผมลืมขอเบอร์เปรมอ่ะครับขอเบอร์หน่อยนะ" ผมงงๆกับการกระทำของเค้าแต่ก็ยอมให้เบอร์กับเค้าไป พอภูเดินไปผมก็หันไปมองเรจิก็ต้องไปเจอกับสายที่มองผมด้วยความขุ่นมัว แต่เอ๊ะทำไมต้องทำตาโหดๆใส่ผมด้วย

     "อ่ะ เดี๋ยวสิพี่เรจิอิ่มแล้วหรอ" ผมทักทันทีที่เรจิลุกออกจากที่นั่งอย่างกะทันหัน เค้าหันมามองผมไม่พูดอะไรวางเงินไว้บนโต๊ะและเดินออกไป ดูเค้าอารมณ์เสียมาก

     "คุณหนูมีอะไรกันหรือป่าวครับ เห็นเจ้านายเดินออกไปดูอารมณ์เสียมากเลยครับ" พอเรจิออกไปพี่คมกิจก็รีบเดินเข้ามาถามมทันที

     "เปรมก็ไม่รู้เหมือนกันครับพี่คมกิจ เปรมยังไม่ได้ทำอะไรเลยเมื่อกี้เปรมก็แค่นั่งทานข้าวแล้วภู เอ่อ เพื่อนที่เปรมเจอตอนไปสมัครเรียนที่มหาลัยเข้ามาทักแล้วพี่เรจิก็เป็นแบบ นั้นอ่ะครับ" ผมตอบออกไปตรงๆ

    " หึ พี่ว่าพี่พอรู้แล้วครับว่าเจ้านายเป็นอะไร" ผมเห็นพี่คมกิจพึมพำและยืนยิ้มอยู่คนเดียวผมเลยไม่สนใจนั่งกินข้าวต่อจาก นั้นผมก็ชวนพี่คมกิจกลับบ้านเพราะรู้สึกว่าวันนี้ผมเจอเรื่องไม่ดีมาทั้งวัน แล้วอยากกลับไปพักเต็มทีแล้ว

     part เรจิ

     ตอนนี้ผมบอกเลยว่าผมอารมณ์ไม่ดีเอามากๆเพราะอะไรอ่ะหรอก็เพราะมันไอ้เด็ก นั่นที่กล้าทำร่านต่อหน้าผมให้เบอร์ผู้ชายไปทั่วทั้งที่ผมก็อยู่ตรงนั้นไม่ รู้จักเกรงใจ เหอะผมอยากจะบ้าตอนที่เห็นไอ้หนุ่ม

คน นั้นเดินเข้ามาเด็กนั่นนี่ผมกำลังหึงใช่ไหมโอ้ยอย่าบอกนะว่าผมชอบเด็กนั่น เข้าแล้วอ่ะ ผมโดนมันทำเสน่ห์ใส่หรือไงเนี่ยถึงได้ชอบทั้งที่ผมสมควรเกลียดมันสิ ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยตัดสินใจมาปรึกษาเพื่อนที่ผับของมันผมเดินผ่านการ์ด ที่เฝ้าหน้าผับเข้าไป ตอนนี้ผับยังไม่เปิดเลยยังไม่มีคนผมเลยเดินขึ้นไปชั้นบนที่เพื่อนผมอยู่

    " อืออ อ่ะ ปล่อยก่อนเรียวเรจิมา" เคย์ เพื่อนรักของผมอีกคนเป็นที่ปรึกษาที่ดีตลอดสำหรับผมร้องทักขึ้นเมื่อเห็นผม เปิดประตูห้องทำงานเข้ามา

    "หึ ไปกินตั้งแต่เมื่อไรว่ะไหนบอกไม่ถูกกันไง มึงอ่ะไอ้เรียวไหนบอกชอบผู้หญิง แล้วมึงอ่ะเคย์ไหนบอกเกลียดคนเจ้าชู้ไง ทำไมมาลงเอยกันแบบนี้ว่ะ" ผมถามออกไปด้วยหน้านิ่งๆมันคงคิดว่าผมโกรธแน่ แต่ป่าวเลยผมรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้เพราะมันกัดกันทุกวันสักวันมันก็ ต้องรักกันอยู่ดี

    "เอ่อ เรจิมึงฟังก่อนนะคือ.." ไม่ทันที่มันจะพูดอะไรมากผมก็พูดขัดมันก่อน

     " เออ ไม่ต้องเล่าแล้วและกูก็ไม่ได้โกรธมึงด้วยพวกมึงรักกันก็ดีจะได้เป็นฝั่งเป็น ฝาสักที" ผมบอกพวกมันออกไป ทำให้พวกมันยิ้มทันที

     " เออ แล้วมึงมาทำไมว่ะขัดจังหวะกูจะเอากับเมีย อีกอย่างผับยังไม่เปิดเลยนะมึง" เรียวถามและมองหน้าผมอย่างสงสัย..........

     "เออ พอดีกูมีเรื่องอย่างปรึกษาว่ะ" ผมพูดและมองหน้าพวกมัน

     "เหอะ มาเฟียอย่างมึงมีเรื่องอะไรต้องปรึกษากูว่ะ ว่ามาดิ๊" มันถามเหมือนไม่เชื่อแต่มันก็ดูเป็นห่วงผมเหมือนกัน จากนั้นผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกมันฟังรวมทั้งเรื่องแผนนั่นด้วย

     "หึ ไอ้เรจิมึงนี่บ้าไปแล้วแน่ๆเท่าที่เล่ามากูว่าน้องเค้ายังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ มีแต่มึงอ่ะที่ทิฐิ

และ ก็เรื่องไอ้หนุ่มนั่นด้วยมันก็ไม่ผิดนะที่จะมาจีบน้องเค้าเพราะยังไงน้อง เค้าก็ไม่มีแฟน มึงไม่มีสิทธิไปว่าน้องเค้านะเว้ย" หลังจากที่ผมเล่าไอ้เรียวก็พูดตอกกลับผมมา

     "กูรู้ว่ากูแม่งงี่เง่าเองล่ะ กูจะยกเลิกแผนทั้งหมดและเลิกทิฐิกูต้องกลับไปขอโทษมันป่ะว่ะ" ผมพูดบอกเพื่อนผม

     "เออ สมควรอย่างยิ่งที่จะไปขอโทษและพูดดีๆกับน้องเค้าและเลิกเถอะนิสัยเหมือนเด็กหวงของอ่ะ

คุณอาท่านก็แก่ล่ะให้ท่านมีความสุขตอนแก่เหอะ มึงเป็นผู้นำคนนะเว้ยหัดมีความคิดบ้าง" ไอ้เรียวต่อว่าผม

     " เออรู้แล้ว เออกูข้องใจอีกอย่างว่ะทำไมกูต้องรู้สึกหงุดหงิดด้วยว่ะเวลาที่มีคนมาคุยกับ เปรมและรู้สึกเจ็บเวลาที่เห็นมันร้องไห้ด้วย" ผมถามพวกมันด้วยความสงสั

     "เรจินายนี่โง่ขนากหนักนะเรื่องนี้ ทีเรื่องอื่นทำไมฉลาดจังเราจะบอกให้นะว่านายอ่ะต้องชอบน้องเค้าแล้วแน่ๆ แต่เราก็ยืนยันไม่ได้หรอกนะนอกจากนายจะลองถามใจตัวเองดู" เคย์บอกและมองหน้าผมเชิงบอกว่าลองถามตัวเองดูก่อน

     "อืม ขอบใจว่ะเพื่อนงั้นกูกลับก่อนล่ะ" ผมบอกและพร้อมลุกขึ้นยืน

     "เออ ไปไหนก็ไปกูจะไดต่อสักที เพี๊ยะ ตีเค้าทำไมอ่ะตัวเอง" ไอ้เรียวพูดขึ้นก็ถูกไอ้เคย์ตีแขนเบาๆแล้วมองหน้ากัน

     "เออๆ ไปล่ะบาย" ผมก็เลยตัดสินใจเดินออกมาและขับรถกลับบ้านไปในทันที พอผมมาถึงบ้านก็มาเจอเปรมนั่งดูหนังอยู่ในห้องนั่งเล่นแต่เค้าเหมือนจะไม่ รู้ว่าผมมา

     " ไงเปรม ดูหนังเรื่องอะไรอยู่" ผมตัดสินใจทักเปรมก่อน

     "เอ่อ เปรมก็ดูไปเรื่อยอ่ะครับมีอะไรหรือป่าว" เปรมมองหน้าผมอย่างสงสัย

     "อ่อ ไม่มีอะไรคืนนี้พี่มีเรื่องจะคุยด้วยออกไปคุยกับพี่ในเรือนดอกไม้ได้หรอป่าว" ผมตัดสินใจถามออกไปก่อนมองหน้าเปรมเชิงขอคำตอบ

    " ได้ครับ งั้นค่อยคุยกันนะครับ" เปรมตอบเสร็จก็หันหน้าไปดูหนังต่อโดยไม่สนใจผมอีก ฟู่ แค่นี้ก็ดีแล้วที่เราทำกับเค้าตั้งแต่แรกก็สมควรโดนโกรธอยู่หรอกไม่ผิดที่ เปรมจะเมินเรา ผมได้แต่บอกกับตัวเองในใจและตัดสินใจเดินขึ้นห้องไป

    part เปรม

    หลังจากผมกลับมาจากร้านอาหารมาถึงบ้านก็ไม่เจอเรจิอยู่บ้าน ผมเลยตัดสินนั่งหาอะไรทำเล่นผมรู้สึกเบื่อๆที่ต้องมานั่งเฉยๆแบบนี้ ความจริงผมอยากกลับไปอยู่ไทยมากกว่าสงสัยต้องรอแม่กับคุณลุงมาก่อนแล้วค่อย ขอกลับไปอยู่ไทย สักพักใหญ่ผมก็ได้ยินเสียงเหมือนรถผมคิดว่าต้องเป็นเรจิแน่ๆแต่ผมก็ต้องทำ เป็นเงียบๆเพราะกลัวเค้ายังโกรธผมอยู่แปปนึงเรจิก็เดินหยุดมองหน้าผมแต่ผมทำ เป็นไม่รู้และเฉยๆเค้าเลยเอ่ยทักผมก่อน

     " ไงเปรม ดูหนังเรื่องอะไรอยู่" เรจิถามผม

     "เอ่อ เปรมก็ดูไปเรื่อยอ่ะครับมีอะไรหรือป่าว" ผมตอบเค้าออกไปใจก็เต้นแรงที่เค้ามาทักผมก่อน

     "อ่อ ไม่มีอะไรคืนนี้พี่มีเรื่องจะคุยด้วยออกไปคุยกับพี่ในเรือนดอกไม้ได้หรอ ป่าว" คำถามของเค้ายิ่งทำให้ใจผมเต้นแรงกว่าเดิมอีก แถมมาจ้องหน้าผมแบบนี้ด้วย

    " ได้ครับ งั้นค่อยคุยกันนะครับ" ผมรีบตอบเค้าและหันหน้าหนีทันทีเพราะผมรู้ว่าตัวเองกำลังหน้าแดงเลยเลือกที่ จะหันหน้าหนีเค้าดีกว่า สักพักเค้าก็เดินขึ้นบ้านไปตอนนี้ผมอยากรู้จริงๆเลยว่าเค้าจะพูดอะไรกับผม เรื่องดีหรือไม่ดีกันแน่จะได้เตรียมใจทัน เฮ้อ แต่ไม่เป็นไรหรอกเค้าจะพูดอะไรผมยอมรับได้ทั้งนั้นแหระแต่เวลานี้อยากให้ถึง คืนนี้เร็วๆจังเลย...............

เอาไว้เท่านี้ก่อนนะ ต้องไปจัดการงานก่อน

อิอิ รักทุกคนครับผม

มาต่อล่ะตอนนี้แต่งสองเรื่องกลัวมันตีกันจังเลย555+

ฝากติดตามทั้งสองเรื่องเลยนะ อิอิ