[Yaoi] ~ หลงเข้าแล้ว !! ไอ้คุณชายตัวแสบ ~
เขียนโดย Eveeiei
วันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.39 น.
แก้ไขเมื่อ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 06.12 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) หยุดเวลาด้วยสายตา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 2 หยุดเวลาด้วยสายตา
"ตื่นได้ละมั้ง เดี๋ยวจะสายเอานะ"
ข้างๆเตียงใหญ่ ลภัสกำลังหาวิถีทางที่จะทำให้ ไอ้ตัวแสบ ตื่นขึ้นมาอาบน้ำ อีกมือก็คว้านาฬิกาปลุกขึ้นมาดู
"ขออีก 5 นาที ไม่ได้เหรอ" เด็กชายขยี้ตา ทำถ้าเหมือนจะตื่น แต่กลับนอนกอดหมอนข้างเน่าของเขาต่ออย่างไม่สนใจคนที่ยืนปลุกเขา
ลภัสยื่นนาฬิกาปลุก พร้อมกับเอานาฬิกาปลุกกระแทกหัวของไอ้เด็กชายเบาๆ
"ดูซะว่ากี่โมงแล้ว"
เด็กชายลืมตาปรือมองนาฬิกาปลุกของตนเอง "เฮ้ยยยย ชิบหายละ" ลภัสมองตามธนัทที่รีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว แบบกลั้นขำไม่อยู่ เขาไม่รู้เลยว่า ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันหวานฉ่ำ มารู้ตัวอีกทีก็เมื่อหันหน้าไปทางกระจกบานใหญ่
"ยิ้มอะไรวะ เหวยยย ไม่เอาน่าลภัส จะมายิ้มเพราะไอ้ตัวแสบเนี่ยนะ ไม่มีทางหรอก"
หนุ่มหน้าหวานเอามือตบหน้าตัวเองเบาๆ
"ทำไรอะ" เด็กชายยืนมองอยู่หน้าห้องน้ำ พร้อมกับทำท่าทางงงๆ
"เปล่า ก็ไม่ได้ทำไรนี่ เร็วเข้าจะได้รีบไปโรงเรียน"
สิ้นน้ำเสียงเด็กหนุ่มหน้าหวาน ธนัทก็รีบคว้ากระเป๋านักเรียนแล้วเดินออกจากห้อง
"หวัดดี ดานี่" เด็กหนุ่มส่งยิ้มให้สาวลูกครึ่งที่ยืนรออยู่หน้าที่พักชาย
"หวัดดี เติร์ด เป็นไงอยู่กับคุณชายได้หรือเปล่า" สาวลูกครึ่งแซวอย่างไม่เกรงใจเด็กชายที่ยืนอยู่ข้างร่างสูงๆ"
ธนัทได้แต่แยกเขี้ยวใส่แต่ไม่ได้พูดอะไร เพราะเมื่อคืนเขาก็อายพอตัว ที่นั่งร้องไห้แล้วให้ลภัสเป็นคนปลอบ และหลังจากที่ลภัสไปอาบน้ำ เขาจึงทำเป็นแกล้งหลับ เพราะกลัวเพื่อนร่วมห้องของเขาจะล้อเอา
ระหว่างทางไปห้องเรียนนั้น เด็กหนุ่มจึงมาเดินกับไอ้ตัวแสบที่เดินอยู่ข้างหลังเขากับมาริสา เพราะกลัวว่ามันจะน้อยใจเอา
"ดานี่ เดินไปก่อนได้นะ" ผมกลัวว่าไอ้ตัวแสบที่เดินอยู่ข้างหลังจะไม่มีเพื่อนคุยด้วย เลยให้เธอเดินไปก่อน และหวังว่าเธอจะเข้าใจ แล้วมันก็เป็นแบบที่ผมคิดครับ เธอยิ้มให้ผมแล้วเดินไปก่อนโดยที่ไม่ถามอะไรผมเลย ผมจึงมาเริ่มบทสนทนากับไอ้คนที่เดินอยู่ข้างๆผม
"นี่ ทำไมไม่มาเดินกับเรา"
".... ก็เห็นจีบกันอยู่อะ"
"จีบ ? เปล่าซักหน่อย หึงอ่อ" เห้ยนี่กูพูดไรลงไปวะ หึๆ ขอหยอกมันหน่อยเหอะ
"เออ หึง" นี่มึงพูดไรออกมาวะเนี่ย กูแค่หยอกเล่นๆเอง ไอ้แสบเอ้ย
ใบหน้าของหนุ่มหน้าหวานนั้นแดงกร่ำอย่างเห็นได้ชัด "เขิลเหรอไง พูดเล่นเว้ย คิดมากวะ เอ๊ะๆ หรือว่านายจะ..."
"หยุด หยุด หยุดความคิดนั้นเดี๋ยวนี้"
"ขอพูดคำหยาบๆได้ปะ มันกระดากปากเวลาพูดเพราะๆกับเพื่อนผู้ชาย"
"เออ เหมือนกัน"
เสียงกริ่งสัญญาณเข้าเรียนดังขึ้น อยู่ดีๆ ก็มีคนเยอะแยะเดินมาเหมือนหนีอะไรซักอย่างเต็มบริเวณที่ผมสองคนเดินกันอยู่
"เร็ว รีบเลย ไม่งั้นโดนทำโทษแน่ๆ"
เด็กชายกล่าวจบ ทันใดนั้นก็มีมือใหญ่จับแขนของเขาไว้แน่นแล้วลากเขาออกมาจากบริเวณนั้น จนถึงหน้าห้องเรียน
"ปล่อยได้แล้ว"
"โทษที เพลินไปหน่อย" ลภัสจึงปล่อยมือไอ้ตัวแสบที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่ด้านหลังเขา
.......................................................
"ทีหลังหัดตั้งนาฬิกาปลุกบ้างก็ดีนะ มีแต่ไม่ใช้ เออดี" คำพูดที่มาร์คต้องพยักหน้าแรงๆ อย่างเข้าใจแล้วว่า มีนาฬิกาปลุกไว้ปลุกไม่ใช่เอามาตั้งโชว์
เด็กชายล้มตัวนอน แล้วจึงคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกม ซึ่งเป็นงานอดิเรกของเขาประจำ ว่างเมื่อไหร่ต้องหยิบมันขึ้นมาเล่น
"เล่นด้วยดิ"
"ไม่" เด็กชายปฏิเสธอย่างไม่หันไปมองคนข้างๆว่าอยู่ใกล้ตนเองมากแค่ไหน
"ใครวะ ที่เมื่อวานนั่งร้องไห้อยู่บนเตียง"
ยังไม่ทันที่จะพูดจบดี เด็กชายก็หันหน้ามาอย่างรวดเร็ว ทำให้ลภัสถอนตัวออกไม่ทัน ทุกอย่างในห้องเงียบสงัดลง เขาทั้งสองจ้องหน้ากันแบบไม่กระพริบตา ทั้งคู่รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆที่อยู่ตรงปลายจมูก
"ไปอาบน้ำก่อนนะ" ลภัสถอนตัวออกทันทีเมื่อได้สติกลับคืนมา
"อะ อะ อ่อ อืม เร็วๆนะ"
กูเป็นไรเนี่ย โอ้ยยย ทำไมหัวใจถึงเต้นแรงขนาดนี้ เติร์ดแม่งคงแกล้งเฉยๆมั้ง เย็นไว้กูเย็นไว้ ไอ้เพื่อนเชี่ย มาแกล้งไรแบบนี้วะ กูตั้งตัวไม่ทันนะเว้ย
ความคิดที่ทำให้ต้องกัดปากตัวเอง เวลานี้ขอเล่นเกมก่อนละกันวะ
สักพักเสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้น พร้อมกับคนอาบที่ตะโกนเสียงดังลั่น "เสร็จละเมิง"
..........................................................
"มึง ถ้านาฬิกาปลุก ปลุกกูแล้วกูไม่ตื่น มึงก็ปลุกกูด้วยละกัน"
"เรื่องไรกูจะปลุกมึงวะ หัดตื่นเองบ้างดิเห้ย"
"เออหน่า บอกให้ปลุกก็ปลุก จะได้ไม่สายไง นอนละฝันดีเว้ย บาย"
สติ๊กเกอร์ลิงทำหน้าทะเล้นเหมือนคนส่ง ไอ้ตัวแสบ ทำให้ลภัสหันไปมองเด็กชายที่ส่งข้อความมาให้เขา "เปลืองตังค์ ปะวะ"
พูดเสร็จ คนนอนทีหลังก็ต้องทำหน้าที่ปิดไฟห้องนอน ซึ่งก็เป็นเขาอีกตามเคย
ก่อนที่จะปิดไฟ ไอ้คนที่นอนสบายอยู่บนเตียงใหญ่ก็อดไม่ได้ที่จะกวนตีน "รักมึงนะ จุ๊ป" พร้อมกับทำท่าจุ๊บแล้วแลบลิ้นใส่ ทำเอาคนปิดไฟทำท่าหยี๋ แล้วรีบโดดขึ้นเตียงห่มผ้านอนอย่างลวดเร็ว
"ฝันดีเติร์ด"
---------------------------------------- ครบค่า -------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ