รักใสๆ กับหัวใจเทควันโด (แฟรี่แองเจิล เขียน..)

        ฮานา ฮานา เป็นอะไร" เดียร์เขย่าแขนฉันเบาๆ 
        "ฮะ! ฮะ! เอ่อ..ไม่มีอะไร" ฉันนั่งลงพร้อมยิ้มแห้งๆแล้วส่ายหน้า
 
         "อ่ะ นักเรียนใหม่แนะนำตัวเลยครับ" เขาพยักหน้าตอบรับ
         "แฮะแฮม ฉันชื่อโทตะ ย้ายมาจากโรงเรียนกีฬาของจังหวัด ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน" พูดจบแล้วยิ้มมุมปาก เสียงสาวๆในห้องเริ่มฮือฮาขึ้น 
 
         "ฮานา!! เด็กใหม่หล่อเนอะ" เดียร์พูดและยิ้มจนปากจะฉีกกถึงหูอยู่แล้ว
         "ก็ งั้นๆอ่ะ เห็นหน้าหล่อๆอย่างนี้เป็นตุ๊ดรึปล่าวก็ไม่รู้" ฉันเบะปาก
 
         "ไม่ได้เป็น" จู่ๆฉันก็รู้สึกว่ามีลมหายใจอุ่นๆทางด้านหลังอยู่ที่ใบหูฉัน
        "เฮ้ย!! นายยย! จะทำอะไรอ่ะ" ฉันหันมาทางด้านหลังฉันสะดุ้ง เมื่อจมูกของฉันกับเขาชนกัน ฉันจึงรีบผละตัวออกมาแล้วรีบเอามือปิดหู แล้วเหลือบมองหน้าหมอนั้น หว่าาาา หล่อชะมัด รูขุมขนแทบจะไม่มีเลย
 
        "ฉันไม่ได้เป็นตุ๊ด เปลี่ยนความคิดซะใหม่นะยัยถั่วงา" เขายิ้มมุมปาก แล้วเดินไปนั่งโต๊ะฝั่งข้างๆฉัน ฉันได้แต่นั่งอึ้ง
        "หึหึ เมื่อกี้มันเรียกฉันว่าอะไรนะ" ฉันหันมาถามเดียร์
        "เมื่อกี่เด็กใหม่เรียกเธอว่า  ยัยถั่วงา" เดียร์ตอบแล้วยิ้มพร้อมยักไหล่
 
        "หึหึ!! ไอเบื๊อกเอ๊ย!!" ฉันหันไปมองหน้านายโทตะแล้วเบะปากใส่ ไม่สิต้องเรียกว่านายโทสะสิถึงจะถูก หึ
                12:00น.
        กรี๊งงงงงงงงงง เสียงกริ๊งพักกลางวันดังขึ้น ฉันบอกให้เดียร์ไปซื้อข้าวที่โรงอาหารก่อน เพราะฉันมีเรื่องสะสางกับนายโทสะ 
 
       "นี่นายโทสะ!!" ฉันยืนเท้าสะเอวอยู่ประตูหน้าห้อง 
       "......" เขามองหน้าฉันด้วยสายตาที่นิ่งฝุดๆ เห็นแล้วอยากตื๊บมาเลย
 
       "นี่นาย ไม่คิดที่จะขอโทษฉันหน่อยรึแงะ!!" ฉันเหลือกตาใส่เขา
       "เรื่อง..."
       "เอ้า ก็เรื่องที่นายชนฉันล้ม แล้วก็ไม่ยอมขอโทษแงะ"
       "หึ!งั้นหลอ"
       "นายจะขอโทษดีๆ หรือต้องให้ฉันใช้กำลังกับนาย ฮะ! นายโทสะ"
   เขาเดินเข้ามาหาฉันจนฉันต้องถอยหลังไปติดกับประตูห้อง แล้วยกแขนคล่อมข้างหูฉัน แล้วค่อยๆเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ จนทำให้ฉันหลับตาปี๋ เพราะกลัวทนความหล่อของเขานี้ไม่ได้
 
        "ไม่ ใช่ ความ ผิด ของ ฉัน" เขาพูดแยกเป็นคำแล้วเดินไปพร้อมหัวเราะในลำคอ ฉันซึ่งยืนนิ่งตามองตามนายโทสะไป "หึ หึ ได้ เดี๋ยวเราจะได้เห็นดีกัน" ฉันรีบเดินไปที่โรงอาหาร เห็นเดียร์นั่งอยู่เลยเดินเข้าไปหา
 
        "ฮานา ทำไมไปนานจัง นี้ฉันรอเธอจนกินข้าวเสร็จแล้วนะ"เดียร์พูดพร้อมขมวดคิ้ว
        "อ้อ ปล่าวๆ ฉัน ฉันปวดท้องนิดหน่อยน่ะ เลยแวะเข้าห้องน้ำด้วย" 
 
        "เฮ้!! แอ็กซิส เป็นไง ปิดเทอมครั้งนี้ หล่อขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย" ฉันทักทายแอ็กซิส เด็กห้อง1 ที่กำลังเดินผ่านโต๊ะฉัน
 
        "อื้ม ก็ดีนะ" แอ็กซิสยิ้มแห้งๆ บังเอิญฉันเหลือบไปเห็นนายโทสะกำลังซื้ออาหารอยู่ ฉันจึงปิ๊งไอเดียขึ้นได้  "หึ หึ นายไม่รอดแน่นายโทสะ" ฉันแกล้งเดินชนรุ่นน้องที่ถือแก้วน้ำแดงจนหกเลอะเสื้อนายโทสะ จนทำให้นายโทสะต้องไปล้างเสื้อ "ได้โอกาสฉันล่ะคราวนี้"
 
        ฉันมองไปที่ถ้วยยำของนายโทสะ ไม่เห็นมีพริกสักนิดนึงเลย ฉันจึงใส่พริกลงไป เยอะจนฉันว่าฉันเป็นคนกินเผ็ดเก่งแล้ว ก็ยังต้องยอมแพ้ นายโทสะเดินกลับมาหยิบถ้วยอาหารที่ตั้งอยู่ไปนั่งที่โต๊ะ ฉันจึงทำเป็นไม่สนใจ
       
      
 
 
                  ฮานา...จะทำอะไรต่อไป ติดตามกันนะค้าา