My love ก็นายไม่ใช่เหรอที่ขโมยหัวใจฉันไป!

 "เป็นไงบ้างนึกออกรึยังล่ะ^^"เขาพูดพร้อมกันส่งยิ้มกวนประสาทมาให้ฉัน
 "เอ่อ..มั้ง"ฉันตอบเขาไป
 "ตอบแบบแน่ใจหน่อยสิ^^"ถ้าตอบแบบแน่ใจไป คนที่เสียหน้าอ่ะ คือฉัน!! ไม่ใช่นายนิ- -*
 "- -;;"
 "ฉันจะไปหายูกะด้านล่างนะ^^;"เวลานี้ฉันไม่อยู่ให้เขาแกล้งฉันหรอก!!
หมับ!
   T^T แงงง ฉันเกือบหนีเขาพ้นแล้ว ถ้าเขาไม่คว้าแขนฉันไว้ก่อน
 "เดียวสิ! อยู่ดูวิวบนนี้ด้วยกันก่อนสิ^^"อยู่ให้นายแกล้งฉันเรอะ!!
 "แต่ฉันจะไปหาเซมี!! แล้วก็ปล่อยแขนฉันด้วย!"เสียงแข็งไว้ก่อนลูก
หมับ!
 "กรี๊ดดด!"ฉันร้องเสียงหลง เพราะเขาปล่อยแขนฉัน แต่เขามากอดเอวฉันจากด้านหลังแทนนี้สิ!
 "ตกใจ อะไรมากหะ^^"
 "ฮืออ ปล่อยฉันเถอะT^T นะๆ"ฉันพยายามอ้อนเขา แต่ไม่ได้ผล
 "ถ้าฉันจะปล่อย แล้วจะกอดเธอทำไมล่ะ^^"เขาพูดพลางเอาคางมาวางไว้บนไหล่ฉัน>//<
 "ปล่อยฉันยูตะ!"
 "ไม่ปล่อย!^^"
จุ๊บ!
 "ยูตะ!"ไอบ้าา! กอดแค่นี้ก็มากไปแล้วนะ ยังมาหอมแก้มฉันอีก!
 "ทำไมหรออ?"ไม่ต้องมาตีหน้ามึน โว้ยยยย!! - -;;
 "นายหอมแก้มฉัน ทำไม!"
 "ทำไมหรอ หรืออยากให้ทำมากกว่านั้น^^"ไม่ใช่! โว้ยย
 "มะ.."
   สิ่งที่ฉันกำลังจะพูดออกไป ฉันกลับต้องกลืนมันไปแทนเพราะเขาพลิกตัวฉันแล้วหันหน้าเข้ามาใกล้ฉันมากจน...ริมฝีปากเราแตะกัน ยูตะจูบฉัน!! เขาจูบฉันแบบคนที่ไม่ได้เจอกันมานานมาก คล้ายคิดถึง และรอคอยมานานมาก เป็นสัมผัสที่อ่อนโยนและเขาก็ค่อยๆกดริมฝีปากลงมา เป็นเบาสลับกับหนัก และมันก็เริ่มร้อนแรงขึ้น เมื่อเขากอดฉันให้แน่นขึ้น ให้ฉันเข้าใกล้เขามากกว่านี้ คล้ายกับว่าต้องการเก็บความหวานจากปากฉัน เขาจูบฉันแบบนานมากก และเขาก็ปล่อยฉัน เมื่อเห็นฉันหายใจไม่เป็นจังหวะแล้ว
 "ปากเธอนี้หวานจริงๆน้าาา"
 "ไอบ้าาา! หุบปากนายไปเลยนะ!"ฉันพูดพลางเอามือทุบตีตรงหน้าอกเขา
 "ก็ปากเธอมันหน้าจูบจริงๆนี้^^"กรี๊ดดดด ไอบ้า!
 "ยูตะ! เซมี!"แต่แล้วก็มีคนๆหนึ่งเรียกชื่อพวกเราขึ้นมา เป็นคนที่พวกเราไม่นึกถึงเธอเลย ว่าถ้าเธอมาเห็นภาพเมื่อกี้เธอจะเป็นยังไง
 "มีอะไรหรอ มิโกะ^^"ฉันหันไปเรียกเธอ แล้วยิ้มให้
 "พวกเราไม่เห็นเซมีกับยูตะอยู่ในงาน ก็เลยเป็นห่วงนะ เลยมาตาม^^"เธอยิ้มหวานให้ ทำเอาฉันรู้สึกเลยT^T
 "ขอโทษนะที่หายมา พอดีฉันอยากออกมารับลมนะ ยูตะเลยมาเป็นเพื่อน เนอะยูตะ!"ฉันถามคนข้างๆที่เอาแต่ยืนเงียบ
 "อืม"
 "งั้นก็กลับเข้างานเถอะ เดียวคนอื่นจะเป็นห่วง^^"
 "จ๊ะ^^"ฉันพูดพลางเดินไปจูงมือเธอให้เดินไปด้วยกัน แล้วยูตะก็เดินตามหลังเรามา
   เรื่องของฉันกับยูตะน่ะไม่มีทางเป็นไปได้หรอก หยุดสิ่งที่คิดแล้วกลับมาในโลกแห่งความจริงซะ! เซมี! สงสารคนที่อยู่ข้างๆเธอตอนนี้ด้วยว่าเธอจะเจ็บมากไหม? ฉันขอโทษนะมิโกะ
 
 

 
ทุกคนช่วยวิจารณ์กันเยอะๆนะ และก็ช่วยโหวตกันหน่อยยน่าาา